#Throwback

KC

"I never knew I could hurt like this. And everyday life goes on like, I wish I could talk to you for a while.. Wish could find way try not to cry as time goes by.."

Sounds familiar? Opo. Bye Bye po yan ni Mariah Carey.

Hays. Ilang buwan ko na yang pinapatugtog. It is one of the 25 heartbreaking songs na pinandudurog ko sa puso ko. Simula nang sukuan nya ko.

WEEELL, Hindi na'ko magpapatumpik tumpik pa.

So, Hi. Hello. I'm Caiselyn P. Minerva. 17 yrs old. 34" 25" 36" representing Philippines! charot. Pageant lang? Hahaha. Just kidding Going back to earth, Im the eldest among my 2 siblings; Royce and Emerald. Matipid ang parents namin. Baka daw kasi hindi nila kami makayanang buhayin pag nagdami sila ng anak kaya ayun. 3 lang kami. We're just average. Hindi kami mayaman, pero hindi rin naman poorita. Average nga dibu? Hahaha . I was currently a first year college student now. Course ko? BS Hotel and Restaurant Management. And sakit nga noon kapag sinasabi nila na pang mga boobita yang course na yan e. Pero ngayon, dedma. Natatawa nalang ako kapag naririnig ko yung impression nila sa course ko. I reaally feel sorry for them for not knowing how wonderful our course is But take note, im not just a normal student. DL po ako. Ohaa YABANG. Hahaha. De, proud lang sa pinaghirapan ko. Proud ako kasi kahit na sobrang na stress ako mentally, physically and emotionally nung mawala sya sa buhay ko.. Naipaglaban ko ang grades ko. Aba mahirap yun ah! Though, alam ko na nag-lie low ako nun, kaya bumaba din yung grades ko. Pero kunti leng nemen.

Naisip ko nga nun. Buti pa yung grades ko, naipaglaban ko. E sya? Gustuhin ko man syang ipaglaban, natakot ako.. Natakot ako na baka lalo lang syang lumayo. Natakot ako na yung pagbitiw nya na yun, matagal na pala nyang gustong gawin. Natakot ako sa mas malalala pang pwedeng mangyari kaya kahit gusto ko, i just decided to choose the pain of letting him go.. KAHIT SOBRANG SAKIT. BKahit sobrang hirap. Bakit mo ba naman kasi ipaglalaban yung taong sinukuan ka na, diba? Masyado nang one sided yun.

Ako kasi yung tao na hindi ugaling ipilit yung sarili niya sa nga taong ayaw naman na syang makasama. Life's tooo short to spend it to those people who doesn't realize the value of every second, every minute, every hour and every day that I spend with them. Mapa anong relasyon man yan. Napakalaki ng mundo para ipagsiksikan mo yung sarili mo sa mundo na hindi ka naman 'belong' at mahalaga.

Pero. Aaminin ko.. at the back of my mind nagsisisi ako. Ang gulo ko no? Love was really a wild card. Sabi ko nga, "Sana subject nalang din yung love. Atleast mapagaaralan ko. Atleast kung ganun, magagamit ko yung utak ko, NG MATINO."