Kuyruklu Yıldız

Neşeli kız

Kıyafetlerimi yerleştirdikten sonra yorgunluğumdan dolayı yatağımda uyuya kalmışım, kafamı cama çevirdiğimde havanın karardığını gördüm epeydir uyuyordum galiba hemen telefonumdan saate baktım saat akşamın yedisiydi kumral saçlarımı toplayıp aşağı indim
İndiğimde aysun abla daha yeni masayı kuruyordu annemlerde salonda oturup televizyon izliyorlardı annemin yanına oturduğumda annem
-oo günaydın uykucu anneme sadece güldüm biraz sonra annem konuşmaya devam etti
-kızım bu arada söylemeyi unuttum birazdan yan komşuya çaya gidicem seninde benimle gelmeni istiyorum dedi
Anneme şaşırmış gibi bi bakış attım komşuya derken daha kimi tanıyodu ki annemin cidden çevresi çok genişti buda kanıtıydı ve anneme dönerek

-annecim merak ediyorum daha buraya geleli 1 gün bile olmadı nasıl tanıştın direk hadi tanışmayı geçtim yahu komşu dediğiniz kişi nası daha yeni tanıştığı bi insanı çaya davet edebilir hem ben napıcam ki orda , sen git anne ben evde kitap okurum dediğimde annemin yüzünde ciddi bir bakış vardı ve direk konuşmaya devam etti

-ay mira biz şenayla daha önceden tanışmıştık antalyada bi duruşmada ve ayrıca "gelmicem" diye bir seçenek sunmadım dedi sinir bozucu bir gülümseyle
bende onu ikna edemiyeceğimi bildiğim için anneme şöyle dedim

-peki anne gelcem ama 1 saat felan durucaz tamammı
Annemde geçiştirir gibi tamam tamam dediğinde ofladım sonra babam gülerek konuştu
-anneye oflanmaz kızım dediği sırada aysun abla yemeğin hazır olduğunu söylediğinde masaya geçtik pek iştahım yoktu o yüzden pek bir şey yememiştim yemeği yedikten sonra annem
-mira hadi üstüne düzgün bir şeyler giy saçlarınıda tara! Dedi vurguluya vurguluya hızlıca odama geçip gri boğazlı kazamı giydim altınada siyah pantalonumu giydim üstümede uzun ince lacivert hırkamı aldım tam kapıdan çıkıcakken annemin dediği aklıma geldi ve saçlarımı güzelce taradım sonra da dağınık bi topuz yaptım çok da abartılı şeyler giyinmemiştim saçlarımıda öyle güzel yapmamıştım ama bu kombin bana yakışıyordu
Topuzumdan düşen bi saç telini bıyık yaptım sonra aynada kendime bakınca istemsizce sırıttım 17 yaşında olmama rağmen hala içimde çocukluk vardı Hepte olcaktı

Gülmeyi bırakıp topuzumu düzelttikten sonra aşağı indim. Babam sıcak bir gülümsemeyle konuşmaya başladı
-aaa zeynep! ben güzel kızımı kimseye yedirmem bazı oğlanlar kızımı kapar bak sana nası güzel giyinmiş dediğinde kahkamı bastıramadım babama küçüklükten beri aşıktım bi yerde okumuştum "kızların ilk aşkları babalarıdır" yazıyordu o kadar doğru ki içimden gine kendi kendime konuşurken annem de hemen babama yanıt verdi
-gayet sıradan giyinmiş güzel olan kızımın ta kendisi dediğinde gülerek başımı salladım sonra da annemle birlikte komşumuzun daha doğrusu tanımadığım komşunun evine gidiyorduk bizim bahçeden çıktıktan sonra bizi sarı bi villa karşıladı.
-geldik mi ?
Diye sorduğumda annem gine uzun uzun konuşmaya başladı
-geldik ama orda suskun olma insanlarla iç içe ol konuş onlara sürekli samimi bir şekilde gülümse tamammı
Dediğinde tamam dedim sonra annem kapıyı tıkladı, kadın kapıyı açar açmaz gülümseyerek
-hoşgeldinn zeynepcimm dedikten sonra kadın beni fark etti ve sanki beni gördüğü için gözleri parlıyordu bu kadını hala çözememiştim ve sonra direk
-sende mira olmalısın dimi tatlım ne kadar da güzelsin sen annesinin küçüklüğü resmen! Dediği sırada bende konuşmaya başladım
-teşekkür ederim o sizin güzelliğiniz dedim samimi bir gülümseyle sonra kadın bizi içeri davet etti annem önde olmak üzere içeri girdik, içerisi pastel renklerle düzenlenmiş bi evdi gayet hoş duruyodu evi biraz daha incelerken duvarda asılı olan resim dikkatimi çekti bu galiba şenay ablanın kızıydı.
Kızının bebeklik resmi çok tatlıydı hafifçe tebessüm ettim o sırada şenay abla
-baktığın resimdeki benim hiç büyümeyen kızım çisel maalesefki o bugün arkadaşında kalacaktı o yüzden bugün burda değil ama geleceğinizden haberi olsa arkadaşına gitmezdi çisel çok cana yakındır yeni insanlarla tanışmayı sever dedi gülümsemeyle.

şenay ablaya az sonra arka bahçeye çıktık biraz konuştuktan sonra şenay ablaya ısınmıştım gerçekten eğlenceli birisydi ve burnu havada olan insanlar gibi de değildi.

saate baktığımda ise saat 12 olmuştu ne ara 12 olmuştu ki şenay ablayla sohbet edince cidden zaman çok hızlı geçiyordu anneme saatin geç olduğunu ve artık daha fazla rahatsızlık vermemizin gerektiğini sesizce kulağına fısıldadım.

Annem telefonunu açıp saate baktı sonra hemen ayaklandı ve şenay ablaya dönüp
-biz artık kalkalım çok geç oldu rahatsızlık vermeyim artık ,sizide bekleriz bi gün dedi annem şenay ablada tebessümle cevap verdi
-tabikii
Tam kapıdan çıkacakken bi kız kapının önündeydi bu kız ilk defa görüyordum kimdi bu kız?

-anne biraz geç kaldım özür dilerim , aa misafirlerimizmi vardı?
Dediğinde anladım ki o çiseldi sonra şenay abla
-terlik gelicek sana dedi ciddi olmayarak sonra devam etti konuşmaya
-hem evet bunlar yeni komşularımız kendini tanıt istersen kızım dedi vurgulaya vurgulaya sonra çisel yine konuşmaya başladı
-meraba ben çisel, arkadaşımda olduğum için sizle tanışamadım kusura bakmayın ama bunu telafi edicem söz veriyorum dedi sıcak bi gülümsemeyle
-meraba ben de mira buda annem dedim aynı şekilde gülümseyerek sonra annem hiç beklemediğim bir şey dedi
-meraba tatlım ben zeynep bugün geç gelmen hiç sorun değil yarın kahvaltıya davetlesin hem mira için de iyi olur beraber bir şeyler yaparsınız
-tabiii olur neden olmasın dedi heyecanla fakat şenay ablayı unutarak bu sefer şenay ablaya sordu
-yani olurmu anneciimm
Şenay ablada evet dermişçesine kafasını salladı sonra çisel evine girdi bizde eve gittik.

Eve geldiğim gibi odama çıkıp kendimi yatağıma bıraktım üstümü bile değiştirmedim o kadar çok uykum vardı ki ama yine de uyuyamadım bir sağa yattım bir sola ama ginede uyuyamıştım, uykumun kaçtığını anladığımda yatağımdan doğrulup pijamalarımı giydim tokamıda çıkardım saçımdan tam yatağıma geçecekcen camın perdelerini çekmeyi unutmuştum.

Perdeyi çektikten sonra yatağıma yatıp tavana baktım aklıma yeni okulum takılmıştı "savaş koleji " aslına bakarsınız istanbula olan ön yargım biraz dinmişti ama bu ön yargımın tamamen bittiği anlamına gelmiyordu..

Gözlerimi açtığımda odamın güneş ışınlarıyla dolduğunu fark ettim güneş odama dik geliyordu bu çok güzel görüntü oluştursada odam çok sıcak oluyordu ve ben sıcaktan nefret ederdim telefonumu açıp saate baktığımda daha saat 10 du maalesefki bugün erken kalkmıştım çünkü daha tanımadığım birisi bize kahvaltıya gelcekti ahh şaka gibi ne güzel öğlene kadar uyurdum of anne of içimden söylenirken üzerime ince bir şeyler giyip aşağı indim.

Mutfaktan çok güzel kokular geliyordu
Aysun abla cidden çok tatlı kadındı ve harika şeyler yapmıştı
"Günaydın aysun abla bu kadar fazla çeşit yapıp yormasaydın kendini keşke"
Dedim tebessümle oda gülümseyerek
"Günaydın miracım, yok yorulmadım canım merak etme hem pek bir şey yapmadım zeynep hanımda arka bahçede uyandığında yanıma gelsin demişti"
Arka bahçeye gittiğimde annem yemek masasına oturmuş gine birileriyle konuşuyodu gine kimle konuşuyodun anne söylene söylene annemin karşısına oturdum karşımızdaki villa dikkatimi çekmişti sanki az önce camdan biri beni izliyodu fakat ben oraya bakınca hemen camı kapıttı..

Belki de halüsinasyon görüyordum İstanbula gelmek benim için hiç ama hiç iyi olmayacaktı..

Bi 15 dakika sonra kapı zilinin çaldığını duydum çisel olmalıydı ayıp olmasın diye masadan kalkıp kapıya yöneldim çiseli karşılamak için ..

Bu bölüm biraz uzun oldu tamı tamına 1000 kelime bu bölümler sıkıcı olsada ilerki bölümler çok heyecanlı olucak oylamayı ve yorum yaparsanız çok sevinirimm ayrıca hem kendi sağlığınız için hem de çevrenizin sağlığı için evde kalın :)