Şimdiki Kızlar Harika

Hayatımdan Nefret Ediyorum-Bölüm -2-

Dersin Geri Kalanında sınıf arkadaşlarım yazdıkları dokunaklı şiirleri mırıldanmaya devam ederken , bende pencereden dışarı bakıp eski günleri yad ettim.Ben bu şiir katliamına boyun eğmek zorunda kalırken , eski arkadaşlarım ne yapıyorlardı acaba? Hayatımdan nefret ediyorum.Yeni okulumdan nefret ediyorum.Buradaki Herkezden Nefret ediyorum.Dünyam alt üst olmuştu.Hemde hiç olmadığı kadar.

Eskiden böyle bir cehennem çukurunda yaşamak zorunda değildim. Asla. Eskiden bir hayatım vardı. Ne kadar mutluydum o zamanlar ! Arkeolog olan babamla birlikte güney sahilindeki bir kasabada yaşıyorduk. Annem, ben üç yaşındayken öldüğü için babam evin temizlik işleri ve alışveriş yapması için kasabadan Bayan Wilkins adında bir kadın tutmuştu.Çok Tatlıydı.Kibar,neşeli ve pırıl pırıl bir aşçıydı.

Eve her gelişimde, mutlaka fırında lezzetli birşey pişirmiş olurdu. Evim okula yakındı ve aslında yürüyerek gidip geliyordum.Arkadaki tarladan 10 dakikada geçip, 5 dakikada da sahil yolunu izleyince, evdeyim hemen.

Okulda Birsürü Arkadaş edinmiştim.Bernie,Fran,Annie ve Jane. Karbeyaz adlı bir köpeğim (Simsiyah) Ve Kömür adlı bir kedim (Bembeyaz) Vardı.Komşumuzun atına binebiliyordum.Adını benim koymama izin verdiler, o yüzden onu (Doru bir attı ) Benekli die çağırıyordum.Bahçemizde kuşlar ve sincaplar vardı.

Boydan boya cam penceresi olan ve Ormana bakan büyük bir odada kalıyordum. Kısacası Mutluydum.Ve birgün okuldan eve döndüğümde , babam benimle konuşmak istediğini söyledi.Gözlerindeki ifadeden bir terslik olduğunu sezmiştim.

                                               -3. Bölüm İle Devam Edecek-