κεφάλαιο 14

378 31 0
                                    

Μόλις γύρισα σπίτι ήθελα να φάω κάτι. Πονούσα τόσο πολύ! Είναι η δεύτερη μέρα που δεν έχω φάει τίποτα.
“Γεια σου Denis! Γύρισες;” με ρώτησε ο Niall μόλις με είδε να μπαίνω

“Όχι...θα έρθω σε λίγο.”

“Νευράκια;”

“Συγνώμη ρε Niαll λλά πονάω πολύ!” του είπα
Ξαφνικά εκεί που πήγαινα προς τη κουζίνα όλα έσβησαν. Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο...

Μετά από τρεις ώρες...
Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα γύρω μου. Βρισκόμουν σε ένα νοσοκομείο. Πως βρέθηκα εγώ εδώ;
Κοιτούσα γύρω μου ώσπου ένας γιατρός μπήκε στο δωμάτιο.
“Επ...ξύπνησες;” με ρώτησε

“Τι κάνω εγώ εδώ;” τον ρώτησα φοβισμένη

“Λιποθύμησες και ο φίλος σου σε έφερε στο νοσοκομείο” μου εξήγησε. Το περίμενα πως θα το πάθαινα αργά ή γρήγορα. Το είχα πάθει και πιο παλιά. Δεν είχα φάει για μια ολόκληρη μέρα και λιποθύμησα από τη πείνα
Ο γιατρός βγήκε έξω αφού ρύθμισε τον ορό που μου είχαν βάλει στο χέρι. Καθώς η πόρτα άνοιξε για να βγει ο γιατρός παρατήρησα ένα πολύ γνωστό πρόσωπο να κάθεται έξω από το δωμάτιο.
Ο Niall...
Ήμουν εξαντλημένη. Κοιμήθηκα για ώρες. Μόλις ξύπνησα είδα από πάνω μου δύο μάτια να με κοιτάνε. Τρόμαξα στην αρχή. Ούρλιαξα...
Δεν είναι και λίγο με το που ανοίγεις το μάτι σου να βλέπεις κάποιον από πάνω σου να σε κοιτάει...
“Σε ξύπνησα;” με ρώτησε

“Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου; Γιατί ήσουν πάνω από το κεφάλι μου;”

“Ήθελα να δω αν ξύπνησες...” είπε με ένα αθώο βλέμμα

“Όπως βλέπεις ναι...”

Μιλήσαμε για πολύ ώρα ώσπου μπήκε ο γιατρός και μου είπε πως πρέπει να κάνω κάποιες εξετάσεις και ύστερα θα μπορούσα να πάρω εξιτήριο.

FamousWo Geschichten leben. Entdecke jetzt