ကိုကို့အူကြူး(ကိုကို႔အူၾကဴး)

စာမ်က္​ႏွာ ႏွစ္​(စာမျက်နှာ နှစ်)

မ​ေန့ကအိမ္​ျပန္​​ေရာက္​တဲ့အထိသူ႔ကိုမသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​သြားတဲ့အဲ့အကို ကိုစိတ္​ထဲကထုတ္​မရ...
လူကိုဘာလို႔မသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​တာလဲ...
ရယ္​ျပ​ေနတာကို႐ွက္​​ေအာင္​ဘာလို႔လုပ္​တာလဲ....

မ်က္​ႏွာခပ္​​ေခ်ာ​ေခ်ာကအိမ္​မက္​ထဲထိပါလာတာ​ေတာ့နည္​းနည္​းလြန္​လြန္​းသည္​။

​ေဖႀကီးရဲ႕တစ္​ပတ္​ရစ္​ကား​ေလးကဝပ္​​ေ႐ွာ့​ေရာက္​​ေနတာမလို႔ဒီ​ေန႔​ေတာ့Busကားနဲ႔ပဲ​ေက်ာင္​းကိုသြားရမည္​။

​ေတာ္​​ေသးတာက​ေမႀကီးအိမ္​သာဝင္​​ေနတဲ့အခ်ိန္​လစ္​ထြက္​လာလို႔ထမင္​းခ်ိဳင္​့ပါမလာ...
အျပန္​ၾကမွအဆူခံလိုက္​မည္​။

က​ေလးကလားနဲ႔ ထမင္​းခ်ိဳင္​့ႀကီးကိုမသယ္​ခ်င္​...။

ကား​ေပၚ​ေရာက္​​ေတာ့​ေနရာလြတ္​ကိုအရင္​႐ွာရသည္​။

မတ္​တပ္​ရပ္​ၿပီးစီးရတာJiminအတြက္​သိပ္​အဆင္​မ​ေျပ...

​ေနာက္​ဆံုးခံုမွာ​ေနရာလြတ္​လို႔အားရဝမ္​းသာအျမန္​သြားလိုက္​သည္​။

ျပတင္​း​ေပါက္​နားမွာထိုင္​​ေနတဲ့သူကို​ေတြ႔​ေတာ့မွလူကအိုးတို႔အမ္​းတမ္​းျဖစ္​သြားတာ....
နားက်ပ္​ကိုႏွစ္​ဖက္​လံုးတပ္​ထားၿပီးမ်က္​လံုး​ေတြကိုမွိတ္​ထားတဲ့မ​ေန႔ကအစ္​ကို...
႐ိုး႐ိုး႐ွပ္​အကြက္​​ေလးနဲ႔​ေဘာင္​းဘီအမဲ​ေလးတဲြဝတ္​ထားတာ​ေတာင္​မွၾကည္​့​ေကာင္​းလိုက္​တာ....

ကိုယ္​့ကိုကိုယ္​ျပန္​ငံုၾကည္​့လိုက္​​ေတာဝတ္​ထားတဲ့ဟိုဒီအႀကီးႀကီးကရယ္​ျပ​ေနသလို...
ပံုမွန္​ဆိုဒ္​ဝယ္​​ေပမယ္​့သူကိုယ္​​ေပၚ​ေရာက္​ရင္​အႀကီးႀကီးျဖစ္​သြားသည္​။အဲ့ဒါကဘယ္​အက်ႌမဆို....

မထိုင္​​ေသးပဲအကို႔ကိုၾကည္​့​ေနတဲ့သူ႔ကို​ေနာက္​ကအန္​တီႀကီးကတဟမ္​းဟမ္​းနဲ႔အခ်က္​​ေပးသည္​။
မိန္းက​ေ​လးကို​ေနရာ​ေပးရမွန္​းသိ​ေပမယ္​့ သူမထိုင္​ရင္​အကို႔​ေဘးမွာအဲ့အန္​တီႀကီးထိုင္​သြားမွာစိုးလို႔အျမန္​ထိုင္​လိုက္​သည္​။
ဘာလို႔အဲ့လိုလုပ္​မိမွန္​းလည္​းမသိပါဘူး....။