Wat ik denk

Hoofdstuk 28: Wat als hij me niet meer vertrouwd?

Als we bij Reins thuis aankomen is het bijna één uur in de nacht. Rein neemt me mee naar de badkamer zodat we ons kunnen verwarmen.

We kleden ons uit tot op ons ondergoed en Rein slaat een witte handdoek met blauwe strepen over mijn schouders en wrijft daarna over mijn armen om me warm te maken.

Zelf neemt hij een rode handdoek en slaat die om zijn lichaam.

We wandelen naar zijn kamer waar ik op zijn bed ga liggen en meteen onder zijn dekens kruip omdat ik het koud heb.

'Wil je anders een douche nemen?' vraagt Rein en hij neemt een korte broek uit zijn kast en trekt die aan met de handdoek nog steeds over zijn schouders.

'Nee, dat doe ik morgen wel,' zeg ik en ik krul mijn hele lichaam op.

'Weet je het zeker? Ik wil niet dat mijn vriendje ziek wordt,' zegt hij en ik glimlach klein.

'Mm ... misschien wel dan,' zeg ik en kom langzaam onder de deken vandaan. 'Ben zo terug.'

Ik ga terug naar de badkamer en trek mijn onderbroek ook uit. Daarna ga ik onder de douche staan en laat het water me verwarmen.

Het doet zo een deugd dat ik bijna kreun.

Als ik me heb ingezeept en heb afgespoeld, voel ik me al een heel stuk beter. Het trillen is gestopt en ik heb het warmer.

Ik droog me af en bedenk me dan pas dat ik geen kleren mee heb genomen om hier te overnachten. De enige kleren die hier zijn van mij, zijn de kletsnatte kleren die over de badrand hangen.

Met mijn handdoek rond mijn middel gebonden, ga ik terug naar Reins kamer. Hij zit op zijn telefoon en kijkt op als ik binnenkom.

Zijn ogen worden meteen naar mijn borstkas gezogen en ik word me er bewust van dat ik geen kleren aanheb en hij enkel een onderbroek en broekje aanheeft.

We hebben ons al een paar keer in deze situatie begeven, maar dit was voor alle zoenen, voor vorige vrijdag, voordat we een relatie kregen.

Ik voel de spanning en sfeer die meteen geladen wordt met gevoelens die nieuw voor me zijn.

'Heb je misschien wat kleren voor me?' vraag ik na een stilte waarin we elkaar alleen maar hebben aangestaard.

'Euhm, ja,' zegt Rein en hij schudt met zijn hoofd alsof hij aan iets dacht waaraan hij niet mocht denken. 'Wil je een trui of een T-shirt?'

'T-shirt,' mompel ik en hij geeft me er één aan.

Het is rood en ik weet zeker dat het ook te groot zal zijn.

'Korte of lange broek?'

'Korte en misschien een onderbroek als dat niet raar is,' zeg ik zachtjes.

Rein glimlacht naar me en geeft me een zwart broekje en een blauwe onderbroek.

Ik slik.

'De onderbroek is voor mij te klein dus die zal jou wel passen,' zegt hij en hij strijkt even snel over mijn smalle taille als ik de kleren vastheb.

Mijn hart slaat een slag over als hij me zo aanraakt.

Zo teder, zo intiem.

'Dankje,' mompel ik en ik ga terug naar de badkamer waar ik de kleren snel aantrek.

Rein had gelijk, de onderbroek past me.

Als ik terug kom, ligt Rein op zijn bed en staart naar zijn plafond. Hij gaat rechtzitten en ik ga langs hem zitten.