ahhhh.. ikaw talagang bata ka wala ka ng ginawa kung hindi ang matulog lagi mo na lang pinapainit ang ulo.
mama tama na po na sasaktan na ako.
anong tama na dapat lang to sayo. ang saktan kasi salot ka lang para sa akin.
sina bunutan hinahapas ako ni mama ang sakit wala na lang akong na gawa kung hindi ang umiyak na lang ng umiyak.
ma tatapusin ko na lahat ng gawain tama na po ma. sabi ko habang umiiyak kaya lang naman ako na katulog kasi nagpahinga lang ako saglit hindi ko na namalayan na na katulog na pala ako ang dami ko kasing nilabahan
naglinis pa ako ng buong bahay ito.estella pag dating ko ulit dito pag hindi pa ikaw tapos sa mga nilalabahan mo ilulunod talaga kita sa planggana naitindihan mo.
opo mama grabe pinagtitinginan na kami ng mga kapit bahay namin ng umalis na si mama tinatapos ko narin lahat ng labahan ko at panay parin tulo ng luha ko.bakit ganun sa akin si mama simula bata palang ako parang hindi nya na ako tinuring na isang anak.
para sa kanya isa akong malas isang basura na na kakadiri tingnan ganun ako kung ituring ni mama never ko sa kanya naramdaman ang pagiging isang magulang pagdating sa akin.
sa akin lang talaga kasi sa dalawa kong kapatid hindi naman ginto turing ni mama lagi syang mabait pagdating kila hazel at rose kim sa akin lang talaga ganun si mama lagi nya akong pinagbubutunan ng galit nya kung hindi naman pinahihiya sa labas ng bahay.
nag tataka nga ako kung bakit ganun turing sa akin ni mama akala ko nga ampon lang ako pero sabi ni lola hindi daw ako ampon.
may picture panga saakin na pinapakita sa akin si lola elizabeth noong binyag ko pa.
pero bakit ganun kung magalit sa akin si mama hindi nya ako tinuturing na anak.
kaya lagi kong iniisip kung minsan ba sa buhay ni mama minahal nya ba talaga ako.
nandito ako ngayon sa loob ng kwarto ko may sari-sariling kwarto kasi kaming mag kakakapatid kasi hindi kami laging nagkakasundo lagi na lang kasi sila pinapaburan ni mama.
kinabukasan papasok na ako school grade twelve graduated na ako sa sa april sabi ni mama pag naka graduate na ako sa grade12 titigil na daw akong mag- aral kasi hindi nya kayang mag paaral ng collage magtrabaho na lang daw ako para naman ma katulong sa kanila.
mag isalang kasi si mama na nagbubuhay sa amin yung tatay ko kasi namatay na.
naiitin dihan ko naman si mama pero na kakakapanghina yang lang talaga. pangarap ko ba naman makapagtapos sa pag aaral.
pero hindi ako titigil magtratrabaho muna ako para ka pagnakaipon na ako mapag aral ko na ang sarili ko ng magisa ipapakita ko kay mama na kaya ko.
kahit na hindi ko manlang maramdaman ang suporta ni mama at pag mamahal nya saakin.
nandito na ako ngayon sa school public lang na paaralan to pero ang galing magturo ng mga teacher dito mga kalog pa kaya gustong gusto ko na lang laging pumasok kasi mas-masaya dito sa school.
tapos mayron ka pang mga kaybigan na takas sa mental oh diba ang saya. bhe... ahhhhj estella imiss you na girl kahit dalawang araw lang tau nagkahiwalay. ako rin carol ito naman si carol ang matalik kong kaybigan sya lang ang nakakaalam ng mga nararamdaman ko sa magulang ko sakanya ko lang na lalabas lahat ng hinanakit ko kay mama pag nandito ako sa school lumalabas lahat ng ka kulitan ko kalog ako kapag kasama ko si carol pero pag na sa bahay ako tahimik lang ako kaya nga mas-gusto ko dito lang sa school but but before i forgot mag papakilala muna ako ako nga pala si estella magdangal mag eeighteen na ako sa october 10 pag nandito ako sa school hindi mo ako makikitaan ng promblema kasi lagi akong na kangiti laging labas ang dalawa kong dimple na malalim hindi naman ako katang karan pero tama lang tingnan yung balat ko naman morena lang maliit lang ang ulo ko makapal ang pilik mata at hingit salahat mabait din ako.
BINABASA MO ANG
our time
Historical Fictionpaano ang isang babae na si estella humiling na sana kung muli man syang mabubuhay sa susunod na henerasyon sana hindi na sya gawa sa kasalan at ang hinihiling nya na muling mabuhay ay hindi sa bagong henerasyon kung di sa na karaan.