Do you believe in the saying "THE MORE YOU HATE THE MORE YOU LOVE"??? I guess you must...
Ako si Megan Aquino. Masayahin at go with the flow lg sa buhay.
Siya namn si Neon Santos. My beloved classmate,my neighbor at MORTAL enemy.
Sa lahat naman ksi ng araw na ginawa ng Diyos eh nandyan sya para mang.bwisit. Walang ibang ginawa kundi asarin ako. Mag.kapit bahay na nga kmi tpos classmates rin kmi. Grabe mag bigay ng blessing si Lord.
One day, pauwi na sana ako pero biglang umulan..
"Kung minamalas nga naman tayo" sabi ko at hinanap sa bag ang payong ko..
*hanap*
*hanap*
"Tae,, oo nga pala naiwan ko dun sa classroom.. panu na ko ngayon? Tsk."
"Meg, dito ka. Share nlg tayo sa payong ko."
"huh? " 0_0?
"A-ako?" sabay turo ko sa sarili.
"Oo? Dba kw si Meg? Atsaka mababasa ka if you'll not share with me. Dont worry i will not annoy you this time"
Pag.sabi nyang ganun eh hindi na nga ako nag.dalawang isip at nag.share na. Pero habang nag.lalakad kmi pauwi walang umimik samin.
parang...
parang ang...
AWKWARD!!!!
At dahil dun he decided to break that silence and awkwardness..
"ahm, anu...."
"anung ano?" tanong ko rin..
"a-ano ksi eh"
"ahh.. anung nakain mo at hindi ka nang.aasar? well you better take or eat it regularly para d ka makasakit ng iba.." hala yan tuloy d ko napigilan sarili ko umiyak ako.. well hindi nya namn cguru mapapansin dahil d naman ako nakatingin sa kanya.
yun ang akala ko pero nabigla ako ng hawakan nya ang kamay ko at dahil doon ay napatingin ako sa kanya..
"Meg, o-okay klg?" tanong nya na may halong pag.aalala sa boses.
"so sa lagay kong to? okay ka lg rin ba ha? NEON?" naiinis talaga ako sa kanya kaya hayun nasigawan ko ng konti.. konti lg naman.. :)
yung kamay na hawak nya kanina sa kamay ko ay lumipat sa mga pisngi ko..
"Meg, s-sorry sa pambubwisit ko.. its just that,,,,"
"its just that? You just want me to look fool sa harapan ng mga classmates natin? Duh! Ang galing mo nu..." sarcastic na saad ko.
"Its just that i hate to see you with some other guy.." diretsang sabi nya habang nakayuko...
"what?"
"anung sabi mo???" naguguluhan ang isip ko.. kahapon he's my enemy tapos anu nanaman ngayon??
" i tried to tell you so many times this feelings of mine pero wala talaga palaging lumalabas na right words sa mga bibig ko and I always end up hurting your feelings." wow tagos yun ah...
"Meg, im really really sorry for hurting you this much... and-----"
"Ako namn pwede? you already talked alot.. so please ako namn?" i said with a smile on my face..
"Mr. Neon Lopez, i hate when you're around but i hate myself dahil kung wala ka eh hinahanap ka na niya.. I admit na I usually cursed you dahil sa mga gnagawa mo.. but on the other hand magaling yung idea mo na inisin ako palagi dahil kung hind ay magiging boring yung mga araw ko sa school at sa bahay.." sabi ko nun and I gave him a hug but not so tight na ikinabigla nya rin..
"Meg, there's still something i'd like to tell you.. ILOVEYOU!"
"Thank you.."yan yung sinabi ko at hinalikan siya sa cheeks.. cheeks lg muna kasi too young pa.. hehehe..
Ayun silence nanamn.. pero pakaraan ng ilang minuto ay nakarating na kmi sa gate ng bahay..
Papasok na sana ako pero hinigit nya yung kamay ko sabay sabing " can i court you,Megan?"
"Sure, but court my family first.."
I gave him a big smile at saka pumasok na sa gate..
pero magsasara na sna ako ng gate ng mag.salita sya ulit..
ang kulit noh....
" Meg, i forgot to tell you...." he said with matching shy smile.
ano nanaman kaya yung sasabihin nya...
"..... payong mo pala 'to"
author's note:
hey guys.. i hope magustuhan nyo to... this is my first ever story naginawa dito sa wattpad.. i hope it's not that bad as you can see.. bago lg kasi eh..
pagnabasa nyo 'to please try to comment or mag.advise para mas maging maayos yung next story ko.. pppppppllllllllllleeeeeeeeeeeaaaaaasssssssssssseeeeeeeeeee...
THANK YOU SOO MUCH!!! XD
