08.03.2016
✒Yine tek başıma uyanmıştım.
Sen yoktun ama kokunu bürüdüğün,saçların gibi sarı ve yumuşacık,papatyalı battaniyem vardı yanımda. Senden kalan en özel şeydi,ellerinle örmüştün benim için.
Çok mızmızlık yapıyordun her zaman,zorla kat kat giydirir,ellerimi nefesinle ısıtırdın soğukta ama ben hiç üşümezdim,çünkü seni gördüğüm ilk andan beri bahar açmıştı içimde sen gittiğinden beridir de gelmedi geri.
Keşke eskisi gibi olsak sevgilim çünkü çok üşüyorum şimdi,ellerimi kimse ısıtmıyor,kimse kat kat giydirmiyor beni.
Sensiz uyandığım 364. sabah bu sabah,yarın ölüm yıl dönümün sevgilim,ölüm yıldönümümüz.
Hiç bir kıyafetini yıkamadım biliyor musun? Korktum çünkü çok korktum sevgilim,kokunu unutmaktan çok korktum.
Çok özlüyorum tatlı atışmalarımızı.
Hatırlıyor musun ilk sen açılmıştın bana gururumdan gelememiştim,diyememiştim sana deliler gibi aşık olduğumu.
iyi ki gelmişsin bana sevgilim keşke hiç gitmeseydin.
Her zaman zorla parka götürürdün beni sırf oradaki çocukları sevebilmek için "bebeğim çok tatlı değil mi? bizde yapalım mı?" derdin ya hep keşke yapsaydık sevgilim.
Bi çocuğumuz olsaydı keşke bir yaşama sebebim olurdu böylece,çünkü şu an yaşamak için hiç bir sebebim yok sevgilim.
Hak ettim mi seni sevmeyi?
Hak ettim mi sevgini?
Hak ettim mi bana böylesine değer vermeni?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senden Sonrası °Y⊙⊙NMİN°
FanfictionÇok zordu ondan sonrası.... Artık çiçek kokan sevgilim yanımda değil,çok sevdiği çiçek köklerinin tuttuğu toprağın altında ve bana çok uzaktaydı. Bahar bana onun gelişiyle gelmiş,onun gidişiyle ise tamamen gitmiş,ebediyen kışa teslim olmuştum. Park...
