Από Την Πρώτη Ματιά

Κεφάλαιο 22

Έπρεπε να κάνω το μόνο πράγμα που δεν ήθελα να κάνω, αλλά δεν είχα άλλη επιλογή...

Είχε ήδη γίνει όμως, δεν μπορούσα να κάνω πίσω. Δεν με νοιάζει τι θα πάθω εγώ, απλά δεν θέλω να πάθει κάτι αυτή και ακριβώς για αυτό το λόγο το έκανα. Ένα επίπονο μήνυμα που θα άλλαζε όλο το μέλλον μου, το μέλλον μου μαζί της...

Επόμενο πρωί

Σηκώθηκα, ετοιμάστηκα και κατέβηκα κάτω. Φορούσα μια απλή φόρμα, δεν με ένοιαζε ούτε η εμφάνιση μου, ούτε τίποτα αυτή την στιγμή. Ένιωθα ότι έχασα τον λόγο για να ξυπνάω το πρωί, ένιωθα κενή. 

Δέσποινα(μαμά Άλεξ): Καλημέρα, είπε γλυκά η μαμά μου. 

Άλεξ: Καλημέρα, απάντησα χρησιμοποιώντας ένα ψεύτικο χαμόγελο που φάνηκε να αρκούσε. Που είναι ο μπαμπάς; συνέχισα.

Δέσποινα: Έφυγε νωρίς για δουλειά, είπε προσπαθώντας να χαμογελάσει και να δείξει πως όλα είναι καλά. Όμως δεν ήταν, τίποτα δεν πήγαινε σωστά. Ο μπαμπάς μου δεν θέλει καν να με αντικρύσει και η Μαριάννα μάλλον το ίδιο, τέλεια...

Σηκώθηκα από το τραπέζι, φόρεσα την τσάντα μου και έφυγα για το σχολείο. Η διαδρομή ήταν πιο βαρετή από ότι συνήθως. Η μουσική που είχα στα ακουστικά βοηθούσε λίγο, αλλά όχι αρκετά για να μην είναι μίζερη η διαδρομή μέχρι το σχολείο.

Ακριβώς έξω από το σχολείο συνάντησα τον Στέφανο. Επειδή ήρθα με τα πόδια σήμερα, του έστειλα μήνυμα. Συνηθίζει να με φέρνει αυτός σχολείο αλλά σήμερα ήθελα να περπατήσω μήπως και καταφέρω να ηρεμήσω, αλλά μάταια.

(Θα αναρωτιέσαι πώς είναι εφικτό να είναι ο Στέφανος στο ίδιο σχολείο με μένα. Η απάντηση λοιπόν είναι πως μετακόμισε στην Αθήνα πριν περίπου έξι χρόνια. Έγινε ένα μπέρδεμα στο καινούριο σχολείο που είχε έρθει και έτσι έχασε μία χρονια. Οπότε πλέον είμαστε στο ίδιο σχολείο. Εγω είμαι 18... περίπου, έχω γενέθλια τον Ιούνιο οπότε τότε θα κλείσω τα 18, ενώ η Μαριάννα είναι ήδη 18. Ο Στέφανος είναι 19 και αφού δεν έχω ακόμα δίπλωμα, έχει γίνει ο ίδιος το μεταφορικό μου μέσο.  Πίσω στην ιστορία...)

Στέφανος:  Καλημέρα μπουρμπουλήθρα, θες μετά το σχολείο να πάμε για καφέ;

Άλεξ: Δεν προλαβαίνω, έχω φροντιστήριο, απάντησα σύντομα.

Στέφανος: Μετά το φροντηστηριο ρε.

Άλεξ: Δεν νομίζω ότι προλαβαίνω.Ο Στέφανος με κοίταξε παραξενεμένος.

Στέφανος: Τι έχεις; Δεν νομίζω να είσαι έτσι επειδή εγώ και η Ελλη κάναμε-

Άλεξ: Όχι ρε, ούτε καν. Κάτσε..τι κάνατε;;

Στέφανος: Τίποτα, τίποτα απολύτως! είπε απότομα και με άγχος. Τότε γιατί είσαι έτσι; συνέχισε.

Άλεξ: Δεν είμαι κάπως και δεν έχω τίποτα. Θα έχω όμως νεύρα αν συνεχίσεις να ρωτάς, είπα ειρωνικά και γέλασε.

Μπήκαμε από την πίσω μεριά του σχολείο όπου είναι το πάρκινγκ, μιας και ήταν πιο κοντά από την κεντρική είσοδο.

Ο Στέφανος ήταν σιωπηλός μετά από την απάντησή μου. Ήξερε ότι κάτι έχω αλλά δεν ήθελε να με πιέσει και αυτό είναι ένα πράγμα που εκτιμώ στο Στέφανο. Καθώς προχωρούσα σιγά-σιγά με το Στέφανο προς το σχολείο, είδα μία λυπημένη και ταυτόχρονα νευριασμένη Μαριάννα να έρχεται βιαστικά προς το μέρος μας.

Προχωρούσε μέχρι που σταμάτησε ακριβώς μπροστά μου. ΠΑΤ! ακούστηκε αντίλαλος σε όλο το χώρο του πάρκινγκ όταν το χερι της ήρθε σε επαφή με το μάγουλό μου.

Μαριάννα: Γιατί; Γιατί το έκανες αυτό; ειπε δείχνοντας το μήνυμα που της έστειλα χθες.

Δεν απάντησα, δεν μπορούσα να απαντήσω.

Μαριάννα: όλα αυτά ήταν ένα παιχνίδι για σένα;
Όχι δεν ήταν.  Έπαιζες με τα συναισθήματά μου τόσο καιρό... Έλεγες ψέματα για το πώς νιώθεις και για το ποια είσαι, για όλα!  Τίποτα από αυτά δεν ήταν ψέματα... Δεν θέλω να σε βλέπω καν μπροστά μου! Με πονάει παραπάνω από ότι νομίζεις.. μην με ξανά πλησιάσεις! Είπε με δάκρυα στα μάτια και έφυγε τρέχοντας.

Στέφανος: τι πήγες και έκανες;

Δεν απάντησα, αν προσπαθούσα να βγάλω στο και μία λέξη από το στόμα μου είμαι σίγουρη πως θα έκλαιγα. Τον κοίταξα πληγωμένη και απλά έφυγα.

Στέφανος POV

Στέφανος: Όπα όπα ηρέμησε Μαριάννα, τι έκανε η Άλεξ;

Μαριάννα: Ξέρει πολύ καλά τι έκανε!

Είναι από τις στιγμές που προσπαθώ να μην κλάψω. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τον πραγματικό λόγο και δεν μπορώ να το εξηγήσω σε κανέναν. Ξέρω ότι η Μαριάννα και άμα μάθει την αλήθεια θα συνεχίσει να θέλει να είναι μαζί μου, οπότε για αυτό δεν μπορώ να της πω κάτι. Ο μόνος τρόπος για να το αποφύγω αυτό είναι να την πληγώσω ώστε να μη με θέλει και να προχωρήσει με τη ζωή της.

Και αυτό ήταν λοιπόν για αυτό κεφάλαιο. Πείτε γνώμη, αν θέλετε να δείτε κάτι διαφορετικό, αν σας αρέσει, ότι θέλετε εσείς. Το επόμενο δεν αργήσω να το ανεβάσω so stay tuned❤️