Nieplanowane okazuję się największe i najpiękniejsze. Przypadek. Jedna chwila, jedno spotkanie, a tak dużo emocji, słów i czynów.
!Uprzedzam przed mocnym cringem, jest to jedna z moich pierwszych książek!
-Halo brat, czego chcesz?! - krzyknęłam, bo mój brat musiał zadzwonić o 11:00!
Nie wspominałam, że mam kretyna brata? A to już wiecie. Jest ode mnie 2 lata starszy, ale czasem zachowuje się jak totalne dziecko. No cóż i tak go kocham.
-Zapomniałem, że księżniczka lubi pospać - prychnął. -A tak serio to musisz mi pomóc. Mam dzisiaj randkę i muszę się w coś ubrać, ale nie mam w co, więc jako stylistka czy tam coś na w musisz mi pomóc! - skończył swój monolog.
Zapomniałam wspomnieć, że Adam - mój brat jest kobieciarzem, więc musiała być jakaś wyjątkowa skoro tak się stroił na randkę.
-Eh, dobra bądź za godzinę u mnie - powiedziałam i się rozłączyłam. Wyszłam z mojego kochanego łóżka i zaczęłam się ogarniać. Dziś pomalowałam się dosyć mocno, choć na codzień tego nie robię z tego względu że uważam, najlepiej kobieta wygląda w naturalne odsłonie. Z resztą dostałam paczkę od mojej koleżanki z przeróżnymi kosmetykami i musiałam je przetestować! Po zrobieniu makijażu ubierałam się. Moja stykówka była totalnie biała: biała trochę obcisła bluzka, białe dresy do tego białe skiety i białe nike.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Po skończeniu spojarzałam na zegarek, który ukazywał 11:50. Kurcze pieczone, aż tak długo się ogarniałam. Pisząc do brata, że już jestem gotowa wzięłam swój "plecaczek" i ruszyłam schodami na dół gdzie powinien czekać mój brat. Zeszłam na dół i czekałam jeszcze jakieś 5 minut. Mój brat podjechał swoim Nissanem (ja jestem fanką kii) i zauwazając go wsiadłam do samochodu.
-Siema Sister! - krzyknął radośnie.-Co ty się tak odwaliłaś? Czyżby jakiś chłopak zawrócił Ci w głowie. Szczerze mówiąc mam dość wysłuchiwania jak to Tromba jest słodziakiem i wgl - dodał.
Racja, często mu mówiłam że Tromba to słodziak i wgl i tak bardzo chciałabym go spotkać. Zawsze to się zaczynało jak pytał się czy kogoś poznałam więc teraz w ogóle się nie pyta. A po za tym kto by się że mną nie zgodził - Tromba to fest słodziak! (ps. W mojej książce Tromba nie ma dziewczyny, sorki Marcysia)
-Oj już cicho bądź - spojrzałam na niego groźnym wzrokiem.
-Dobra. Gotowa na zakupy?
-NA ZAKUPY ZAWSZE JESTEM GOTOWA - uśmiechnęłam się.
~~~~~~~~~~~~~~~~
Wychodzisz czy nie!? - krzyknęłam. Jestem od godziny w sklepie z moim bratem i nie chce się zdecydować co ma wybrać. Na dodatek siedzi od jakiś 15 minut w przebieralni
-Laura! To jest to! - wyszedł, a ja nie dowierzając popatrzyłam na niego. Jasne jeansy z dziurami, biały t-shirt i skórzana kurtka, czerwone buty i łańcuszek na szyi.
Wow, Laura masz talent.
-No Adam, w końcu normalnie wyglądasz - uśmiechnęłam się.
-Dobra chodź to kasy, a tak w ogóle to dziękuję. Gdyby nie ty nigdy bym takich rzeczy nie wybrał. - uściskał mnie. -Nie ma sprawy, a teraz chodź bo głodna jestem! -Maczek! - krzyknęliśmy w tym samym momencie. Kochaliśmy Macdonalda, serio.
------------------ Po zapłaceniu poszliśmy oczywiście do naszej ulubionej restauracji. Adam zamówił sobie jakiś MC zestaw, a ja wzięłam nugetsy i mcflurry. Usiedliśmy przy stoliku i czekaliśmy na zamówienie rozmawiając przy tym. Kiedy już wyświetlił się nasz numerek podeszłam do lady i odebrałam nasze jedzonko. Wracając uderzyłam w kogoś, kto dopiero co wchodził, jedzenie upadło na ziemię, ale nic się z nim nie stało. Ja podniosłam wzrok do góry, bo ta osoba była ode mnie trochę wyższa i nie mogłam uwierzyć własnym oczom. PRZEDE MNĄ STAŁ TROMBA. TEN SŁODZIAK A ZA NIM EKIPA. Myślałam że endorfiny wylecą przez moje ciało. Na początku nie mogłam oderwać wzroku od Tromby. Jest jeszcze ładniejszy w rzeczywistości.
-O jejkuś przepraszam! Nic Ci nie jest? - spytał podnosząc tace z jedzeniem i mi podając. -Tak... znaczy nie, Boże co ja gadam! - powiedziałam lekko zawstydzona. - Po prostu nie spodziewałam się, że spotkam Ekipę w maku i to jeszcze w takich okolicznościach. Jestem waszą mega fanką! - powiedziałam na jednych tchu, żeby się nie jąkać.
-No trochę śmieszna sytuacja - powiedział Tromba i uśmiechnął się do mnie.
Jak on słodko wygląda w tym aparacie
-Mogę... Zzz wami zdjęcie? - powiedziałam lekko zawstydzona i od razu poczułam rumieńce na swoich polikach.
-Jasne! - wypalił Friz, który stanął obok mnie. - Ekipa fanka chce z nami zdjęcie, ustawcie!
-Co jaka fanka? - wszedł do maka Patec i spojrzał na mnie. -O i to ładna fanka - dodał. Zarumieniłam się jeszcze bardziej niż wcześniej. Poprosiłam brata, żeby zrobił nam zdjęcie wszyscy się ustawiliśmy i zrobiliśmy zdjęcie.
Spojrzałam na Pateca buty i zobaczyłam białe skarpety. Niby nic w tym strasznego, ale miał czarne buty. Rozumiecie to czarne buty i białe skarpetki!
-Faktycznie potrzebna Ci stylistka, Patec - palnęłam -Czarne buty i białe skarpety, serio? -Haha, a nie mówiłem - zaśmiał się Tromba Jaki on ma uroczy śmiech -A co jesteś stylistką - zapytała się Werka. Lubie Werę, jest miłą i sympatyczną dziewczyną, ale zrobiła się z niej taka lalunia. -Tak, ogólnie zajmuje się wizażystwem, a w tym też dobieram stylizacje. -Podałabyś może swojego Instagrama i byś nam pomogła? Przydałaby mi się stylistka na moje fotki. - powiedział Karol. - O matko, tak! Nie wiecie jak się cieszę, jesteś wspaniałymi ludźmi, serio! Laura Walewska - powiedziałam. -Okej od razu zaobserwuje żeby pamiętać, jak coś to się odezwiemy. Wow mam follow od Friza, coś pięknego -Dobra ja wam nie przeszkadzam i czekam na sygnał! - powiedziałam z uśmiechem do ucha do ucha. Zaczęłam się ze wszystkimi żegnać. -Fajna opaska - powiedział Tromba łapiąc za rękę i pokazując opaskę.
Tak, noszę opaskę Tromby, z resztą nie tylko. W domu mam wszystkie opaski domowników. -Dzięki - uśmiechnęłam się. Po tych wydarzeniach wróciłam do domu. I koło 1 w nocy przepełniona radością z wynikiem dzisiejszych zdarzeń zasnęłam.
