Sana böyle seslenmek geldi içimden :yağmur yüreklim. Bu fısıltıyı ağzımda biçimlendiren dilim değildi. Yüregime tırmanıp, büyüyüp geldi işte. Güzellikler ülkesi yüreginin ılık yağmurunda ıslanmaktı. Yüreginin yağmuru melodik bir hüzün olurdu. Cama vuruşlarını dinlerdim yüreğinin. Tıklayınca, güvercinlerle birlikte içeri alırdım sizi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yağmur yüreklim
Poetryİçimde kırılıp kalır ağlayan sesin Susar yüreğimde yüzün, soluğun susar Sarınıp yarama gitsem, çare değil ki Yüregimde yangın çıkar, bu şehir yanar Oy dilsizim, oy gülmezim, yağmur yüreklim Oy çiçek bakışlı yarim, rüzgarım benim Sensiz yaralıdır zam...
