Harry's POV:
"Και τον ειδα να φιλαει την Aphrodite!" τελικα επεισα την Irene να μου πει. Εδω και δυο ωρες δεν εχει σταματησει να κλαιει. Τον ηλιθιο! Το ηξερα οτι στο τελος θα την πληγωνε! Μαλιστα τον ειχα προειδοποιησει, αλλα προτιμησε να την εκμεταλλευτει και να παιξει μαζι της.
"Ηρεμησε! Θα περασει!" προσπαθησα να την παρηγορησω κρατωντας της το χερι. Για καποιο περιεργο λογο, δεν το απομακρυνε οθτε το απεφυγε!
"Εχει αλλα προβληματα να ασχοληθει, βλακα!" η συνειδηση μου, μου υπενθυμισε και παρολο που ηθελα να πιστευω το αντιθετο, συμφωνησα μαζι της!
"Οχι! Οχι, δε θα περασει! Αυτος ο ιδιος μου ειπε οτι με αγαπαει και μου ζητησε να γινω το κοριτσι του! Τωρα γιατι μου το εκανε αυτο? Γιατι με πληγωσε? Γιατι δεν μου ειπε οτι αγαπουσε την Aphrodite απο την αρχη? Γιατι ειχαμε σχεση, ενω ειχε αλλο κοριτσι?" ειπε, πηρε μια βαθια ανασα, εβαλε μια τουφα απο τα μαλλια της πισω απο το αυτι της και σκουπισε τα ματια της.
"Αλλα δε φταιει κανενας αλλος! Εγω φταιω που τον εμπιστευτηκα! Απομακρυνθηκα απο τον Arthur εξαιτιας του, αλλα ποτε δεν τον κατηγορησα για αυτο, γιατι τον αγαπουσα! Οσο περνουσαν οι μερες, τον αγαπουσα περισσοτερο! Ειμαι ηλιθια!" συνεχισε κοιτωντας με στα ματια και καταρρεοντας στις τελευταιες της λεξεις.
"Δεν μπορεις να κατηγορεις τον εαυτο σου για αυτο, Irene! Εσυ εισαι αθωα! Αυτος ομως σε πληγωσε, χωρις να του εχεις κανει κατι! Επαιξε μαζι σου και σε εκμεταλλευτηκε!" απαντησα και την κοιταξα βαθια μες στα ματια, περιμενοντας να πει κατι, αλλα το κοριτσι, με το οποιο ειμαι ερωτευμενος, το μονο που εκανε ειναι να ανοιγοκλεισει τα ματια της.
Irene's POV:
"Εσυ γιατι καθεσαι μαζι μου και με παρηγορεις? Ο κολλητος σου κανει παρτι και εσυ εισαι εδω μαζι μου!" του ειπα λιγα λεπτα αργοτερα. Θελω να ξεσπασω, αλλα δε θα το κανω πανω του. Ενα τεραστιο βαρος εχει καταβαλλει την καρδια μου και νιωθω την αναγκη να το διωξω αλλα δεν ξερω πως. Αν μπορουσα θα αρχιζα να ουρλιαζω και να κλαιω με λυγμους μες τη μεση του δρομου, αλλα κανενας δε θα με καταλαβει και θα νομιζουν ολοι πως ειμαι τρελη.
"Γιατι το θελω και δεν με νοιαζει αν ο Liam η οποιοσδηποτε αλλος κανει παρτι! Αν δεν ηθελα να ειμαι εδω τωρα μαζι σου, πολυ απλα δε θα ημουνα!" μου απαντησε. Σημερα ειναι πολυ καλος! Μακαρι, να ηταν παντα ετσι! Δεν ξερω τι να πω! Δεν υπαρχουν πια αλλα δακρυα στα ματια μου. Νιωθω ενα κενο που πρεπει να κανω κατι και να το διωξω η να το αναπληρωσω.
"Ελα εδω!" μου ειπε πεντε λεπτα αργοτερα ο Harry ανοιγωντας τα χερια του. Αν η κατασταση δεν ηταν τοσο δυσκολη, ισως να αρνιομουν, αλλα τωρα πραγματικα χρειαζομαι μια αγκαλια και ας ειναι του Harry. Δεν θα μπορεσω ποτε να το εξηγησω, αλλα αυτη τη στιγμη νιωθω πως μονο ο Ηarry με καταλαβαινει. Απο το "bad boy" του σχολειου, εχει γινει ο πιο γλυκος του κοσμου. Ακουμπησα το κεφαλι μου στο στηθος του και αυτος αρχισε να χαιδευει τα μαλλια μου. Αν μας εβλεπε καποιος τωρα, σιγουρα θα νομιζε οτι εχουμε σχεση!
Hey! Συγγνωμη που αργησα να βαλω καινουριο παρτ, αλλα ειχα πολυ διαβασμα! Τελοσπαντων, ελπιζω να σας αρεσε! Love you!
ESTÁS LEYENDO
The annoying boy// Harry Styles fanfiction
FanficΚανένας δεν μπορεί να ελέγξει τα συναισθήματά του για κανέναν και μερικές φορές αυτό είναι επικίνδυνο, μετατρέποντας όσα έζησες σε ένα λάθος....
