Two weeks had passed, and within that weeks hindi ko man lang nakita si Kuya Kiel. Hindi naman sa hinahanap ko siya, hindi ko talaga kasi siya nakikita sa school. Baka siguro busy yun. After nung sa NBS hindi ko na siya nakita e.
It's eight o'clock and I'm still preparing for school. May orientation kami mamayang nine. Tapos na last week yung university orientation namin. Per college ang sunod and ngayon naka-sched yung orientation namin.
Cza left already dahil maaga yung pasok niya. Maglalakad nalang ako mamaya. Medyo malapit lang naman yung school kaya okay lang. Tamad lang talaga kami ni Cza na maglakad haha. Sana bilhan na kasi ako ng sasakyan. Nakakahiya kapag kay Cza ako parating sumasabay.
Ten minutes before nine nasa auditorium na ko. Kasabay ko si Mitch kanina na pumunta dito. Buti nalang nakita ko siya kanina sa labas ng college.
About rules and regulations lang naman ang nadiscuss kanina sa orientation and introductions of faculty members. We have to return after lunch daw for the recognition of the students. Tss! Dami nila alam!
"Mitch I'll go ahead." Paalam ko. "Pa-reserve nalang ako ng upuan mamaya if mauna ka sa auditorium." Siya lang kasi kaibigan ko dito e. Okay na sakin ang iisa basta totoo kasi kahit gaano pa kadami kaibigan mo kung tatraydurin ka naman sa huli, aba! Wag nalang!
"Sige sige."
"Thanks. Patext nalang mamaya kapag nandun kana. Bye"
"Bye. Ingat."
Uwi muna ako sa condo dahil inaantok nako. Late na kasi ako nakatulog kagabi. Tinapos ko pa yung assignment ko para ngayon. Sana nga hanggang hapon na yung recognition para wala ng kaming last subject mamaya.
It's been two weeks and feeling ko sobrang stress na ako. Dami ko pang tambak na babasahin. Mga terror kasi ibang prof e may pa-surprise quiz pang nalalaman. Punyeta!
Mahaba yata iyong naitulog ko dahil past two na noong nagising ako. I'd just ease my mind that it's okay to be late dahil recognition naman pero kinakabahan parin ako. I just can't ditch the program dahil may attendance. Tsk. Attendance sucker! Bakit ba kasi nakalimutan kong nag-alarm? Late tuloy ako.
I checked on my phone and I saw that I have five messages of Mitch, saying that she's there na and asking me if where the hell am I kasi magsstart na daw. Sana tinawagan niya na lang ako para hindi ako late nagising. Sinisi ko pa tuloy lola niyo hahaha.
I arrived at the auditorium before 3. Buti may nireserve si Mitch na upuan. Tinanong niya din ako kung bakit ako late. Aba kasalanan niya di niya ako ginising. Hahaha jk lang.
"Bat ngayon ka lang?" Sabay bigay sakin nung attendance sheet. Siya kasi ang beadle ng adviser namin.
"Na-late ako ng gising. Di mo pa ako ginising."
"Wow ha kasalanan ko pa ngayon na na-late ka."
Pagkabigay ko sakanya ng papel napansin ko na may mga students sa harap.
"Anong ganap? Bakit may mga students sa harap?" Tanong ko sakanya.
"Awarding ng mga deans lister. Every start daw kasi ng school year may awarding ang mga students. Sinasabay na sa orientation para hindi hassel." Sabi niya habang nakatingin lang sa harap.
Pagkatingin ko sa harap nagulat ako kasi one of them is Kuya Kiel. Shet deans listef siya. Grabe ang talino niya pala. Diko akalain na matalino siya itsura niya palang e parang fuckboy siya.
Nainspire tuloy ako na mag-aral. After two weeks nakita ko ulit siya. Saan kaya siya tumatambay? Hindi ko kasi siya nakikita e. Naaalala niya pa kaya ako? Makapag-aral nga ng mabuti para next year e nandiyan din ako sa harapan.
YOU ARE READING
Almost Over You
Fiksi RemajaThis story shows that not all relationships were perfect. That love isn't enough to make relationships stronger. Lukas and Kiel loved each other. Trust and faithfulness were there but time, time wrecked them apart. Lukas left. Kiel... he moved on. ...