Episode-5

2.2K 272 16
                                    

ZAWGYI

"ဘာေျပာတယ္ကြ...မင္းတို႔ ဒီေလာက္လူေတြအမ်ားႀကီးက ဘာမဟုတ္တဲ့စိတ္ေ၀ဒနာသည္ေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ ထိန္းသိမ္းထားနိုင္စြမ္းမရွိၾကဘူးလား..."

က်ယ္ျပန္႔လွေသာ စာဖတ္ခန္းအတြင္းရွိ အလုပ္စားပြဲေပၚတြင္ ထိုင္ကာအလုပ္ရႈပ္ေနေသာ သက္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္။ခႏၶာကိုယ္တည္ေဆာက္ပံုအခ်ိဳးအစားက်လွသူ၊ရုပ္ရည္ပိုင္းတြင္လည္း ေျပာျပစရာမလိုေအာင္ပင္ ေျပျပစ္ကာ ခန္႔ညားေသာသူတစ္ဦး။ထို႔ျပင္ သူ၏နွာရိုးႏုႏုထက္တြင္ေနရာ ယူကာမ်က္၀န္းအိမ္နက္တို႔အား ကာရံအလွဆင္ထားပါသည့္ မ်က္မွန္၀ိုင္းေလးေၾကာင့္ ေခ်ာေမာမႈမွာ ပိုမိုထင္ရွားလာဟန္။ တစ္ဖက္မွဖုန္း၀င္မလာခင္အခ်ိန္အထိ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေန သူမွာမည္သည့္စကားမ်ိဳး ၾကားလိုက္ရ၍လည္းမသိ၊ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို မ်က္နွာတင္းမာ သြားေတာ့၏။ေသခ်ာသည္ကေတာ့ ကိစၥတစ္ခုခုမွားယြင္းသြားျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္ေလ။

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေပါ့ဆမိလို႔ျဖစ္သြားရတာပါ...
ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဥကၠ႒ႀကီး..."

တစ္ဖက္မွ လူမ်ားသည္လည္း သူတို႔၏ အမွားျဖစ္ေၾကာင္း ၀န္ခံကာ ေတာင္းပန္ရွာေလ၏။သူတို႔ဘက္မွ ဥကၠ႒ႀကီးဟု ေခၚေနပံုေထာက္လ်ွင္ထိုအမ်ိဳးသားမွာအရွိန္အဝါႀကီးေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းသိနိုင္ပါသည္။

"ေတာက္စ္ အခုမွလာၿပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကား ေျပာေတာ့ေရာ ဘာထူးမွာလဲ...အခုခ်က္ခ်င္းလိုက္ရွာ... မေတြ႕ေတြ႕ေအာင္ေျမလွန္ရွာ..ေအး ရွာမေတြ႕ရင္ေတာ့ မင္းတို႔အေလာင္းကိုလည္း မင္းတို႔ရဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြက ဒီတစ္သက္ရွာမေတြ႕နိုင္ေစရဘူး..."

"ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ေအာင္ရွာလာပါ့မယ္..."

အမိန္႔ေပးသံတစ္ဖံုၿခိမ္းေျခာက္ပံုတစ္သြယ္ ေျပာလာေသာ အမ်ိဳးသား၏ စကားေအာက္တြင္ တစ္ဖက္ကသူမ်ားသည္ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ ေၾကာက္သြားၾက၏။မေၾကာက္၍လည္း မရပါေလ။သူေျပာသည့္အတိုင္း မလိုက္နာနိုင္သူတို႔၏နိဂံုး အဆံုးသတ္အားသူတို႔၏ေရွ႕၌မေရမတြက္ေလာက္ေအာင္ ျမင္ဖူးခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္ကိုး။

Fate (Or) Fake? (Completed)Onde histórias criam vida. Descubra agora