BABAMIN EMANETİ

Bölüm 14 -Yangın-

"Bir problem var."

Tabi ki vardı. Ne zaman günümüz sakin geçiyordu ki?

Yatağıma uzanmış tavanımla bakışıyordum. Elmas odaya dalmış ve başıma dikilmişti.

"Ne var Elmas?" diye sordum yattığım yerden doğrularak.

"Karan öğrendi."

Geç kalmışsın.

"Senin söylediğini düşünmüştüm." dedim. 

"Karan seninle konuştu mu?" diye sordu şaşkınca. "Ne dedi? Nişanımız hakkında bir şey dedi mi?"

Ayağa kalktım. Onu yana iterek dolabıma yöneldim. 

"Korkma.Senden ayrılmaz." dedim alayla. "Bu aileyi çok seviyor." Dolaptan kot pantalonumu alıp geri kapadım. 

"Bu aileyi değil." dedi. "Beni seviyor."

Saçlarını savura savura odamdan çıktı. Arkasından sadece gülmüştüm. 

Keşke bende kendimi böyle kandırabilseydim.

Öğlen olmuştu. Bugün güne geç başlamıştım.

 Kendime bir iyilik..

Karan'ı en son iki gün önce görmüştüm. O günden beri Efe ile olan anlaşmamı da bozmamıştım. 

Kısacası Karan'dan bir atak bekliyordum. 

Hayırlısı..

Evden çıkıp mekana gittim. Odaya girdiğim anda tüm gözler bana dönmüştü. Tüm gözler dediğim ise Ali ve Akrep'in gözleriydi.

"Günaydın." dedim kapıyı ardımdan kapatıp. 

"Tünaydın." dedi Ali abi. Bugün yine pek neşeliydi. "Neredesin sen?"

"Evdeydim. Geldim işte." deyip koltuklardan birine oturdum. Ali abi varken babamın koltuğuna oturmak çok hoşuma gitmiyordu. Ali abi bunu artislik olarak algılıyor ve bana iyice gıcık oluyordu. Gerek yoktu.

"Bir depomuzda sorun oluştu." dedi Akrep. 

"Sorun mu?" diye sordu Ali. Bana baktı. "Depomuz patladı."

"Al işte!" dedim ellerimi birbirine vurarak. "Karan vakit kaybetmemiş." Sabah şom ağızımı açmıştım tabi.

Ali abi bana öldürücü bakışlarını yolladı. 

"Bana öyle bakma." dedim ayağa  kalkarak. "Karan yapmadı dersen çık git buradan."

Bir şey demedi. Arkasına yaslanıp ayağını hiddetle sallamaya başladı. Akrep'e döndüm.

"Zarar çok mu?" diye sordum. 

"Yani." dedi. "Küçük bir depoydu. "

"Küçük olsa ne farkeder ki?Bizim depomuzdu. Adama rezil olduk!"

"Efe ile konuş." dedi Ali abi. Ona geri döndüm. "Bizim hatamız olduğunu,karşılayacağımızı söyle."

Yoksa Karan'a bulaşırdı. 

Gerçi haklı olurdu da. Onun yaptığına çok emindim.

"Tamam mı?" diye soru Ali. "Böyle yapacaksın Ecrin. Savaş çıkaracaksan da bu kadar erken çıkarma."

Ofladım. "Tamam." dedim isteksizce.  Haklı sayılırdı. 

"Depodaydı." dedi Akrep. "Hala oradadır."

"Halledip geleyim." deyip on dakka önce girdiğim odadan geri çıktım. 

Efe ben geldiğimde hala depodaydı. Zararını hesaplamakla meşguldü. Onu görmüştüm ama yanına gitmeden önce orada ki bir adamımı yanıma çektim. Neler olduğunu bana tek tek anlattı.