AŞK ve NEFRET (B×B)

37.Bölüm 🍂

Görkem
Kayra'nın,annesine evden ayrılacağını söylemesini bekliyordum sabırla.Beklenen gün gelecekse çekilen çile kutsaldır.Konuşacaktı ama annesini eskisi kadar çok göremiyordu bile.Hani Kayra benim eve yerleşse,annesi farketmezdi heralde.Şirketleri yeni bir ihale alacaktı ve o işin peşinde koşturuyordu annesi.Şirketi Umutlarla ortak yönetiyordu annesi ama yinede yoruluyordu.Kayra,bana babası öldükten sonra annesinin kendini işe vererek kafasını dağıttığını anlatmıştı.Başlarda Kayra'da öyleydi.Kafasını kaldırmadan çalışıyordu.Tabi ben aklını başından almadan önce.

Sevgilimin odasının önündeydim.Ellerimi saçıma atarak saçlarımı düzeltip odasının kapısını çaldım.Sesini duyunca içeri girdim."Günaydın Kayra Bey."dedim gülümseyerek.Yanına gidip uzun bir öpücük kondurdum dudaklarına ve yine kalçamı masaya dayadım.Kayra'da elimi eline alıp avucumun içini öptü."Günaydın Görkem Bey."dedi gülümseyerek.İçim eriyordu bana bakışları,davranışlarıyla.Ama bir konuya açıklık getirmemiz gerekiyordu.Artık evimde onun nefesini istiyordum."Sevgilim,annen-"dedimki sözüm Kayra tarafından kesildi."Bu akşam konuşacağım bebeğim.Az önce aradım.Akşam konuşmamız gereken meseleler olduğunu söyledim."dedi.Yüzümde büyük bir gülümseme peydah oldu anında."Seni çok seviyorum bitanem."deyip dudağına bir öpücük bıraktım."Şimdi işlerin başına geçiyorum.Akşam beni bekle,ben bırakırım seni eve."dedim.Kayra'nın arabası bakımdaydı.Bir hafta arabasız kalacaktı bu yüzden.İşe benimle gelip gidiyordu."Hiç gerek yok bitanem be-"derken parmağımı dudaklarına koyup susturdum onu."Şşşt duymamış olayım.Ben bırakırım."deyip dudağından öpücük çaldım ve odama geçtim.

Kayra
Annemle bu akşam konuşmaya kararlıydım.Bende artık Görkemle aynı gece uyumak,aynı sabaha uyanmak istiyordum.Arada bir yine annemde de kalacaktım tabii.Yalnız ben hiç annemi yalnız bırakmamıştım.Ne derdi,nasıl tepki verirdi bilmiyorum?Bu düşünceleri bi kenara bırakarak işime odaklandım.Bikac toplantıdan sonra çıkış saati gelmişti.Görkem odama giriş yaptı ceketini parmağına takmış,omuzuna doğru atmıştı eliyle.Kapıya yaşlanmış duruyordu.Hayatımda daha önce böyle karizmatik bisey daha görmediğime yemin edebilirim."Çıkıyor muyuz hayatım?Hazır mısın?"diye sormasıyla kendime geldim.O da ona dalıp gittiğimi farketmiş olacak ki dudakları yukarı kıvrılmıştı.Ne diyeceğimi bilemeyerek,"Hı hım."dedim ve laptop çantamı aldım Görkemin yanına gittim.Istifini bozmamış öylece duruyodu.Bakışlarını bana çevirmişti.Parmak uçlarımda çok hafif yükselerek dudaklarından öpücük çaldım ve gülümsedim."Hadi gidelim."dedim.O da gülümseyerek karşılık verdi ve birlikte asansöre bindik.

Şirketten çıktıktan sonra Görkemin arabasına bindik.Yine müzik çaları açmıştık ve güzel bir şarkı denk gelmişti.Görkemle müzik zevklerimiz dahi aynıydı.Ruh ikizimi bulmuştum.Yine sözsüz bir müzik eşlik ediyordu bize.Yine aklıma annemle ne konuşacağım gelmişti ve kafamı camdan tarafa cevirmiştim.Bu halim Görkemin gözünden kaçmamıştı tabi."Sevgilim neyin var?"demesiyle kafamı ona doğru çevirdim.Bir bana bir yola bakıyordu."Hiç,sadece akşamı düşünüyorum.Ne diyeceğim anneme?Nasıl açıklayacağım?"dememle Görkem arabayı sağa çekti.Ellerimi ellerinin arasına aldı."Eğer zorlanacaksan erteleyelim hım?"dedi sorar bi tonda.Onu kırmak istemiyordum.Annemin tepkisini kestiremiyordum."Hayır sevgilim.Ertelemek istemiyorum.Bu akşam bitecek bu iş.Ben sadece nasıl anlatacağım onu bilmiyorum."dedim ve pırıl pırıl bir gülümseme kazandım."Sana güveniyorum bitanem."deyip dudaklarıma uzanıp öpücük bıraktı uzunca.Bende gülümsedim.Sonra tekrar çalıştırdı arabayı.

Umarım bu akşam hiçbişeyi elime yüzüme bulaştırmazdım.

15 bin olduk ve ben çok mutluyum 🤗🤗🎉🎉🎊🎊🎈🎈

Sizden bir  ricam var Umut ve Mert için bir kurguya başladım.Yalnız isim bulamadım.Tam buraya kitabın adı için önerilerinizi yazar mısınız?

Bikac bölüm sonra final yapacağım.

Bunu sürekli diyorum ama bu kez kesin bikac bölüm sonra final olacak.

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 🍂