»»————- ★ ————-««
yine o nehir kıyısındaydı choi san,yine.
bıkmadan her gün doğumunda gelirdi buraya.
annesiyle tek tük hatırladığı anıları buradaydı.
gözünün dolduğunu fark etmemişti,
ancak gözünden yaş düştüğünde fark etti.
ayak sesleri duydu birden,
elinin tersiyle sildi göz yaşını.
soluna döndüğünde henüz daha yirmilerine yeni girmiş bir kız gördü.
hıçkırışlarını duymamış farz etti.
kız acı gülümsemeyle baktı san'e.
''sen de mi aileni kaybettin yoksa?''
nereden bilebilirdi ki?
onun da ailesini kaybettiğinin farkına vardı ve kıza döndü.
''6 yıl önceydi,annemle olan anılarım buradalar.''
''acımı içime gömdüm çoktan desene''
burukça gülümsedi kız.
oturdu taşların üzerine,
dizlerinin acıyacağını bile bile.
san de yanına çöktü kızın,
''acın çok taze anlaşılan.''
''maalesef ki öyle.dün,yurtdışından dönüyorlardı.''
''belki yarana merhem olmaz ama,sonra sonra alışıyorsun.inan bana.''
gülümsedi san,
kız gülüşünün ne kadar güzel olduğunu geçirdi içinden.
söyledi de.
''çok güzel gülüyorsun,hep gül.ben seoneul,park seoneul.''
''san,choi san.''
gülümsedi ikisi de birbirine.
''bundan sonra her gün burada mı buluşuyoruz?''
kıkırdamıştı kız,
ailesini kaybetmesinden sonra ilk defa gülüyordu belki de.
kim bilir.
''güldürdüğün için sağol ve evet,artık her gün buradayım.''
''bekliyor olacağım seoneul.''
ayağa kalktılar ve ters yöne,evlerine doğru gittiler.
»»————- ★ ————-««
Merhaba bebişlerimm~
Şu an okuduğunuz hikaye,hiç yazma deneyimi olmayan bir minnoş tarafından yazılıyor.
Güzel yazamıyor ve hatalarım varsa affola 🙏
Baktım ortalıkta çok fazla San fici yok ben de yazayım dedim.
Bu hikayeyi ne alakaysa 'Wonderland' dinlerken yazdım ehe.👑
Gözlerinizi kanattığım için özür dilerim.
San'li günler dileriiim~ 🌻
©sanflowerss
