Çete || Tanışma

38.Bölüm

Müzik İle Okuyun :)

"Hazır mıyız?" 

"Harry, hazır mısınız?" Diye sordum kulaklıktan. 

"Evet yerimize yerleştik, Niall yemeyi bırak artık!" Hafif bir gülümseyemle Tad'e kafamı salladım. Siyah arabanın kapısını çekip uzaklaştı. Perrie bana gülümseyerek bakıyordu, tiksindirici. 

"Hadi, Allison'u alalım ve gidelim" Diyerek binaya ilerlemeye başladı. Umarım Harry'nin planı işe yarardı da sonum kötü olmazdı. Aksi takdirde Perrie'yi öldürürdüm ve hapise girerdim. Herneyse, göreve odaklan Zayn. 

Suratımdaki sakalın kaşındırıcı özelliğinden nefret ettiğimi bir kez daha hatırladım. Perrie, bir kaç saat önce buraya gelmiş ve Allison'a çokta zararı olmayan bir zehir vermişti. Midesini rahatsızlandırıcaktı ve böylece yaptığımız sahte belgelerle onu burdan çıkartabilicektik. Gerisini Tad halledicek ve hiçbir iz bırakmıycaktı. Biz bunları yaparkende, Niall ve Harry Allison'un DNA örneklerini alıcaktı. Umarım birşeyler ters gitmezdi. Küçük kulübenin yanına geldik. Perrie eğilip gözlerini okuttuktan sonra kapı açıldı. İkimizde içeri geçtik. 

Kapıdaki görevli Perrie'nin kartına baktı ve kafasını eğerek selam verdi. 

"Allison nerede?"

"Muayene odasında" 

"Pekala şu belgeleri alıyosun, sisteme geçiriyosun onu burdan çıkarmam emredildi" Diyerek adama belgeleri uzattı. Soğuk kanlı durmaya çalışsamda adamın şüpeci bakışları benide tedirgin etmişti. 

Kağıtlara baktı ve okumaya başladı. Son olarak mühüre ve imzaya baktı. 

"Bu mühür, 2 ay öncesinin mühürü?" Diyerek kafasını kaldırdı. Kahretsin! Perrie bana baktı ve sonra konuştu. 

"Allison'u kaçırmıyoruz, Matt. Bu yalanı bana söylemene gerek yok, emir verdiler yapıyorum" Matt tatmin olmuşcasına güldü ve kağıtları alarak bilgisayarın başına oturdu.

"Siz Allison'u alın, çıkış işlemlerinizi yapıyorum" Perrie hiçbir şey demeden yürümeye başladığında ben hala şaşkınlığımı atamamıştım.

"Bunu nerden biliyordun?"

"Güvenlik kameralarından Matt'i hep izliyordum, nöbet sırasına göre kaçırıcağımız gün kim olduğunu öğrenmiştim. Matt çıkıncada onu izledim, bu onun ufak bir oyunu. Hem ayrıca FBI 2 ayda bir mühür değiştirmez"

"Anladım, Allison... nerde?" Durup bana baktı. Biraz süzdükten sonra derin bir nefes alıp gözlerini kapattı.

"Benimle evleniceksin Zayn. Allison'dan vazgeçsen iyi olur" Kafamı eğip kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Daha sonra kafamı kaldırıp güldüm.

"Haklısın hayatım. Özür dilerim" Gülerek yanağımdan öptü ve ilerlemeye başladı. O arkasını döndüğü gibi gömleğimin bilek kısmından tutup yanağımı sökercesine temizledim. 

Perrie'nin peşinden odaya girdiğimde yatakta kıvranan kişiye baktım. Saçlarını kesmişlerdi. Gayet sağlıklı görünüyordu. Yani kıvranması dışında. Biraz daha ilerleyip yanına oturdum. Korku dolu bakışlarla bana baktı.

"Sende kimsin?" Ve işte tamda bu soru kalbimin içine atom bombası attı....

-Harry Styles- 

"Kaybolduk Tad!" Herşey ters gidiyor! Lanet olsun!

 "Sakin olun Harry, Miranda gps'lerinden bulundukları yeri ve labaratuarın yerini söyler misin?" Bir kaç dakika sonra Tad'in sesini duydum tekrardan. 

"Bak şimdi biraz uzun ama yaparsınız, güveniyorum size. Koridor var önünde" 

"Evet" Diyerek uzun koridora göz gezdirdim. Niall'da arkamızı kolluyordu. 

"O koridoru boylu boyunca yürüyün. Sağ-sol-sol-sağ yapıyosunuz sonra önünüze iki tane koridor çıkıcak sağ tarafta olana giriceksiniz. 1 Değil 2.kapıdan içeri girdiğinizde Labaratuar tam karşınızda olucak" 

"Huh! Ammada kolaymış" 

"Ben burdayım Harry, yanlış bir yola girerseniz uyarıcam" 

"Pekala" Diyerek koşmaya başladım. 

"Niall! Hadi!" 

"Tamam, geldim" 

**********************************************************************************************

Tad'in dediği yollardan geçip sonunda Labaratuara ulaştık. Bir sürü deney tüpü olan bu yerden nefret ettim bir an. 

"Tad, Allison'un kodu neydi?" Dedim kulalığa basılı tutup. Ses gelmiyordu. 

"Tad! Beni duyuyor musun?" Tuşa bir kaç kez daha bastım ama ses gelmiyordu. Kapıdaki Niall kafasını içeri uzatıp telaşla bana baktı. 

"Harry, geliyorlar!"