Ben yalnızlıkla baş edemediğim için sensizliği seçtim. Seninle daha yalnızdım çünkü. Bir uzaktan başka bir uzağa gidiyorum. Mesafenin kısa olanı özletir uzun olanı unutturur. Uzakların uzaklığına gidiyorum. Unut beni kalanım.. Sana yazdığım şiirler kalbinde tek tek ölüyormuş haberim yok. Meğer ben bu ölümü yeni şiirlerle ertelemeye çalışıyormuşum haberim yok. İçinde keşkeler taşıyan aşk kimseye mutluluk getirmez. Bana pahalıya mâl olan ucuz bir aşk yaşadım. Elimde kalanlardan çok elimden kaçırdıklarımla kaldım. Kalbime dönmeye yüzüm yok. Seni hayatımın düşü yapmıştım sense beni hayatında bir düşe çevirdin. Artık iliklenemeyen düğme gibi göğsünde taşımana gerek yok beni. Suskunluğumla düşüp gidiyorum yakandan. Dur deme sakın bana. Gidende benim nasılsa unutmayanda. Zaten yokluğumda yakmıyorsa seni varlığım neyi değiştirebilir ki. Unut beni kalanım. Üşüdüğünde dünyayı yakacak kadar çok seviyordum.Oysa cehennemde serin bir yer bulmaya çalışmakmış seni sevmek. Eğer gözlerimi biraz okuyabilseydin kalbimde ne yazdığını görebilirdin. Dudaklarıma hep dudaklarıma baktın oysa benim sözlerim gözlerimdeydi. Unut beni kalanım. Artık vakti gelmiş bir vedasın benim için. Hiç özlemeyeceğiz. Vedalar özlenmez ki sevgili. Bana geçmişin kirleriyle gelmiştin ben kalbini kalbimle temizlemiştim. Sonunda sen aklandın ben kirlerinle ortada kaldım. Unut beni kalanım. İstemediğin biriyle yaşamak ölümün başka türlüsüdür. Hakettiğin aşkı somunamadığım için değil senin dünyanda hakettiğim yerde olamadığım için gidiyorum. Dilerim birgün kalbin görür gözlerinin görmezden geldiklerini. Aşk bildiğin yaraya ilk diye bakmakmış. Ben bu yüzden gittim kalanım. Unutulmuş bir yaradır şimdi adın !
