Χάβεργκορτ: Η επιστροφή

Επίλογος ⏳

«Ότι και αν γίνει..» -Κάθριν Φέϊτερ
«Αν το κακό χτυπήσει ξανά..» -Τρίσταν Τζέρστεϊν
«Να θυμάστε...» -Ντρού Χέϊτστερ
«Πως θα έρθουμε..» -Ρικ Χάμλιτον
«Και θα τους καταστρέψουμε» -Λία Τσέλεστερ

                                    ~ • ~

Οπτική Λίας.

Το κεφάλι του Ελίς κύλησε μπροστά στα πόδια μου, και εκείνη την στιγμή ένιωσα μια ασύγκριτη ανακούφιση αλλά ταυτόχρονα και μια ασυγκράτητη αηδία. Παραλίγο να κάνω εμετό για αυτό και το κλώτσησα μακριά μου προς την μεριά του Τρίσταν. Εκείνος γέλασε ελαφρώς και το σήκωσε πριν το καταχωνιάσει κάτω από τις βελούδινες κουρτίνες του παραθύρου. Έπειτα έσυρε προς τα εκεί και το υπόλοιπο πτώμα και το τύλιξε με το πυκνό ύφασμα. Αφού το έδεσε καλά, τέντωσε το σώμα του και σημάδεψε το σημείο με την άκρη του ραβδιού του.

«Φάϊρμπέρν» είπε και τότε το πτώμα του Ελίς άρχισε να φλέγεται

Μόλις κάηκε ολοσχερώς, έτρεξα προς τον Ρικ και τον έσφιξα στην αγκαλιά μου. Αναφώνησε ξαφνιασμένος καθώς έπεσα με φόρα επάνω του, κάνοντας και τους δυο μας να προσγειωθούμε στα κρύα πλακάκια του δωματίου. Ήμουν ξετρελαμένη μαζί του και περιχαρής που θα μπορούσα επιτέλους να ζήσω ,ξέγνοιαστη την ζωή μου μαζί του. Μετά από τόσο καιρό θα μπορούσα να κάνω σχέδια για τον μέλλον μας δίχως να χω μόνιμα το φόβο του θανάτου. 

Τον φίλησα ξανά και ξανά ώσπου άκουσα κάποιον να ξεροβήχει. Κοίταξα προς τα πάνω και βρήκα τον Ντρου να κοντοστέκεται και να μας κοιτάζει γεμάτος ανοιχτές πληγές. Τα χέρια του ήταν γεμάτα από κοψίματα που έσταζαν αίμα, τα οποία προκλήθηκαν από τα σπασμένα γυαλιά του καθρέπτη. Αναστέναξα γλυκά και σηκώθηκα όρθια, παίρνοντας τα χέρια του ανάμεσα στα δικά μου. Καθώς ο Ρικ σηκωνόταν, έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά και χάιδεψα απαλά τις πληγές στο δέρμα του Ντρου.

«Χίλεριντ» ψιθύρισα και άνοιξα τα μάτια μου μονομιάς βλέποντας μια λάμψη να φωτίζει

Όταν η λάμψη εξαφανίστηκε, οι πληγές του είχαν αναπλαθεί, και το δέρμα του ήταν πεντακάθαρο. Το κοίταξε έκπληκτος και ένα χαμόγελο αμέσως κατέβαλε το πρόσωπο του, πριν με σφίξει στην αγκαλιά του. Όσο περισσότερο με αγκάλιαζε τόσο περισσότερο έκανε τον Ρικ να ζηλεύει. Μετά από μερικά λεπτά, ο Ρικ αποφάσισε να μας χωρίσει, έτσι έπιασε τον Ντρου από τον γιακά και τον τράβηξε μακριά μου.

«Αρκετά φίλε μου» είπε απειλητικά καθώς τύλιξε τα χέρια του γύρω από την λεκάνη μου