𝐃𝐢𝐬𝐞𝐚𝐬𝐞「 JJK 」

10.Bölüm "terapi"

Jungkook'un attığı mesaja sevinmiş miydim, bilmiyorum. Ama sevindiğime dair yüzümde hiçbir ifade yer almıyordu. Ona hâlâ kırgındım. Ben ona güvenmişken, inanmışken, onun Ji Won'a inanmış olması aklımdan çıkmıyordu.

Eve girdiğimde annem hemen karşımda dikildi, hesap soracak gibi bir duruşu vardı.

"Neden okula gitmedin?"

Sert tonuyla beni ürkütürken, nereden öğrendiğini merak etmiştim. Ama sormadım, sormaya mecalim yoktu. Yorulmuştum, her şeyden...

"Gitmek istemedim." Dedim, yine üstünkörü cevaplarımdan biri olarak.

"Neden gitmek istemedin? Ayrıca Ji Won'u neden dinlemiyorsun?"

"Ne?"

"Bir daha o çocukla görüşmeni istemiyorum!" Sesi yüksek çıktığında So Min de yanımıza geldi. O çocuk derken kimden bahsettiğini çok iyi anlamıştım. O çocuk dediği kişi, Jungkook'tan başka biri değildi. Ona iftira atan kişi ise, yine Ji Won'dan başka biri değildi.

Şaşırdık mı?

Hah!

Hiçbir şey demedim yine, insanlara kendimi kanıtlamaktan yorulmuştum. Odama çekildiğimde arkamdan So Min geldi.

"Abla, annem kiminle görüşmeni istemedi?"

"Boş ver, sen takma. Ödevlerinle ilgilen." Yanağını severken So Min gülümsedi.

"Ödevlerim bitti ve Jungkook abi de bugün okula gitmemiş. Onunla mıydın yani?"

"Ne? Sen nereden biliyorsun?"

"Jungkook abiyi markete girerken gördüm. Biz de okuldan çıkmıştık. Ona sordum, dedim ki. 'Niye okula gitmedin?' Bana dedi ki, 'Okul sıkıcıydı.'"

"Ee?" Meraklı meraklı onu dinlerken duyduğum şeyler karşısında hâlâ şoktaydım.

"Bana senin gelmediğini söyledi. O yüzden de okulu ekmiş. Okulu ekmek ne demek abla?"

Yüzüme gülümseme yerleştirirken konuştum.

"Boş ver, büyüyünce öğrenirsin."

"Tamam abla, ben gideyim de çizgi filmim çıkacak şimdi."

"Tamam." Diyerek yanağından öptüm. So Min odadan çıkarken Jungkook'a mesaj attım.

~Ben: Bugün okulu ekmişsin?

Anında çevrimiçi olurken içimi heyecan kaplamıştı.

Yazıyor...

~Jeon Jungkook: Öyle mi yapmışım?

~Ben: So Min söyledi...

~Jeon Jungkook: Evet, sıkıcıydı. Çıktım öğle arası.

~Ben: Anladım...

Diyerek konuşmadan çıktığımda tekrar mesaj gelmesiyle uygulamaya girdim.

~Jeon Jungkook: Özür dilerim, So Young. Cidden özür dilerim. Sen bana her şeye rağmen, herkese rağmen inandın ama ben...

Görüldü olduğunda tekrar yazmaya başladı.

~Jeon Jungkook: Seni de kaybettim, değil mi?

Yazdığı şeyle içim karardı birden. Onu kaybetmek istiyor muydum? Emin değilim... Ellerim klavye üzerinde dolaşırken boğazımda bir yumru belirdi. Neden şu an onun ağladığını hissediyordum?