Ben Melis.Okulun 'yalnız'ı.Popülerlerle,bacaklarını açmayı popülerlik sanan kızlarla,saçlarını rampa yapınca cool bir çocuk oldupunu zanneden boş kafalıların dolu olduğu bir okulun yalnızı.Arkadaşım yok,ailem yok.Belki de vardır.Bilemiyorum."Aynı evin içinde yaşıyoruz" kavramına inanmıyorum,bizim aile için.Benim odam,adeta başka bir dünya benim için.Ama kimse yok benim dünyamda.Benim,sizin için minik ama benim açımdan kocaman dünyamda bana eşlik eden birkaç nesne var sadece."Posterlerim,kulaklığım,günlüğüm."Minik dünyamın büyük önemi bunlar.Posterlerimin karşısına oturup kulaklığımı takınca,elime de günlüğümü aldığımda ulaşamazsınız bana.Çünkü benim dünyamın kapıları yok,sadece ben varım orada.Bu yüzden çocukluğumdan beri böyleyim.
İnsanları sevmem,pembemsi,mavimsi renkleri sevmem ben,siyahı severim,pespembe hayallerim simsiyah olaylarla sonuçlandığından beri.
Sizin sevmediğiniz her şeyden oluşan bir hayatım var.Çocukken yediğim dayaklar,okulda tek dolaştığım ve kimseyle insani bir iletişim kuramadığım için "sorunlu," damgasıyla okullardan atılmam,ailemi görememem,hiç aşık olamam,sevilmemem ..
▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪
Ben buyum.Hep böyleydim.Hep böyle olacağım.En azından,hayatımı kökten değiştirebilecek biri çıkmayacaksa hayatıma ..
