Ξυπνα με

Κεφαλαιο 9

Ειχε περασει σχεδον εναμισης μηνας απο τοτε που ηρθα εδω.Με τον Στεφανο της τελευταιες μερες δεν πολυμιλουσαμε γιατι παντα ηταν πολυ βιαστικος.Εξαλλου αισθανομουν πολυ αμηχανα οταν ημουν μαζι του.Με την λυδια οσο περνουσε ο καιρος δενομασταν ολο και πιο πολυ κατι που με εκανε να στενωχοριεμαι καθως καππια στιγμη θα εφευγα απο εδω.

Σημερα ηταν Παρασκευη και ημουν ευδιαθετη γιατι ημουν αρκετα κουρασμενη.Μια γριπη ταλαιπωρουσε την Λυδια ολη την εβδομαδα και επρεπε να την απασχολω στο σπιτι.Ευτυχως ο Στεφανος θα γυρνουσε νωρις σημερα και ετσι θα ξεκουραζομουν λιγο.Το Σαββατο ειχα κανονισει να βγω με την Εμυ και τον Λαμπη,τον διδυμο αδερφο της,και ηθελα να ειμαι ξεκουραστη.Τελευταια καναμε πολυ παρεα ειδικα με την Εμυ ειχαμε γινει σχεδον κολλητες.Της ειχα πει καποια πραγματα σχετικα μεβτον Σταυρο και με ειχε ακουσει με πολυ προσοχη χωρις να πιεσει.Παντα της απαντουσα πολυ διπλωματικα οταν με ρωτουσε για τον Στεφανο καθως δεν ειχα και πολλα να της πω.

Ενας χτυπος στην πορτα με διεκοψε απο της σκεψεις μου και ανοιγοντας ειδα τον Στεφανο μπροστα μου.Με κοιτουσε χαμογελαστος και μπηκε μεσα στο δωματιο με ανεση.

-Αλικη,ξεκινησε,σημερα θα στολισουμε δεντρο θα βοηθησεις?

εμεινα να τον κοιταζω ξαφνιασμενη,και εβαλα τα γελια.

Με κοιτουσε ενοχλημενος και δεν μπορουσα να σταματησω.

-Ειπα κατι αστειο?ρωτησε αλλα χαμογελουσε.

-Τιποτα,ειπα χαχανιζοντας,ειναι που μου το ειπες με τοσο σοβαρο υφος και..,δεν καταφερα και ξαναξεσπασα σε γελια.

Με κοιταξε με ενα αγριο υφος και σταυρωσε τα χερια του.

-Αλικη..,ειπε

χαχανισα λιγο ακομα-Πες μου σε ακουω

-Αλικη χανω την υπομονη μου

Σταματησα να γελαω.

-και?

-Και θα θυμωσω

-και? τον ξαναρωτησα κοιτοντας τον ευθεια στα ματια

-Δεν θες να θυμωσω,ειπε

Πλεον ειχαμε πλησιασει πολυ. και ειχα αρχισει να τα χανω.Τραβηχτηκα γρηγορα μακρια και ειπα -Θα χαρω πολυ να στολισω δεντρο μαζι σας.

Αυτος φανηκε να τα χανει και το βλεμμα του επαιξε.

-Χαιρομαι,ειπε,σε μια ωρα στο σαλονι.Μετα γυρισε και εφυγε χωρις να πει τιποτα αλλο.

Αρκετη ωρα μετα βρισκομουν στο σαλονι με πολυαριθμα στολιδια γυρω μου.Η ατμοσφαιρα ηταν τεταμενη αναμεσα σε εμενα και τον Στεφανο αλλα η μικρη δεν εδειχνε να το καταλαβαινει.

Ξαφνικα χτυπησε το κουδουνι και τον κοιταξα απορημενη.Η ωρα ηταν οκτω εξω εβρεχε και αποσω ηξερα δεν περιμεναμε κανεναν.

-Καλεσες κανεναν? ρωτησα τον Στεφανο

-Σπιτι μου ειναι,μουρμουρισε εκνευρισμενος.

Τον κοιταξα παραξενεμενη καθως πηγαινε να ανοιξει,και γρηγορα ακουσα μια ελαφρως τσιριχτη φωνη.

Η Λυδια αμεσως κατσουφιασε.-Η Σαντρα ειναι,ειπε και εφυγε τρεχοντας.

Μεσα στο σαλονι μπηκε μια κοπελα γυρω στα 27 με καστανα μαλια και πρασινα ματια.Ηταν ομορφη αλλα υπερβολλικα βαμενη και ντυμενη πολυ ελαφρια για αυτο τον καιρο.

-Σαντρα απο εδω η Αλικη η νταντα της Λυδιας ,Αλικη η Σαντρα ειναι η γραμματεας μου.

-Και πολυ στενη φιλη,πεταχτηκε αυτη και στην συνεχεια τσιριξε,που.ειναι η μικρη?

-Η λυδια κουραστηκε και πηγε στο δωματιο της.

-Λοιπον εμεις θα φυγουμε ,ειπε ο Στεφανος

Τον κοιταξα απορημενη -Και η Λυδια?,ρωτησα

-Δουλεια σου ειναι,μου απαντησε κοφτα κανοντας με να κοκκινησω.

τον κοιταξα εντονα η Σαντρα ειχε ηδη ξεκινησει προς την πορτα και προσπαθησα να κρατησω την φωνη μου χαμηλη για να μην ακουστω.

-Ξεχασες να με διωξεις απο το δωματιο λεγοντας μου να επιστερψω στην δουλεια μου,του ειπα ειρωνικα.

Τι ενοεις?Μου ειπε γρυλιζοντας σχεδον

-Οτι δεν.εχεις δικαιωμα να μου μιλας ετσι,ειδικα μπροστα σε ξενους.

-Θα σου μιλαω οπως θελω,μουρμουρισε γυρνοντας να φυγει την στιγμη που η σαντρα ξεφωνιζε το ονομα του.

-Ετσι μπραβο,του ειπα,γυρνα στο αφεντικο σου..Μεσα σε μερκα δευτερολεπτα γυρισε πισω φανερα πολυ θυμωμενος.

-Ειμαι το αφεντικο σου,ειπε σφυριχτα,και απαιτω να μου φερσε και να με προσφωνεις αναλογως.Στην συνεχεια γυρισε να ξαναφυγει.

-Πολυ καλα κυριε αντερσεν οπως επιθυμειτε,ειπα.Καληνυχτα σας.

Δεν ειπε κατι και εκλεισε την πορτα πισω του με θορυβο.