Love Knows No End (Completed)

25: Misteryosong Suspek.

Dedicated to ate KRISHA :) Siya yung laging ka-PM ko dito sa Wattpad. hehe Thank You so Much..

Here's the update. Binibilisan nang tapusin. Pasukan na kasi sa MONDAYYYY....

--------------------------------------------------------------------

Chapter 25

KRIS's POV

Nabalitaan namin yung nangyari kay Kath kaya nagbalak kami ng barkada na puntahan sya sa bahay nila.

TO: ALL
    Guys, asan na ba kayo? Kanina pa ko dito. 8am yung usapan. Alas dyis na oh. Mga Pilipino talaga kayo.

*message sent*

Aynako. Ang hirap kaya maghintay!! Pero sabi nga ng tatay ko.. Para saan ba naman ang waiting shed sa bawat barangay. Yeeeee! Segway.

Ganito kasi yun:

**FLAHBACK**


Ako: Tay, ang tagal naman ng asawa nyo, este ni nanay!

Tatay: malapit na daw siya.

Ako: kanina pa tayo naghihintay dito sa waiting shed eh.

Tatay: kaya nga may waiting shed eh para dito ka magstay kung naghhintay ka. 'WAITING' nga dba?

Ako: eh Tay, ganun din po ba sa love?

Tatay: anong ibig mong sabihin? Hihintayin mo yung babaeng para sayo dito sa waiting shed?

Ako: Tay naman eh! Hindi po. Ang ibig ko pong sabihin.. Kapag po ba naghintay ka, siguradong may darating?


Tatay: oo naman anak. Sabi nga nila, "Patience is a Virtue" oh dba?

Ako: eh panu kung hindi talaga dumating? Panu kung ibang waiting shed ung pinuntahan ng babaeng yun?

Tatay: ah, ang ibig sabihin lang nun, hindi pa talaga SIYA yung para sayo. Darating din yan. Tiisan lang.

Ako: lalim ng pinanghuhugutan tay ah.

Tatay: jusme ka Kristoper! Syempre, tagal ko kayang hinintay yang nanay mo. Tignan mo, hanggang ngayon, pinag-aantay parin tayo.

Napakamot pa ko sa ulo. Astig ang pamilya ko kaya may pinagmanahan din akong loko loko hehe.

Ako: oh tay. Anjan na pala si nanay oh.



** END OF FLASHBACK **

Nainip na ko sa paghihintay sa barkada kaya bumalik na muna ko sa nakaraan. Hehe


Namimiss ko tuloy si tatay at nanay. Nasa abroad sila ngayon eh. Si lola lang yung kasama ko sa bahay.


Tama si tatay.. Kahit gaano pa ko katagal maghintay dito, sigurado, darating din yung mga yun.



***

After 2,123,456 years...
Isa isa na silang nagsidatingan.

"Hoy, ano bang ritwal ang pinaggagagawa nyo at ang tagal nyo?". Tanong ko.


"Haler!!! 10am kaya yung usapan!", sagot ni Bea.


"Anong 10? E diba ang sabi ko 8?".


Tinignan ko si Niel na kanina pa nagpipigil ng tawa.