Naar het einde van de wereld

Verjaardag

HIEP HIEP HOERA!
18 JAAR!!!
Lachend blaasde ze de kaarsjes uit.

Toen was alles nog perfect.

Wat je nu gaat lezen kan schokkend zijn.
Ik heb je gewaarschuwd!

'WAT?!!'
Yup. Kate heeft net te horen gekregen dat ze geadopteerd werd.
'Alles, ALLES WAS EEN LEUGEN!!'
'Kate,'
'EN IK HEET ZEKER OOK GEEN KATE HÉ?!'
'Kate , ga eens zitten, alsjeblieft.'
Zuchtend ging ze zitten.
Ineens begaf ze het en barstte in tranen uit.
'Waarom hebben jullie me dit verzwegen?'
Vroeg ze door het huilen heen.
'Om dit te voorkomen. We wouden je een goed leven geven, niet met de gedachte dat wij niet je echte ouders zijn.' Zei haar nep-vader.
Haar nep-moeder wou een arm om haar heen slaan maar Kate wijdde hem af.
'Ik wil alleen zijn.' Huilend rende ze naar boven. Eenmaal boven deed ze de deur op slot en liet zich langzaam zakken. Warme tranen rolden langs haar wangen. Al die tijd. Leefde ze met mensen die niet eens haar echte ouders waren! Ze hield van ze, maar met dit nieuws begon ze enorm te twijfelen. Wat nou als haar echte ouders haar niet wouden weggeven? Wat nou als haar biologische ouders haar al jaren aan het zoeken waren, wanhopig te zoeken naar hun verloren kind?
'Of ze hebben me gewoon weggeven omdat ze me niet meer wouden,' mompelde ze. Zuchtend stond ze op en kleedde zich uit. Pakte een handdoek en geurkaarsjes en vertrok naar de badkamer. Terwijl ze in bad zat, dacht ze nog eens aan wat haar vader had gezegd.
'We wouden je een goed leven geven....'
Eigenlijk was het niet hun schuld dat ze zo verdrietig was, want hun hebben immers haar niets anders gegeven dan een mooie jeugd, maar waarom voelde ze dan een boos gevoel in haar buik? Hoofdschuddend droogde ze zich af en begon haar haar te föhnen.
De rest van de avond lag ze op bed. Ze kwam zelfs niet eten toen haar moeder , of ja nep- moeder haar riep voor te komen eten. Soms lag ze te huilen, soms was ze heel boos en soms heel verward.
Ze wist niet meer wie haar ouders waren en wie ze lief moest hebben. Ze wist helemaal niks meer zeker. Plotseling schrok Kate wakker uit haar gedachten. Zachtjes klopte iemand op haar slaapkamerdeur. 'Kate? Kom, je moet echt iets eten. Ik heb je favoriet gemaakt, Paella.'
'Ik heb geen honger,' knorde ze.
'Ik zet je wel een bord voor de deur neer.'
En toen was het weer stil.

(<Auteur hier>)
Hoii! Ja weer een nieuw verhaal!
Een kort hoofdstukje maar ik wist nog niet zeker of ik dit wel een leuk verhaal vond. Binnenkort komen nieuwe hoofdstukken!
X Sunflower28120❤️