Wat ik denk

Hoofdstuk 12: Je denkt toch niet dat we je nog alleen laten

De volgende morgen word ik wakker doordat er iemand zachtjes mijn schouder neemt en mijn naam fluistert.

Het is Reins stem en voor even denk ik dat ik nog droom. Zijn warme adem streelt mijn oor en langzaam open ik mijn ogen.

De gezichten van mijn beste vrienden komen tevoorschijn en ik knipper tegen het licht van de zon die ze hebben binnen gelaten door mijn raam.

'Ben je wakker?' vraagt Ally zacht.

'Mmm ...' kreun ik terwijl ik me probeer uit te strekken, maar de pijn komt mijn lichaam weer binnen en ik krimp in elkaar.

Mam heeft me gisteren geholpen om mijn pyjama aan te doen. Het ging heel moeizaam en ik kon bijna weer inzakken.

Gelukkig hield mam me recht

Het deed me goed om nog zo een gesprek te hebben met mam. Ik had het gemist.

'Mooi,' zegt Ally nu, op haar normale volume en ze neemt mijn bureaustoel erbij en ploft erop neer.

'We hebben een croissant voor je meegebracht,' zegt ze en ze neemt haar rugzak en haalt er een zakje uit.

Ik probeer rechtop te zitten, maar ik knijp mijn ogen dicht. Het lijkt wel alsof er meer pijn is bijgekomen dan dat ik gisteren had.

Rein helpt me tegen de muur en gaat langs me zitten. Hij neemt het zakje van de bakker en geeft het aan mij.

Ik glimlach en bloos een beetje.

'Dankjewel,' mompel ik.

Hij glimlacht terug.

Vervolgens leun ik een beetje naar voor om aan mijn gsm te geraken en met gekreun en wat protest geraak ik bij mijn nachtkastje.

Dan leun ik weer tegen de muur en kijk hoelaat het is.

Half tien. Vrijdag.

'Moeten jullie niet op school zijn?' vraag ik en ik kijk op naar mijn twee beste vrienden.

'Je denkt toch niet dat we je nog alleen laten,' zegt Ally.

Ik kijk naar Rein.

'Heb je het haar verteld?' vraag ik.

'Ja, deze morgen toen we bij de kluisjes kwamen. Ze vroeg waar je was en ik heb het haar verteld,' zegt hij.

'Dorian en Arianne weten niet wat ze op hun nek hebben genomen,' zegt Ally en ze slaat haar vuist in de palm van haar hand.

'Daarna vond Ally dat we je moesten bezoeken. Blijkbaar bedoelde ze nu,' zegt Rein.

'En we kwamen dus niet met lege handen. Je gaat die croissant opeten of ik doe het,' zegt ze. 'Ik heb deze morgen droge boterhammen moeten eten omdat Kasper de choco had opgemaakt.'

Ik open het zakje en neem de croissant eruit.

'Is mam nog thuis?' vraag ik.

'Nee, ze is vertrokken toen we aankwamen,' zegt Ally en ze wiebelt een beetje heen en weer met de bureaustoel.

'Ze vond het oké?' vraag ik als ik een hap van het croissantje neem.

'Ja, vreemd genoeg wel,' zegt Ally. 'Mijn ouders zouden daar wel anders over gedacht hebben.'

Ik neem nog een hap en binnen enkele seconden is het op. Ik wist niet dat ik zoveel honger had.

'Nu, Rein en ik hebben een filmdag ingepland om te doen totdat Ilse terug thuis is,' zegt Ally en ze staat op. 'Kom!'

'Welke films?' vraag ik terwijl ik langzaam en bewust naar voren schuif. Ally wiebelt met haar wenkbrauwen.

Ik kijk met opgetrokken wenkbrauwen naar Rein.