Kabanata 12

23 6 32
                                    

Shout out senyo nalunod ako haha.
hopelesslyhopingnys
shynrdn
mcsxx_m

A/N: Yea so medyo stressed ako kaya hindi ko masisiguro na may kwenta ung chapter na 'to pero kung ano man ung mai-sulat ko sorry nalang yun lang kinaya ng  brain cells ko.

::EDITED::

Warning: Medyo spg ahead.

__________________________________

Tickets

Sunod-sunod na tumulo ang mga luha ko pag-bukas ko ng envelope.

To: Moon

Kung nababasa mo 'to sigurado ako na natuloy na nga ang plano ng magulang ko. Pero for sa isang beses na ito..handa ako na suwayin sila. Handa ako na iwan sila.

Kung pumapayag ka na sumama sakin ay pumunta ka sa dating tambayan ng tropa natin at aalis tayo. Tatakas tayo...

Kung hindi ay...

Bibitawan nalang kita, dahil alam ko na masngugustuhin mo iyon. Pero lagi mo'ng tatandaan na may espesyal na lugar ka sa puso ko.

Thank you for everything, the happy, sad, confusing memories. Sorry kung hindi ako ung fictional character na gusto mo. I'm sorry for making you cry. Always smile, It's what makes you beautiful.

I love you to the moon and back
-Araw

N

apa-kapit ako sa gilid ng terrace ng matapos ko basahin ito.

Gusto ko'ng isigaw ung sakit na nararamdaman ko habang naka-titig sa dalawang ticket na papuntang Japan.

Plinano niya pala na mag-tanan. T*ng*na! Bakit ba kasi hindi ko pa binuksan noon.

"Trina?" tawag ni Kenzie.

"Ikaw nga, Ginagawa mo dyan?" lumingon ako sakanya.

"Oh bakit ka umiiyak?" inabot ko lang ung envelope sakanya at binuklat niya ito "Hala!" lumingon siya saakin at sa envelope.

Inakap niya ako dahilan para lalong lumakas ang iyak ko. Ako dapat ung nag-cocomfort! ako ung mas matanda saamin eh!

"Salamat bunso" sabi ko at ngumiti ng mahimasmasan.

"Sure sure! Alabyu!!" Sabi nito "wuvyu too bata" haha daming tawag dyan eh.

"Tara" pumunta kami sa kusina at kumuha ng maiinom.

Kumuha lang siya ng tubig at chuckie naman ang akin.

Grabe may chuckie pala sa London?

"Oh bat gising pa kayo?" tanong ni Oreo.

"Kase hindi pa kami tulog" sabay na sabi namin ni Kenzie at nag-apir.

Tumawa kami ng malakas kaya tumingin samin ng masama si Oreo.

"Mga baliw" sabi nito.

Nag-sibangon din ang tropa namin kaya ang lagay ay nag-kakagulo kami ngayon sa kusina.

"Hindi!! Ako na nga kasi" sabi ni Sandra kay Coreen.

Nag-tatalo sila sa kung sino ang mag-luluto.

"Hoi wala tayong makakain kung mag-tatalo kayo" sabi ni Kenzie at kinuha ung ingredients.

"Ako na nga!" tumitig siya sa hawak niya and in..

5...

4...

3...

2...

1...

"Teka kayo na nga" inabot niya ito pabalik kila Coreen kaya natawa kami.


Sa huli ay napag-desisyonan namin na kumain nalang sa labas.

Hindi rin kami nag-tagal at nakabalik din agad kami dahil baka malaman ng mga magulang namin na lumabas kami ng hotel.

Nag-plop lang ako sa kama ko at naka-tulog narin agad ako.

Nagising ako at tulog pa ung apat kaya bumangon nalang ako at pag-labas ko naabutan ko si Lucas na nag-kakape.

"Morning" bati ko rito at tinanguan niya naman ako bilang sagot.

"Nabasa mo na ba?" tanong nito. Natigil ako saglit at tumango ng marahan.

"Sana mapatawad mo siya at pati narin ang sarili mo" sabi nito at umalis na.

Naligo na ako para hindi na hassle mamaya. Binilisan ko na baka maulit na naman ung apat o tatlong oras ko sa cr dati.

Nagsuot lang ako ng longsleeve na black dress na hanggang tuhod ko. Heels na black namang ang tinerno ko dito.

Puro pormal na kasuotan ang laman ng mga maleta namin. Puro polo din sa boys.

"Ayoko mag-dress!!" Rant naman ni Kenzie pero wala parin ito'ng nagawa.

Nag-maktol siya ng nag-maktol hanggang sa maka-rating kami sa lobby.

"Trina samahan mo nga ako tawagin natin sila mama" sabi ni Monica at binaybay na namin paakyat.

Kakatok na sana kami ng may marinig kami na tila yumayanig.

"Luh lumilindol ata pre" binuksan ni Monica ang pinto sa sobrang gulat.

Sisigaw sana siya ng "Lumilindol" ng pag-bukas namin ay nakita namin si tita at tito na walang saplot at gumagawa ng bagong kapatid ni Monica.

Agad ako na tumalikod at nanlalaki ang mata.

"Sorry hehe, continue" sabi ni Monica at sinara na ang pinto.

Pareho kaming hiyang-hiya at di maka-pag-salita.

"So..." simula ko pero wala akong ibang maisip kung di yun.

"Kalimutan na natin! Omyghad I cannot!" sabi nito at tila nasstress.

Tulad ko ay namumutla rin siya.


"Oh anyare sainyo?" tanong ni Coreen.

Jusq po wag niyo na itanong please

"Mukha kayong nakakita ng multo" sabi naman ni Sandra.

"Hindi, wala kami nakita" sabi ni Monica na parang di paren maproseso sa utak ang nakita.

"Tara na, mauna na raw tayo" sabi ni Oreo at nanguna na mag-lakad.

Well...that was...intense??

HIDDEN AFFECTION 1 Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon