Ο δικός μου μπάτσος

||•κεφ.7ο•||

Άρης POV

Ήρθε κοντά μου και η καυτή της ανάσα έσκασε στο δέρμα μου.
Άρπαξε τη φέτα που έτρωγα και τη δάγκωσε.
Τη κοίταζα από πάνω μέχρι κάτω και προσπαθούσα να συγκρατησω τον εαυτό μου.
Μου έβγαλε παιχνιδιαρικα τη γλώσσα της και έφυγε κουνώντας επειδικτηκα τη περιφέρεια της.

Αυτή τη γλωσσίτσα θα της τη κόψω κάποια μέρα.
Πήγα μέσα και κάθισα δίπλα της στον καναπέ.

<<εμμ.. Τολη? >> είπε κάπως σιγανά και γύρισα να την αντικρισω

<< έγινε τίποτα? >>απάντησα κάπως ανήσυχος

<< όχι όχι απλά, υπάρχει περίπτωση να μπορώ να κάνω ένα μπάνιο? >> είπε κάπως αμήχανα

<< φυσικά, έλα μαζί μου>> είπα χαμογελαστός και σηκώθηκα όρθιος και πήγα μεχρι το δωμάτιο μου έχοντας της Θεοφανία πίσω μου να με ακολουθεί..

Οταν μπήκε μέσα εστίασε τη προσοχή της στις αφίσες με τις γυμνές που είχα..

Ένιωσα κάπως άβολα και εξισα το σβέρκο μου και τη κοιταξα

<< don't worry, έχω δει και χειρότερα>>απάντησε..

Τι εννοεί με αυτό?
Έχει πάει σε πολλά αγοριστικα δωμάτια?

Έπιασα μια πετσέτα από τη ντουλάπα μου..

<< ορίστε η πετσέτα σου>>
Την κοίταξε καλά καλά..
<< εμμ.. μπορείς να μου δώσεις και μια πιο μεγάλη? Εκτός και αν θες να βγω γυμνή από το μπανιο>>

Κοίταξα τη πετσέτα που πήρα και ήταν από τις μικρές που έχω.
Ένιωσα να κοκκινίζω από αυτό που ξεφουρνησε στο άκυρο..
Άκου γυμνή..
* Ναι γιατί θα σε πειράζει να πάρεις μάτι λίγο μπουτακι, τελευταια φορά είδες μπούτι προχθές που έφαγες κοτοπουλο*
Βουλωστο

<< α..ε..εμμ ν..ναι>>ειπα τραυλιζοντας και γέλασε
Έπιασα μια πιο μεγάλη πετσέτα και αφού μπήκε στο μπάνιο κατέβηκα στο σαλόνι.

Ακούγεται τόση ώρα το νερό να τρέχει. Να τρέχει πάνω σε αυτό το κορμί..

Είναι να πας τώρα επάνω και ναααα...

Από τις σκέψεις μου αυτές με έβγαλε ο δυνατός ήχος της τηλεόρασης.

Έκλεισε η βρύση, λογικά τελείωσε..
Έχει ρούχα να βάλει?

Ω ΣΚΑΤΑ..
ΈΧΩ ΤΗ ΣΤΟΛΉ ΜΟΥ ΣΤΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ.

Τι και αν την άνοιξε για ρούχα..

Σκέφτομαι και άρχισα να τρέχω σαν δαιμονισμένος τα σκαλιά για το δωμάτιο.

Μπήκα μέσα και την είδα στο μπαλκόνι.

Και μάνα μου είναι μόνο με εσώρουχα.

Μίλαγε στο τηλέφωνο και χαμογελούσε.

Πάλι με αυτόν τον Στέφανο θα μίλαγε!!

Είχε σκυψει στα κάγκελα και αγναντευε τη θέα.

Εγώ το μόνο που αγναντεύω τώρα είναι ο υπέροχος και μεγάλος κωλος της που είναι εκτεθιμενος λόγο της στάσης που κάθεται.

Είχα στηριχτεί στην πόρτα μου και ασυναίσθητα δαγκωσα το κάτω χείλος μου.

Τελείωσε το τηλεφώνημα και μπήκε μέσα κλείνοντας τη πόρτα πίσω της.

<< εμ πόση ώρα είσαι εδώ? >> ρώτησε καθώς με είδε να τη κοιτάω γλυφοντας τα χείλη μου.

<< αρκετή>> απάντησα με ένα στραβό χαμόγελο και περπάτησε προς τα εμένα.

<<δώσε μου κανένα ρουχαλάκι να φορεσω ή σου αρεσει να κυκλοφορώ έτσι? >> ρωτησε και καλά αθώα και τύλιξε τα χέρια της γύρο από τον λαιμό μου.

<<και αν πω το δεύτερο,τι θα κάνεις?>> είπα

<<αυτο>> είπε και αφού τα χέρια της γλίστρησαν από το λαιμό μου μέχρι τη βάση της κοιλιάς μου μου έβγαλε τη μπλούζα και έμεινε να θαυμάζει τους κοιλιακούς μου.

Τι νομίζετε ότι είναι η αστυνομία παιδάκια?
Δεν ειναι παίξε γέλασε.. Θέλει σκληρή προπόνηση.
Σε εμάς τους πρωτάρηδες πριν ενταχθουμε σε σώματα μας έβγαζαν τη πίστη στην προπόνηση.

<<να μη νιώθω μόνη>> είπε πονηρά και κόλλησα τα σώματα μας.

<<είσαι πολύ σεξυ, στο χουν ξαναπεί? >> της είπα καθώς κοίταζα μια τα μάτια της και μια τα χείλη της.

<<πολλές φορές!! Εσένα σου χουν πει ότι έχεις ένα σώμα κόλαση? >> είπε και δάγκωσε τα χείλη της.

Φιλάκια🌹