Raped and Impregnated (R18)

One

Hello guys, since nawala po sya sa account ko at marami pong nagtatanong kung asan na sya, well ito na po, binabalik ko na. But this will take time bago ko po matapos and please do understand. Sana po suportahan nyo pa rin.

Again, this is my first story at wala po akong binago, except na lang po don sa mga wrong typos na nakikita ko, and still pasensya na sa grammar 😂😅.. love yahh guys and thank you. 😘

WARNING: Some parts of this
story are not suitable for minor's.

Read at your own risk. Be open
minded.

***

Elieze's POV

Nagising ako sa isang madilim at
malamig na lugar. Where am I?
Sapo ang ulo ko ng bumangon ako.

Ang sakit!

Kahit masakit ang ulo ko, pinilit
kong ibangon ang sarili ko mula
sa pagkakahiga ko sa malamig na
sahig. Ng makaupo ng ayos, inilibot sahig. Ng makaupo ng ayos, inilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng lugar, sigurado ako na isa tong kwarto.

Isang madilim at malawak
na kwarto.

Halos mapatalon ako sa gulat ng
kumulog ng malakas kasabay ang paglagitik ng kidlat. Sa pagliwanag ng paligid na dulot ng kidlat, I realized that I'm not alone inside this creepy place.
May kasama pa ako na ibang
babae sa loob ng kwarto na to.
Maybe more than five? At dahil
siguro sa nasanay na ang mata ko sa dilim, nakikita ko na sila even without the help from lightning coming from the outside.

Some of the girls were sleeping, the others are hugging each other, obviously scared of something.

Bakit puro babae lang kami dito?
Ano ba to,kidnap for ransom?
Then I heard a door opening
kasunod ang iyak ng isang babae.

"No, no, no!! Please no! Maawa
kayo sakin!! Somebody help me
please!!" The woman plead.

And then sobs filled the room. Kahit hindi ko alam ang nangyayari sa paligid,
nakaramdam na rin ako ng hindi
maipaliwanag na pagkatakot at
kaba.

Ano ba talagang nangyayari at
nasaan ako? I hugged myself whilecrying silently.

A few minutes later, a click sound and a door creek echoed inside the dark room, which made the girls scream
and cried harder.

Heavy footsteps will be heard till the dark room was filled with a slight red light coming from a lamp.

May tatlong matatangkad na lalaki ang nakatayo sa may pintuan.

They are wearing tight jeans and a black T-shirt. Hindi ko makita ang kanilang mukha dahil sa madilim ang parte na 'yon.

Wala sa sarili na napaatras ako
ng humakbang sila papasok ng
kwarto as if they're going to attack me.Hindi ako tumigil ng pag atras hanggang sa lumapat ang likod ko sa malamig na pader ng kwarto.

The three guys stopped in the
middle of the room at doon ko lang napansin na my dala pala na tray ang dalawang lalaki na nasa likod 'nong may dala na ilaw. Ibinaba nila sa sahig ang dala nilang tray together with the lamp.

"Eat." The guy in the middle coldly said.

Dahil siguro sa takot, kahit isa
saming mga babae sa loob ng
kwarto na to ay walang sumunod. Pakiramdam ko nga napako ako dito sa kinauupuan ko at pigil hininga na nakatingin lang sa kanila.

"I said fucking eat!!" The guy
shouted which made us scream
and cried in terror.

Lalo lang kaming hindi nakakibo sa takot. All my life, ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong takot. Mahilig naman ako manood at magbasa ng horror at thriller, pero iba pala talaga kapag real life na at sayo pa mangyayari.

I saw one of the guy approach
the middle guy and whisper
something. The guy that shouted
earlier just sigh at tumalikod na,
sumunod na rin yung dalawa. But stop in the door.

"When we come back later,
make sure the food trays are empty or else!" May pagbabantang sabi nong lalaking nasa huli. And then they resume on walking and shut the door.

I heave out a heavy sigh na feeling ko nagbara na ang lungs ko dahil sa takot. I roam my eyes to the girls inside this room to figure that they're all doing the same.

Nagpapakiramdaman kung sino
ang unang gagawa ng move. I
looked at the tray and saw a bottled water.

Mineral kaya yun? Natanong
ko na lang sa sarili ko. Bigla kase
akong nakaramdam ng uhaw
pero hindi ako nakakaramdam ng gutom.

Wala sa sariling gumapang ako
papunta sa tray. I heard the girls
gasp, siguro hindi nila inaasahan
na may maglalakas ng loob na
lumapit sa tray. Well, kahit ako
man, nagulat din ako sa ginawa ko but there's no turning back now. Malapit na ko eh.

Alam ko na lahat sila nakamasid
sa ginagawa ko kaya nakaramdam ako ng pagkailang. Pero mas nakakahiya naman kung hindi pa ako tutuloy.

Pagkalapit ko, hinagip
ko kagad yung bottled water and
checked if it's still sealed. Yeah, yun talaga una kong tiningnan, malay ko ba kung nilagyan nila yun ng lason. Medyo nakahinga ako ng maluwag ng may selyo pa nga ito,after checking it, dali-dali kong binuksan at ininom kagad, as in agad-agad. Narinig ko pa ang mga kasama ko na nagulat sa ginawa ko. Anong magagawa ko eh sa nauuhaw ako?

After a minute of silence the girls
hurriedly went to my direction
at sinunggaban na ang pagkain
na nasa tray. Siguro hinintay nila
kung mamamatay ako sa pag
inom ko ng tubig na yun. At 'nong hindi ako bumagsak at nangisay, napatunayan nila na safe yung
pagkaen na nakahain.

Grabe sila, ginawa pa akong food
taster nila Paano kung yung tubig lang pala ang safe tapos yung mga pagkaen hindi?liling-iling na natanong ko sa sarili ko.

At dahil para silang mga gluton,
kulang na lang pati buto ng kung
ano mang karne yun ay kulang na lang lunukin din. Bumalik na lang ako sa pwesto ko kanina. Niyakap ko na lang ang mga hita ko at pinanuod sila habang kumakain.

Anim silang kumakain dun,
pangpito ako at pangwalo naman 'yong babae na nagmamakaawa
kanina. San kaya nila dinala yun at hindi na nila binalik dito?

Pansin ko din na ang gaganda
nila, at kita sa hitsura na may mga kaya kahit na madudungis ang mga damit nila. I checked myself unconciously, I'm still wearing my chef's uniform, at gaya ng mga babaeng kasama ko dito, madumi na rin tong suot ko.

Kelan pa ba ako dito at paano ako nakarating dito?I closed my eyes at pilit na inaalala ang nangyari bago ako nakarating sa lugar na to.

***
Vote and comment 😊