Yüreğim Sende Kaldı

7-

Kendimi Mert'in kollarından kurtarıp yataktan kalktım. Kıpkırmızı göründüğüme yemin edebilirim. " Hocam.. Şey, ben-- "

" Hazırlanıp hastaneye geç, bunu sonra konuşacağız. " Bunu söyledikten sonra odadan çıkmıştı. Ölümcül bakışlarımı Mert'e yönelttim. Uyuyordu hâlâ.

**

Hastaneye geldiğimde hastaları kontrol edip acile yöneldim. Acil yine tıka basa doluydu. Sarhoş oldukları hâlde araba kullanıp kaza yapan, yanlışlıkla çamaşır suyu içen, başı ağrıyan ve daha bir çok kişi.

Acilde bir kaç hastaya baktıktan sonra dinlenme odasına girdim. Koltukta oturmuş konuşmamı bekliyordu.

" Dinliyorum.. "

Boğazımı temizledikten sonra konuşmaya başladım. ".... İşte, sizi bırakmak istemedik. Olay bundan ibaret. Aynı yatakta uyumuş olabiliriz ama sandığınız--- " Lafımı böldüğünde utançtan kırmızıdan mora dönüyordum.

" Mert şuan duygusal bir boşlukta ve ayrıca o bir erkek. Seni Selin gibi görüyor, sakın ona kapılma. Pişman olursun. Bir de artık onunla görüşmezsen iyi olur. "

Öğüt verircesine konuşmaktansa azarlıyor gibiydi. Bir şey demeden odadan çıktım. Telefonumu cebimden çıkarıp Mert'e mesaj attığımda anında görmüştü.

Alya:

Bir daha görüşmeyelim, senin yüzünden Onur hocaya rezil oldum!

Anında yazmıştı.

Mert:

Arıyorum, aç.

Sinirle telefonu açıp ağzıma ne gelirse saydım. Daha sonra sakinleşip Mert horul horul uyurken olanları ve Onur hocanın bana söylediklerini anlattım. Bir yandan anlatıyor bir yandan da koridorda volta atıyordum. " Sakın bir daha karşıma çıkma, lütfen. "

Telefonu kapattıktan sonra tekrardan acile dönüp işimin başına geçtim. Bu olaydan sonra hocanın yüzüne asla bakamazdım, resmen Mert ile beni aynı yatakta görmüştü. Aklıma gelen düşünceleri kovarak tekrar gerçekliğe dönüş yaptım. Ben onun asistanıydım ister istemez iletişim halinde olacaktık. Biz birlikte  çalışıyorduk.

Mert:

Elimde Selin'in fotoğrafı öylece oturuyordum. " Sesini unutuyorum Selin! Bana seni unutturuyor o. Ona aşık olamam. Senin ölümüne sebep olmuş bir kadına aşık olamam. İntikamını alacağım."

Eve geleli yarım saat olmuştu. Uyandığımda ne Alya vardı ne de Onur. Alya'yı defalarca aramama rağmen açmadı, bir de üstüne görüşmek istemediğini söylemişti. Benden o kadar kolay kurtulacağını sanıyorsa yanılıyordu. Sinirle evden çıkıp arabama bindim.

**

Hastaneye geldiğimde doğruca Onur'un odasına çıktım. Alya ortalarda gözükmüyordu. Kapıyı çalmadan içeri girdim.

" Girebilirsin tabiki Mert! " Sinirle tıslayarak konuştuğunda kahkaha attım. " Ulan sen kimsin de Alya'ya benimle bir daha görüşmemesi gerektiğini söylüyorsun? "

Oturduğu yerden kalktı. "  Lan sen hasta mısın! Selin'in hayatını siktin, kız senin yüzünden öldü. Aynısını Alya'ya mı yapacaksın Mert? Yetmedi değil mi? Görüşmeni istemiyorum onunla. "

Sinirle güldüm. Onur'un yakasından tutup kafamı yüzüne gömdüm. Tiz bir çığlık sesi geldiğinde arkamı döndüm.Alya kapıda durmuş bize bakıyordu. Burnuma gelen yumruk darbesiyle geri geri gittim. Tam tekrar yumruk atacakken Alya kolumu tuttu.