ANG GWAPONG NEIGHBORHOOD

Si Doy

Mid-30’s nako, may asawa may anak at business man. My Name is Bobby. Typical ang hitsura (hindi ko na eelaborate), pero over sa discreet ako. Anyways, galling ako sa may kayang pamilya ditto sa Tarlac. I finished a business degree sa Taft. Bata pa lang ako noon ng mag-asawa. At nagkaroon na ng anak. Although, I kinda fancied sharing bed with men sometimes kaya alam kong bi ako. I have my own business, dat I put up noon pa, it’s all about computers. Now ang asawa ko na ang nagmamanage ng store. While I set up an internet cafe. Malaki-laki rin ang shop. I have twenty units sa isang stall na walang aircon at may twenty rin sa kabila with aircon. May assistant naman ako to look after customers.

Although, I have few sexy encounters with men before pero pinipilit kong hindi ma-inlove. Ayaw ko kasing nasira ang pamilya ko. Fling lang talaga. Medyo malapit sa high school ang shop ko kaya most of my patrons are youngters. Sa tuwing pupunta ako ng shop may na notice akong isang batang lalaki palagiang nagtatambay sa shop. Although binabawal ko ang magstandby sa loob ng shop. I could tolerate this one, hindi naman kc magaslaw o istorbo sa ibang customers, actually I found it amusing, coz everyone is fond of Chan, his nickname. Hindi naman sobrang gwapo o dili kaya pang Mr. Pogi ang dating. An average guy, ika nga, pero nasesexihan naman ako sa kanya specially kapagka naka-side. Wala lang akong term regarding his haircut, pero bagay na bagay talaga sa kanya, it’s a plus factor. May dimple, dahil laging fit ang suot, lumilitaw ang magandang hubog ng katawan. May kaputihan, nasa average ang height, smiling face at lalaking lalaki ang dating. He smokes, at puro galling sa dilhensiya ang hinihitit. Medyo parang nagiging parasite na sa kanyang mga kaibigan o kakilala dahil parating naghihingi o binibigyan, although lubhang hindi naman siya pinapahiya ng mga ito.

I thought because of his nature, magaan parati ang loob san g halos lahat yata ng kakilala niya. Sa malimit niyang magtambay sa shop, nagging magaan na rin ang loob ko sa kanya at kabiruang madalas. Tumutulong na rin siya sa shop at madalas ay sinasagot ang pag-alis-alis ni Doy, my helper. Minsan nga kusa ko na siyang, hindi tinitignan o pinapansin dahil may kung ano akong nararamdaman tuwing titingin siya sa akin o ako sa kanya. Ayaw ko mang aminin, gumagaan talaga ang loob ko sa kanya. Hinahanap ko na rin noong mga ilang araw din siyang nawawala sa shop.

One afternoon, pagdating ko ng shop, “Hello, kuya, napa-aga ka ata,” bungad niya. Lumabas sa kanya nag isang nakakatunaw na ngiti at noon din napansin kong may hitsura din naman especially paglumitaw yung dimples nya. Napatulala yata ako at hindi ako kaagad naka-react. Iba yung naramdaman ko ng binato ako ng kanyang killer smile. Lubhang madudurog ang paminta ko nito. “Ah, eh, aayusin ko na kasi yung ilang units dyan, parati raw naglolo,” nasagot ko rin. “Tulungan kita, Kuya,” request niya. “Andyan naman si, Doy,” sagot ko. “May alam din naman kasi ako sa PC, tutal wala akong ginagawa, nakaka inip kasi,” nakangiting sabi niya. Medyo nalito pa ako noon, at nagulo pa ang isip ko sa di ko mapaliwanag na nagsasabong sa kaloob-looban ko. Ayaw ko na rin pansinin siya sana, “Doy, may dala akong pagkain dyan sa kotse, bahala ka na,” sabi ko. At umakyat ako ng second floor. Deep inside galak akong makita siya sa oras na yon. Pagbukas ko ng pintuhan, naupo ako ng kama at napatingin ako sa may salamin at medyo nag-iba ang aura. Pumasok ako ng banyo at nagdecide na magshower para mabawasan ang init ng katawan. Pagbaba ko ng kwarto, I was in my usual short ang t-shirt. Napansin ko kaagad si Chan na kausap si Doy. “Doy, pakibili mo nga ako ng triple A batteries para sa remote ng aircon,” utos ko. “Kuha ka muna sa kahon,” dugtong ko pa. Nakatingin lang as akin si Chan at maaliwalas ang mukha. Linapitan ako sa may server at habang nagbibisihan sa desk, “Kuya, tulungan kita, para may gagawin naman ako,” offered niya. “Okay, pakibuksan mo na lang ang cover ng PC 2, 8 at 11. Heto ang Phillips,” payag ko. Maliksing kumilos si Chan, ilang minute lang bukas na ang mga ito. Dala ko na rin ang external driver ko at lumapit na sa PC 2. Mayamaya naramdaman kong nasa tabi ko na siya at parang amoy sigarilyo. Lumakas na tuloy ang kabog ng dibdib ko.