In Time

Kabanata 1

Today is Sunday. Today is the day na kailangan ko nang magpaalam sa aking pamilya. Sobrang mami-miss ko sila. Bakit ba kasi kailangan ko pang mag-aral ng kolehiyo sa Manila? Pwede naman sa mas malapit na lang. I always insist to my mom na mag-aral sa near colleges or universities since my degree is always available naman.

"Mommy, kailangan ko ba talagang mag-aral sa Manila? I am just 17 years old and never been to Manila for a year in my whole entire life." Gusto-gusto ko talaga na hindi matuloy ang aking pag-alis dahil hindi ko kayang malayo sa aking pamilya ng ganoong katagal.

"Anak, you should study there. Napakaraming opportunities kapag doon ka nag-aral. Remember na mas madali makahanap ng trabaho kapag tanyag na paaralan ang nasa resumè mo. At isa pa, you can go here every sembreaks mo."

Hindi ko na talaga mapipilit si Mommy. Buong-buo na ang kanyang desisyon. She added pa nga na they can visit my condo every week or two kung kaya nila. She even calculated the travel time from Pampanga to Manila na mga isang oras lang naman daw.

"Shane, ako na bahala kay Mommy at sa business natin. Huwag ka nang mag-alala. Just promise us na mag-aaral kang mabuti." Kuya Tim reassures me.

Our father left us noong mga bata pa kami. My Mommy raised kuya and I as a single parent. Kuya Tim is three years older than me kaya sa murang edad, siya ang tumayo bilang "haligi ng tahanan" sa aming pamilya. He manages our farming business since mas malapit ang kanyang kurso sa pagnenegosyo kumpara sa kinuha ko.

My dream is to be a civil engineer. According to my Mom, it was also my Dad's dream since he was young but he failed the major subjects so he needed to shift another program. Dad enrolled himself as a student of Business Management Program at doon nga niya nakilala si Mom. The rest was a sweet history until he left us. I was inside my mother's womb when they fought over money. Noon ay baon ang aming pamilya sa utang dahil my father's business was a flop. Marami siyang inutangan sapagkat akala niya ay kaya niya pang isalba ang kanyang negosyong palugi na. My mom was ready to help him out but he demanded not to. Siya raw ang haligi ng tahanan kaya siya raw dapat ang magtaguyod sa aming pangangailangan. My mom was only tasked na bantayan kaming maigi ni Kuya which she did. Unlike my dad, iniwan niya kami na wala man lang pasabi dahil sa kanyang incompetence and pride. Kahit ganoon ang nangyari, my mom never let us hold grudges to my dad. She declared that he is still our father.

"Handa na ba ang mga gamit mo? 'Yung mga requirements mo ba sama-sama na? Burara ka pa naman!"

"Oo Kuya, nasa kotse na lahat ng gamit ko."

"Alright. Palamigin ko lang ang kotse tapos pwede na kayo sumakay ni Mommy."

It was indeed a 1-hour travel kasi walang traffic ngayon. Ibinaba ni Kuya Tim ang aking mga maleta pagkarating sa condo at tinulangan ang mga staff sa pagtaas ng mga gamit patungo sa room ko.  Sinilip muna nila ang aking kwarto at nakipag-usap sa admin ng condo tungkol sa mga bagay-bagay bago sila umalis.

"Mag-ingat ka Shane at palaging magte-text sa amin. Iwas-iwasan mo muna ang social media at matulog ka lagi nang maaga." Tumango naman ako kay Kuya. Kapag talaga nakakilala ako ng magandang babae dito sa Manila, irereto ko agad kay Kuya para mabawas-bawasan ang sumpong niya.

"Anak, sobrang proud kami sa iyo. Alam mo naman ang tama at mali kaya malaki ang pagtitiwala namin sa iyo."

Sobrang nakakapagod ang araw na ito. After kasi umalis nila Mommy at Kuya, I fixed my things na agad. Medyo may kaunting alikabok kasi matagal-tagal nang hindi nalinisan ang kwarto kaya pinunasan ko muna ito bago ko nilagay ang aking gamit sa mga cabinet at shelf. I brought almost all of my clothes and necessities dahil mas matagal ako mamamalagi sa Manila.

My 40-square meters room is kinda minimalist and composes of black and white elements. I decided to make it simple para mas pleasing tingnan. Upon entering the room, there is a black shoe-rack and a white humidifier with grapefruit scent behind the main door. Katapat ng shoe-rack is the lavatory which contains mounted vanity mirror, white sink and toilet with handheld bidet, silver faucet and shower. The bathroom tiles are Carrara marble-look porcelain tiles while the wall is painted with light-gray color. Beside the bathroom is the kitchen with black granite tiles and almost complete basic kitchen appliances such as refrigerator, rice cooker, induction stove, teflon frying pan and set of cooking utensils.

Most of the space ng room is occupied ng aking pure white queen-size bed, white study table, 40-inch flat screen tv and huge sliding cabinet with mirror door. I have my own balcony na kitang-kita ang busy nights ng university belt.

Matapos kong tapusin ang lahat ng dapat gawin, nag-shower muna ako at binuksan ang AC. Inayos ko na rin ang aking class schedule. If I have a choice, I would rather have full weekday classes kaysa Tuesday to Saturday classes para makauwi sa Pampanga. Pero mas mahirap naman maging irregular student so wala talaga akong choice.

Dahil pinatutuyo ko pa ang aking buhok, I open my social media accounts, view the IG stories and post some tweets. May mga kaibigan akong kinumusta ako at nagsabi na mag-ingat dito sa Manila. I replied naman to those messages. This day is really tiring so maaga akong nakatulog.

I wake up around 8 in the morning. Nag-brush lang ako ng teeth, naghilamos at nagpainit ng tubig. Today's breakfast are instant oatmeal at Swiss miss chocolate drink. Iba talaga ang pagkain sa bahay. Mukhang papayat ako rito.

Habang kumakain ay tumawag si Mommy. "Anak, what is your breakfast? Is it healthy ba?"

"Mommy, oo naman. I cooked chicken breast with broccoli and banana smoothie. The usual breakfast, hehe." I lied. Buti na lang na audio call ito at hindi facetime dahil lagot ako.

"That's great. Guards said na may malapit namang supermarket sa place mo. You can go there para mamili. Don't worry, I already transferred your allowance sa bank account mo. Ingat, Anak." My Mommy really spoils me. She gives everything and anything I want. But growing up, I learn na ang mga bagay ay hindi permanente. Natutuhan kong maging wise mag-isip and be mature at the same time. Every week ang bigayan ng aking allowance. May natitipid ako at hindi ko nagagastos ang buong pera ko. Instead of buying things, I save my money sa bank. Incase of emergency, I have funds which is great.

"Yes Mommy. Masusunod po. Kumusta po kayo diyan?" Sagot ko. Mommy replied, "We're alright, Anak. Sobrang nami-miss ka na namin pero we need to sacrifice 'di ba? For your own good na rin naman."

Nagtagal ang aming pag-uusap ng mga sampung minuto. Mommy needs to go office early so hindi masyadong napahaba ang aming pag-uusap. Nagpaalam lang ako na pupunta sa mall dahil may nalimutan akong bilhin and she said na maging alisto at mag-ingat.

I downloaded Grab app since ayoko pa mag-commute mag-isa. Buti na lang ay nagpakabit na si Kuya ng Wi-fi a month ago, kundi no netflix ako nito. Mas mapapamahal kasi kung naka-data lang.

My travel with Grab was smooth. Mabait naman si Kuyang Driver. Hindi masyadong madaldal at tahimik lang buong byahe. Magsasabi lang siya na traffic sa lugar na ito at magtatanong kung pwede i-take yung alternative route. Hindi ko naman kabisado ang Manila kaya "Opo" lang ang aking tugon.

I am here now sa Miniso and planning to buy random stuffs or things na cute ang appearance. I have P1,000 to spend today naman. I roam every corner ng shop before I go sa cashier. I buy cotton buds, cotton pads, white stainless tumbler bottle and house slippers. I am slightly shocked na these things costed me P949.75. Adulting is very hard.

It lasted me an hour to go home. Nag-grab lang din ako pauwi. After Miniso, I went to Burger King para sa Whopper meal. This meal is considered as my late lunch and early dinner. Medyo mabigat sa tiyan ang burger kaya sana hanggang gabi ay hindi ako magugutom. I can handle to eat alone so I ate my food sa Burger King. I did not finish my food kasi medyo marami iyon para sa akin so inuwi ko na lang ang natira.

I have to plan for my food kasi hindi pwedeng puro fastfood ang kainin ko. I can cook and I have enough materials to make healthy food. I open my Starbucks planner and write my plan. Bukas after school ay maiging pumunta ako sa supermarket para mamili ng vegetables and raw meats. After finishing everything, I set my alarm ng 7 in the morning because I have 8:30 class tomorrow.