Wat ik denk

Hoofdstuk 14: Geen pizza, maar wel huiswerk

Maandag zit ik in de zetel naar nutteloze tv-series te kijken als de bel gaat.

Ik kom langzaam recht en ga naar de deur.

Het gaat al een beetje beter met mijn lichaam. Ademhalen doet nog steeds pijn, maar het genezen gaat goed bij mijn gezicht, armen en benen.

Sommige wonden zijn al geheeld en andere zijn bezig met het proces. Er zijn zelfs al blauwe plekken verdwenen, maar dat zijn er niet veel.

Om mijn borst moet enkel het verband van de ribben nog want dat is nog steeds de grootste pijnbron. Mijn pols doet soms ook nog lastig.

'Hey,' zegt Rein zodra ik de deur opendoe.

Het is vier uur. School is al een half uur uit.

'Hallo,' zeg ik en ik zet een stap opzij zodat hij naar binnen kan.

Ik ga met hem naar de woonkamer waar ik de tv afzet. Daarna gaan we naar mijn kamer en ga ik op mijn bed zitten.

'Heb je per toeval pizza mee?' vraag ik met een kleine glimlach.

Rein lacht.

'Geen pizza, maar wel huiswerk,' zegt hij en hij opent zijn rugzak en haalt er een kleine bundel papier uit wat hij aan mij geeft.

Rein en ik zitten dan wel niet in dezelfde klas, maar we hebben wel dezelfde leerkrachten waardoor hij mijn huiswerk meekrijgt.

'Dankje,' zeg ik. 'Nu ga ik me zeker kunnen vermaken.'

'Het is alleen Frans en bio,' zegt hij.

'Urg,' zeg ik en ik leg het stapeltje op mijn bureau. Rein gaat op mijn bed zitten.

'Zo te zien gaat het beter met je,' zegt Rein als ik terug langs hem ga zitten.

'Ja,' zeg ik. 'Ademhalen gaat wel nog moeilijk.'

'Dat gaat ook wel weggaan,' zegt hij en hij kijkt me recht aan. Ik kan de spanning voelen tussen ons.

'Ja,' zucht ik.

'En voor de rest?' vraagt hij. 'Je lichaam is dan wel beter, maar hoe zit het met verwerken?'

'Euhm ... niet al te best eigenlijk. Ik weet nog steeds niet of ik hen moet aangeven of niet. Ik weet niet of dat mij gaat helpen,' zeg ik.

'Je komt er wel uit. Heb je het al aan Ally verteld?' vraagt hij.

'Nog niet. Ik wou het vrijdag opnieuw aanhalen, maar durfde de sfeer niet te verpesten,' zeg ik. 'Hoe gaat het met jou?'

'Je weet wel ...'

'Is Francesca er nog steeds?' vraag ik.

Hij kijkt weg.

'Rein, we gingen erover praten,' zeg ik.

'Dat weet ik. Het is gewoon lastig.'

'Dat snap ik, maar ik ben je beste vriend. Ik ben hier om tegen te praten,' zeg ik.

'Dat weet ik,' zegt hij en hij zucht.' Ze is tot volgende week thuis en ik weet niet hoe ik me moet gedragen. Florian is meestal bij Kasper, maar ik kan niet ook altijd bij jou en Ally rondhangen. Dan zou ze Florian lastig vallen en dat wil ik niet.'

'Praat je er met Florian over?'

'Dat gaat niet. Ze is thuis en dan gaat het niet,' zegt Rein.

Ik aarzel even. Dan: 'Heeft ze je nog ... Ik bedoel ...'

'Nee,' zegt hij. 'Nog niet. Ik hoop dat ze dat ook niet meer doet tot vrijdag. Als ik niet voor haar voeten loop en in mijn kamer blijf, is alles oké.'