Black Love {Dramione Fanfiction}

Part 35

Πλευρά Ερμιόνης

Ανοίγω τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που αντικρίζω είναι ο Χάρρυ με τον Ρον. Με κοιτάζουν ανήσυχοι. Έχω τρομερό πονοκέφαλο και δεν ξέρω τι ακριβώς έχει συμβεί.

"Γιατί με κοιτάτε έτσι;" τους λέω και κοιτάζονται μεταξύ τους

"Ερμιόνη, είσαι καλά;" με ρωτάει ο Ρον

"Έτσι νομίζω. Έχω τρομερό πονοκέφαλο." απαντάω

"Πιες αυτό. Θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα." λέει ο Χάρρυ και κρατάω το ποτήρι στα χέρια μου

"Τι έγινε με τον Ντράκο;" λέει ο Ρον ενώ εγώ τον κοιτάζω παράξενα

"Ποιος είναι ο Ντράκο;" ρωτάω γεμάτη απορία και κοιτάζονται μεταξύ τους παράξενα

"Τι εννοείς ποιος είναι ο Ντράκο;" ρωτάει ο Ρον με γουρλομένα μάτια

"Δεν ξέρω κανέναν Ντράκο." απαντάω και για μια ακόμη φορά κοιτάζονται περίεργα

Πλευρά Ντράκο

Κάθομαι στον κοιτώνα κρατώντας ένα ποτήρι γεμάτο ουίσκι. Είμαι μόνος. Αυτή την στιγμή δεν θέλω κανέναν γύρω μου. Και μόνο που σκέφτομαι ότι η Ερμιόνη θα έχει ανοίξει τα μάτια της και απλά δεν θα με θυμάται.. Με σκοτώνει. Δεν είχα άλλη επιλογή όμως. Έτσι έπρεπε να γίνει.

"Ντράκο;" ακούω την φωνή της μητέρας μου και γυρίζω πίσω το κεφάλι μου. Αφήνω το ποτήρι ενώ σηκώνομαι για να την αγκαλιάσω όσο πιο σφιχτά μπορώ.

"Μαμά, είσαι καλά; Τι σου έκανε;" την ρωτάω

"Ο πατέρας σου θες να πεις;"

"Δεν μπορώ καν να πω την λέξη." της λέω και αρχίζω να κατευθύνομαι ξανά προς τον καναπέ

"Η σωστή ερώτηση είναι τι έκανε σε εσένα." αναστενάζω βαριά και έρχεται δίπλα μου

"Θα ξεπεραστεί και αυτό θα το δεις." γελάω και κρατάω ξανά το ποτήρι στα χέρια μου

"Είναι το ξόρκι λήθη μαμά. Είναι πολύ δύσκολο να πάρεις τις αναμνήσεις σου πίσω." η μητέρα μου γελάει και με αγκαλιάζει

"Αυτό άστο καλύτερα για εμένα και τις μάγισσες αγόρι μου." το μόνο που κάνω είναι να πιω μια σταγόνα από το ποτήρι μου και ύστερα να την κοιτάξω γεμάτος απορία.

"Δεν μου μιλάς ποτέ για αυτό το γκρουπάκι που είσαι μέσα. Γιατί; Τι κάνετε εσείς και αυτές οι μάγισσες;" γελάει ελάχιστα και ύστερα απλώνει το δεξί της χέρι στο μάγουλο μου