#2gether (Roommate Edition) [Completed] ✔

Chapter 3 : Sharing is Caring

Tine's POV

          "Po? Siya?" gulat na sabi niya. I give him a fake smile. Baka ayaw niya ako karoommate dahil sa nakita niya kanina sa palaruan. I don't blame him, mukha akong tanga kanina.

          "Yes, so here's the key" iniabot sa akin ni Nanay Glenn ang susi.

          Hindi pa rin umaalis yung pagtataka sa mukha niya. Pinakita ko sa kanya ang susi at tinanong "Can we check our room out?". Ginalaw galaw ko ang susi at gumawa ito ng ingay.

          Dahil dun sa ingay ay bumalik na sa katinuan ang mukha niya. "y-yeahh i th-think we should" he said with a little confused smile.

          I grabbed my captain america bag and my other thing.

          "You need help?" he asked.

          "No, I can do it. It's alright" i said while struggling to pull the same luggage. That's why nahulog ang isa. Hindi ko talaga kayang ipagsabay. Ang dami't ang bigat pala neto.

          "Don't worry" he said. Kinuha niya ang gamit kong nahulog sa baba. Sasabihan ko na sana na wag na pero bago ko pa masabi.

          "I insist" he smiled at me. I bit my lip and blushed. What? Did I make myself blushed?.

          We start to pull may luggage upstair. Kitang-kita ko sa kanya na hirap na hirap din siya sa pagbuhat ng bagahe ko. I told you wag ka nalang tumulong. Pero kung hirap na hirap na siya, how much more pa kaya ako.

          "So this must be it?" he said as we reached our room. I opened the pad lock with the key. It's only one key. I twisted the doorknob and entered the room.

          *tooog

          May narinig akong may naumpog sa likod ko. "Awww". Tumalikod ako at nakita kong hawak hawak niya ang kanyang ulo. Pinigilan ko ang sarili ko na huwag tumawa pero hindi ko kaya. HAHAHAHA. I burst my laugh and smiled at him. It's funny you know?. The entrance were too small for him. Ang tangkad niya kasi.

          "I'm sorry. But you gotta admit, that's so hilarious". He just smiled at me. Now were even. Patas na kami.

          Naglakad siya at pumunta siya sa loob ng kwarto.  "We only have one bed" he muttered.

          "And We only have one bed"

          I think he's talking to himself when he said that. Tinignan ko kung totoo nga. And yep, it's only one. "oh may tv pala tayo" sigaw ko sa tuwa.

          Tumango lang siya. What a jerk. Dapat nga masaya pa siya dahil may tv yung ibang aparment wala.

          Pumunta ako sa kama at lumundag lundag. Ang sarap sa pakiramdam. After a long trip makakapagpahinga na rin sa wakas. Biglang sumagi sa isip ko na hindi pa namin kilala ang isa't-isa. "Tutal ee magkaroommate na tayo? I'm tine" pagpapakilala ko sa kanya.

          "Uhm, I'm sarawat"

          "like saraleo?"

          Lumapit siya sa akin ng dahan dahan. "Nooooo".

          "okay fine" tinulak ko siya papalayo sa akin at kinuha ko na ang mga bagahe ko para ilagay ko na ang mga gamit ko sa lalagyan. I openned my suitcase and bring out my books and notebooks. With some clothes on it.

          "Kaya pala ang bigat, akala ko may laman na bato" reklamo niya. Abah in the first place ikaw ang lumapit at tumulong. But i appreciated.
         
          Inaayos ko na ang mga gamit ko hanggang makarinig ako ng click. Tinignan ko si sarawat ng masama. "What was that for?" tanong ko.

          "Nothing, I think that's interesting. You're interesting" sabi niya.

          "Thanks" i smiled. LOL.

          After that, a long minute of silenced occured. Awkward.

          "Bakit hindi ka pa nag-aayos ng gamit mo?" tanong ko para mawala ang awkwardness.

          "naayos ko na ang una kong dalang gamit, may papadala pa ako dito"

          "ahhh, you know? You can sleep on the bed muna" i said.

          "are you sure?"

          "Yeah, now i don't want to ruin your self so make yourself comfortable" I scratch the back of my neck. Woah running out of words to say to this guy.

          "Thanks". He jumped to the bed with exhausting frowned.

          after one long minutes. Im done. Nagunat-unat ako dahil ang sakit na ng katawan ko kakaayos ng mga gamit ko.

          I looked at him at the bed. Lumapit ako nang dahan dahan papalapit sa kanya. Ang cute niya matulog. Lumapit pa ako sa mukha niya para makita kung clearskin siya. Yep, he's clearskin.

          "Sarap naman ng tulog mo" bulong ko sa sarili ko.

          "Really? o baka nacucute-tan ka sa akin" woahh lumayo kaagad ako sa kanya dahil hindi ko alam na gising pa pala siya. "You better sleep next to me, if you tired" yaya niya while tapping the bed.

          Humarap ako sa kanya nang dahan dahan. "it's okay, im not tired at all" and there's only one pillow and one blanket.

         "You can share the pillow and blanlet with me, I think the owner is now off duty" Sa tingin ko rin dahil gabi na rin kaya baka tulog na si Nanay Glenn. "Who's the owner again?" he asked.

         "Oh it's Nanay Glenn" wala na rin akong sapat na dahilan para tanggihan yung aya niya sa akin. Nakakapagod kayang mag-ayos.

         Lumapit na ako kanya at humiga. "You can have it" binigay niya sa akin ang kaisang-isang unan. "Pupunta ako bukas kay Nanay Glenn para kumuha oa ng unan at kumot, but for now magtiis muna tayo.

          Sinimulan ko nang ipikit ang mga mata ko para matulog.

~*~

Hmmmmmmmm 1 am ko sinulat toh huhuhu naadik ako sa kdrama. So guys ano sa tingin niyo sa kanila? Sharing in one bed. Yun lang hahahha.

Thank you for reading.