Αχιλλέα POVΝιώθω μια έντονη ενόχληση στα μάτια μου. Κουνάω αργά το σώμα μου κάτω από τα ζεστά σκεπάσματα... απότομα ένα τσούξιμο στο κεφάλι με κάνει να βγάλω ένα επιφώνημα δυσανασχέτησης αλλά και πόνου.... ανοίγω δυστακτικα τα μάτια μου και αμέσως το μετανιώνω όταν το γαμωφως με κάνει στιγμιαία να τυφλωθώ... με το αριστερό μου χέρι αρπάζω το μαξιλάρι δίπλα μου και πλακώνω το πρόσωπο μου... ένας έντονος πονοκέφαλος με κάνει να βρίσω μέσα από τα δόντια μου... τι ήπια παλι το ΚΕΡΑΤΟ μου; Γιατί για μια φορά στη ζωή μου όταν έρχεται η στιγμή να πιω χανω τον έλεγχο και δεν μπορώ να με σταματήσω;;;... χωρίς να το πολύ σκεφτώ άλλο πετάω τα σκεπάσματα από πάνω μου και να καθίσω για λίγο στο κρεβάτι.. μπλέκω τα δάχτυλα μου στα μαλλιά μου και κλείνω για λίγο τα μάτια μου... ο πονος γίνεται όλο και πιο δυνατός.. όλο και πιο οξύς... ένα μπάνιο θα βοηθήσει!... σκέφτομαι και παω να σηκωθώ... πρώτη φορά νιώθω όλο μου το σώμα αδύναμο... πριν που έφερα τα δάχτυλα μου κοντά στο πρόσωπο μου μύριζαν τσιγάρο... δεν θέλω να αναλογιστώ ποσό κάπνισα και ήπια χθες βράδυ... ανοίγω την πόρτα του μπάνιου μου και κατευθυνομαι προς την μπανιέρα... για λίγο κοντοστέκομαι στον καθρέπτη μπροστά μου και κοιτάζω τον εαυτό μου... τα μαλλιά μου ανακατεμένα και το πρόσωπο μου φαίνεται... κουρασμένο;;... πρώτη φορά με βλέπω έτσι και δεν μαρεσει η εικόνα που έχω μπροστά μου... ποτε δεν άφηνα τον εαυτό μου ακόμα και μετά από τόνους αλκοόλ να γίνει ένα ράκος... απότομα από το πίσω μέρος του μυαλού μου ξεπηδούν αργά σκηνες από χθες... σωστα... ήμουν στο γραφείο μου... μετά κάποια στιγμή ήρθε ο Eric και μετά.... μετά πήγα να κάνω μια μεγάλη μαλακια... η γροθιά μου κοπανάει με δύναμη στον μαρμάρινο τοίχο μπροστά μου όσο το καυτό νερό καίει την σάρκα μου... σωστα... τωρα αρχίζουν να ξεδιαλύνουν ολα... εγώ στο δωμάτιο της... εκείνη από κάτω μου να κλαίει... εγώ να προσπαθώ να την σκοτωσω... ολα αποκτούν ένα νόημα πλέον και τα κομμάτια του παζλ αρχίζουν να φτιάχνουν μια ενιαία εικόνα... μια εικόνα με ένα τερας να προσπαθεί να της κάνει κακο... αυτόματα κάτι μέσα μου αδειάζει... όσο ξεπλένω τα μαλλιά μου νιώθω ένα αίσθημα που εδώ και καιρό είχα ξεχάσει... ένα απόλυτο κενό... το μόνο «συναίσθημα» που με χαρακτήριζε... αρχίζω να αισθάνομαι όπως παλιά... πριν μπει αυτή στη ζωή μου... κλείνω τα μάτια και χωρίς να το θέλω στο προσκήνιο του μυαλού μου έρχεται το χθεσινο τελευταίο φιλί μας... απότομα ανοίγω τα μάτια μου και ανασαίνω κοφτά... τόσο αληθινό... τι κου συμβαίνει γαμωτο;;; Προσγειώνω τις παλάμες μου στα μάγουλα μου χτυπώντας τα για να διώξω κάθε ίχνος της από μέσα μου.... όπως είπα και χθες τελείωσε.. η Γαια δεν υπάρχει πλέον... βγαίνω από το μπάνιο και κατευθυνομαι στο δωμάτιο μου ώστε να ντυθω.. το μόνο που με νοιάζει πλέον είναι η δουλειά μου και τίποτα άλλο!...
JE LEEST
Inside his darkness [BOOK 1]
TienerfictieΑ:μου ανήκεις και όσο πιο γρήγορα το καταλαβεις τόσο το καλύτερο.. μου είπε σοβαρός κοιτώντας με βαθιά στα μάτια Γ:Κανεις λάθος ούτε εγώ ούτε το παιδι μου σου ανήκει ολα έγιναν από ένα λάθος!... του υπενθύμισα και τότε τον ειδα να αγριεύει πραγματι...