That Busan Girl [BTS Bangtan Boys Fanfiction]

That Busan Girl

P R O L O G U E

"Cheeselle Jung!" sigaw ng isang maliit na lalaki sa labas ng bahay namin.

Napatingin ako sa orasan namin. Aba't gabi na. Anong kagaguhan nanaman binabalak nito?

"CHEESELLE JUNG! LUMABAS KA DIYAN!" sigaw niya ulit.

Aba matinde.Alam ko namang crush na crush ako niyan. Pero pati ba naman hanggang sa bahay ini-istalk ako. Hirap na talaga maging dyosa. *kumulog* Sige na nga. Maganda na lang. Okay na?

"Selle 'nak may naghahanap sayo" tawag sakin ng nanay ko.

"Pakisabi tulog na ako" sabi ka sa nanay ko at bumalik na ulit ako sa pagsaswipe sa cellphone ko.

"HOY CHEESELLE JUNG!  DI KA PA TULOG. ONLINE KA PA UY. SEEN 2 MINUTES AGO PA NGA AKO EH." sigaw niya.

*Notificaion*

*pop*

*pop*

"SENPAI! NOTICE ME!"

Aba aba finlood pa ako. Ma-block nga to. HAHA.

"SIGE. BLOCK PA! MARAMING AKONG ACCOUNTS 'NO" sigaw niya.

*pop*

*pop*

*pop*

Fruuuta.Tantanan mo na ako please. Parangawa. Gusto ko lang naman ay kaunting katahimikan. Talagang pinupuno ako ng batang ire.

"PROBLEMA MO BA?!" inis na sigaw ko sa kanya sa bintana ko.

"May sasabihin ako sayo. Importante. Makinig ka naman saken." sambit niya.

Yun na yun? Nangagambala siya ng tao ng hating gabi dahil lang doon? Nako, pigilan niyo ko. Masasapak ko 'to. Nako.

"Busy pa ako." sabi ko at saka sarado sa bintana ng kwarto ko. Totoo naman, busy sa pagsa-spazz sa mga idol ko. Huehuehue. Idols before anything else at hindi ko hahayaang mamagitan sa amin ang hayup na lamang lupang kuntawagin ay Park Jimin.

"ISANG MINUTO LANG HINIHINGI KO. MAKINIG KA NAMAN SAKIN" sambit niya.

"Bukas na lang. Inaantok na ako. This girl's gotta get her beauty sleep ya know." sagot ko.

"WALA NA AKO BUKAS" sambit niya.

Heol. Ano daw? Suicidal na ba to? Sige lang. Para wala ng mamemeste sakin araw-araw. It works for the both of us. Hindi na siya magsasayang ng oras sa paghahabol sa akin at hindi narin ako mapapagod na iwasan siya. Great.  Minsan pala ay may kwenta din ang utak nito.

"Go lang. Pakamatay ka na. Support pa kita." sabi ko.

"SURE, PERO BAGO YON, IKAKALAT KO MUNA ANG MGA SIKRETO NG DIARY MO!" pangbablackmail niya.

"Gago. Wala akong diary." sambit ko.

"Talagaaa~" sabi niya at may inilabas na hardbound leather case na libro.

Shizz. Akin nga yon. Yung diary kong nawawala last year pa! Naihian ata yan ng aso kaya hindi ko na ginamit ulit. Pero how?  Paanong napunta sa kamay niya ang kahiwagaan ng buhay ko.

"YAH! SAN MO NAKUHA YAN!?" sigaw ko sa kanya. Tindi talaga. Wala na bang privacy ngayon? Alam kong maganda ako pero sobra na yang stalker na yan. Sakit sa bangs.

"Mmm.Mahalaga pa ba yon? Basta pag 10 seconds na wala ka pa dito... ALAM NA NG BUONG CAMPUS ANG STORYA NG BUHAY MO." sambit niya.

Seryoso ba to? Oh dear God.  Tamaan na sana ng kidlat ang stalker ko.