Annem bir hastalık yüzünden vefat edince babamın eve şirin bir kız çocuğuyla gelmesi ile başladı her şey...Ben ''Doğa'' , üvey kız kardeşim ''Dünya'' ve onun ikizi ''Rüzgar'' , üvey annem olacak kadın ''Sevgi'' , babam ''Kenan'' ve üvey annemin ilk evliliğinden olan ve aynı zamanda sınıf arkadaşım ''Kuzey''
Babam eve , Dünya ile geldiğinde ilk önce çok şaşırsam da daha sonra ne olduğunu anladım. Annem öleli 6 yıl olmuştu ve benim 6 yaşında üvey bile olsa ikiz kardeşlerim vardı. Anlayacağınız babam hiç durmadan yaşamıştı bu olayı...
Dünya ve Rüzgar , sarışın , mavi gözlü ve iri gözleri olan iki tatlı çocuk ama onlara kolay alışabileceğimi sanmıyorum. Ne de olsa onlar benim üvey kardeşlerim ...
Babam , Sevgi denen o kadınla sanırım anlaşma yapmış , o kocasından ayrılıncaya dek Dünya bizimle Rüzgar ise onlarla kalacak. Sonra ise büyük bir ihtimalle hep beraber...
Ama asıl önemli nokta Kuzey'in benim sınıf arkadaşım oluşuydu.
6 yıl önce...
Hoca annem öldüğü zaman psikolojim çok bozuk olduğu için babamı aramış ve okula çağırmış. O zamanlar hocanın saçma telaşı yüzünden babam sık sık okula gelirdi. Ama bir gün...
Kantinde sıradayım arkamda bir çocuk zıvanadan çıkmış gibi bağırıyor. En sonunda dayanamayıp ''Eh yeter be ne bağırıyon mal'' diye çocuğa bağırdım. Kantindeki herkes 1. sınıf öğrencileri gibi fakat okuldaki en kabadayı çocuğa çattığım için ''oooo''larken çocuk sinirli bir şekilde saçımdan tutup beni bahçeye kadar sürükledi. Bunu nedense sınıftaki birkaç çocuk gidip Kuzey'e söylemiş. Kuzey de anında bahçede bitti tabii.
Kuzey , beni çocuğun elinden kurtarıp çocuğa yumruğu geçirdi ve çocuğun dudağı kanadı . Tabi Kuzey 'i müdürün odasına falan götürdüler. Daha sonra müdür Kuzey'in annesini aramış ve okula çağırmış. İşte o gün... Lanet olası cırtlak sesim o gün ağzımdan dışarı çıkmasaydı bugün olanlar olmayacaktı.
Ama olan oldu.