Black Swan Turned White

1

Το κουδούνι χτύπησε και οι φωνές των παιδιών ηχούσαν σε όλους τους διαδρόμους όπως κάθε μέρα τέτοια ώρα.
Μαθητές και μαθήτριες πηγαίνοντας χαλαρά ο καθένας και καθεμία στις τάξεις τους, χωρίς κάποιος να υπάρχει όπου να τους βιάζει ούτε να τους αγχώνει. Άλλωστε οι καθηγήτριες και οι καθηγητές κάνουνε αρκετή ωρά για να φτάσουν στις αίθουσες.

Η τάξη μου είναι στον κάτω όροφο, με λίγα λόγια είναι από τις πρώτες όπου θα μπούνε για μάθημα, κάτι που δεν ευχαριστεί κανέναν.
Όλα τα παιδια βρισκόταν διασκορπα στον χωρο,μιλώντας με τους φίλους και τις φίλες τους, όπως και εγώ.

"Φτάνει τώρα φτάνει, ησυχαστε και καθίστε κάτω" μπήκε η καθηγήτρια και όλοι καθησαμε στις θέσεις μας περιμένοντας την να μιλήσει. "Πριν ξεκινήσουμε το μάθημα θα ήθελα να σας κάνω μια σημαντική ανακοίνωση...αν και...πιο πολύ υπενθύμιση θεωρείται..." είπε και κάθησε μπροστά από την έδρα "Όπως ξέρετε το φεστιβάλ του σχολείου θα γίνει σε δύο εβδομάδες, οποτε σας παρακαλώ να αρχίζετε να προετοιμαζεστε και να διαλέξετε όλοι από έναν ρόλο!" είπε ενθουσιασμένη.
Όλοι άρχισαν να συζητάνε φωναχτά σαν να μην υπήρχε εκείνη μέσα στην αίθουσα, κάτι που έκανε να εξαφανιστεί το χαμόγελο της.
Αναστέναξε και χτύπησε το γραφείο για να κάνουμε ησυχια και σιγά σιγά έπιανε.

"Ξέρω ότι είστε ενθουσιασμένοι,αλλά πρέπει να οργανωθείτε, στο διάλειμμα θα σας παρακαλούσα να μην φύγετε από την αίθουσα και να συζητήσετε το θέμα που θα έχει η δική σας τάξη. Τώρα έχουμε μάθημα, δεν γίνεται να-"

"Κύρια, εσείς τι θέμα είχατε κάνει στην ηλικία μας για τι φεστιβάλ του σχολείου σας?" Ρώτησε ένα τυχαίο παιδι.
Πάντα όταν όλοι έχουμε καποιο είδους σχολικής δραστηριότητας δεν μπορουμε να συγκεντρωθουμε στο μαθημα, οπότε κάποιος ρωταει την καθηγήτρια ή τον καθηγητή κάτι από το παρελθόν του και όσο εκείνο το παιδί προσεχει, οι υπόλοιποι αρχίζουν να συζητάνε.
Είναι κάτι σαν άγραφος κανόνας όπου παίζει και οι καθηγητές να γνωρίζουν αλλα επειδή η νοσταλγία τους παρεκτρεπει, δεν μπορούν να αντισταθούν σε κάποια ερώτηση σε σχέση με αυτό.

Πλέον η καθηγήτρια είχε πάει μπροστά στο θρανίο του μαθητή όπου έκανε την ερώτηση και σαν να της βούλωσαν τα αυτιά, δεν έδινε σημασία σε κανέναν.

"Λες τα αγόρια πάλι να ψηφίσουν maid-cafe; Βαρέθηκα να λέω όχι σε αυτό" Είπε η διπλανή μου, η Hyorin, όπου την ξέρω εδώ και τρία χρόνια.
Και τα τρία αυτά χρόνια τα αγόρια πάντα ψήφιζαν το θέμα μας να είναι maid-cafe αλλά επειδή τα κορίτσια είμαστε σε αριθμό άτομων ενα παραπάνω δεν μπορούν ποτέ να πάρουν αυτό που θέλουν.