Ondan Yoksun

Yarın Çok Geç Olabilir

"Yarın çok geç olabilir" beynime hançer gibi saplanmıştı. Ne için ?kim için ? yarın çok geçti. O aklıma gelen bazı şeyler ile irkildim ya bu adam şu an evdeyse beni görüyorsa beni duyuyorsa yada şu an Mete'ye Onur'a ve Umut'a zarar verirse. O an bir soğukluk hissettim kalbimi donduran bir soğukluk. Telefonumu kaptığım gibi Onur'u aradım cevap vermedi Umut'u ardım ama oda cevap vermedi. Onlara ulaşamadıkça içimdeki korku büyüdü eğer onlara bişey olduysa hemde benim yüzünden,o zaman ne yapardım?
Derin korkulara daldığım sırada telefonumun çalmasıyla irkildim telefona baktığım anda içimi korku ve rahatlık çöktü telefonu açmaya çalışırken ayağımın üstüne düşürdüm canımın acısıyla birlikte söylene söylene telefonu açıp titrek bir sesle " M - Me -Mete" diyebildim o sırada gözümden akan bir damla yaşla kendime geldim Mete bana endişeyle "Sude iyimisin ne oldu?" dediğinde derin bir nefes alarak " Şey eeeee ben Umut ve Onur'u aradım da şey ulaşamdım merak ettim de o yüzden aradım" Mete'den cevap gecikmedi "Yalan söylüyorsun" "Ne?" " Evet Sude yalan söylüyorsun sesin endişeli geliyor ,saat gecenin dördü ve bu saatte ayaktasın üstüne üstlük sırayla çocukları arayıp cevap alamayınca korkudan ölecektin" o an hayatımın şokunu yaşadım beni bu kadar iyi tanıyan biri her halimi bilen bir insan vardı telefonun diğer ucunda Ne diyecğimi bilemediğim için Onur ve Umut'u sordum oda bana film seyrederken uyuya kaldıklarını söyledi. Derin bir oh çekerek Mete'ye "İYİ GECELER ÖPTÜM"diyip telefonu kapadım telefonu komidinin üstüne bırakırken aklım başıma geldi Mete'ye "ÖPTÜM" dedim bir yandan kıkırdıyor bir yandan bu kelimeyi tekrarlıyordum.
Yatağıma uzanırken bile ama onunda bu kelimeyi tekrarladığından emindim. ÖPTÜM

CANİKOLAR MERHABA ÖNCELİKLE ÇOK AMA ÇOK ÖZÜR DİLERİM BAŞTA BİR DAHA YAZMIYICAM DEMİŞTİM AMA ELİMDE DEĞİL BU HİKAYEYİ TAMAMLAMDAN DURAMIYORUM YORUM YAPMAYI VE OY
KULLANMAYI UNUTMAYIN SİZİ ÇOK SEVİYORUM BAŞKA BİR BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE