Summerdays /\ Martin Garrix +x

𝟭𝟬

Thank youu voor de 100 reads XX

Noor

"Gewoon met tong en al." hoor ik Laura zeggen als we aan komen lopen. Laura, Karin en Gerard zitten al aan tafel. Hopelijk wordt dit niet awkward. "Ach, Laura. Laat ze toch lekker." zegt Karin. "Neem maar plaats hoor, Noor." zegt Karin en ze schuift de stoel naast haar naar achteren en klopt erop als gebaar dat ik daar kan zitten.

"Het was echt heel lekker, Karin." zeg ik en help mee de tafel af te ruimen. "Ach kind, dat is echt niet nodig hoor!" zegt Karin. "Tuurlijk wel. Kleine moeite! En het eten wat u heeft gemaakt was ook echt geweldig." zeg ik met een glimlach. "Dankjewel! En zeg maar gerust 'je' hoor." zegt Karin en ze kijkt heel vrolijk. "Zeg Noor, waar kom je eigenlijk vandaan?" vraagt Karin. Ik moet lachen. "Limburg." zeg ik. "En wonen je ouders daar ook?" vraagt Karin. Ik knik. "Dan zal je ze niet zo vaak zien. Maar meid, als er iets is. Wij wonen in Amstelveen en je kan altijd bij ons terecht." zegt Karin en klopt op mijn schouder, "Ga nu maar lekker naar Laura en Martijn. Dankjewel voor je hulp!" zegt Karin met een knipoog. "Dankjewel. En graag gedaan." zeg ik en loop naar de woonkamer. Daar zit niemand. Ik loop door richting Martijns studio.
De deur staat op een kiertje. "Kom op Lau, dat kan je toch niet maken. Ze is hier pas een week." hoor ik Martijn zeggen. Ik blijf voor de deur staan. "Ja, maar ik kan toch niet weten dat ik ineens word uitgenodigd voor deze reis. En trouwens, kan ze dan niet met jou mee, als jij wilt dat ze niet alleen kan zijn." zegt Laura. "Tuurlijk niet. Ik heb shows en ik ben aan het schrijven met Dua. Daar kan Noor toch niks doen, ze zal zich kapot vervelen." zegt Martijn. "Ohja, is dat zo? Of wil je lekker Dua voor jezelf hebben?" zegt Laura. "Nee-hee, Dua en ik zijn gewoon collega's en goede vrienden geworden." hoor ik Martijn zeggen. "Dus je hebt niet met je tong in haar gehangen net zoals Noor?" zegt Laura. "Tuurlijk niet! Wat denk je wel niet van mij?!" zegt Martijn gefrustreerd. "Nou, daar denkt de pers wel anders over. En ik trouwens ook! Kijk maar naar deze foto." zegt Laura. Ik hoor voetstappen op de gang, dus besluit om maar de studio in te lopen voordat ik zo'n stalker lijk. "Hey, hier zijn jullie." zeg ik en dan laat Laura haar telefoon op de grond vallen. Ik zie de foto van Martijn en Dua Lipa op het scherm.

Omg, is dat echt Martijn die Dua Lipa een kus geeft?! Ik doe maar alsof ik de foto niet heb gezien.
"Noor, wij vertrekken allebei morgen middag op reis. Kan jij het aan om een week alleen thuis te zitten?" vraagt Martijn en hij krijgt een stomp in zijn zij van Laura. "Ja, tuurlijk! Dan heb ik eindelijk tijd om Amsterdam rustig te verkennen en te shoppen." zeg ik. "Zie je nou wel, ze is oud en wijs genoeg om zelf te overleven hier." zegt Martijn en staat op.

"Martijn, ik en mama gaan weer naar huis. Dankjewel voor vanavond." zegt Gerard. "Ik ga ook weer, kom je ook mee?" vraagt Laura. "Noor ging mijn tekst nog een beetje verfijnen, toch Noor?" zegt Martijn ineens met een knipoog. "Ja, aangezien je morgen weggaat kan ik dat het beste nu nog aanpassen." speel ik mee. We lopen met z'n allen naar de hal. "Dankje mam. Love you!" zegt Martijn en knuffelt Karin. Dan komt ze naar mij toe. "Wat ben jij een leuke verschijning, Noor. Hopelijk zien we elkaar nog vaker!" zegt Karin en geeft mij ook een knuffel en dan gaat ze naar Laura. "Gezellig dat je erbij was Noor! Leuk om je te ontmoeten." zegt Gerard en geeft me een hand. "Ja, jullie ook dankjewel voor de gastvrijheid." zeg ik en we zwaaien. "Zie ik je vanavond nog? Of ben je er pas weer bij het ontbijt?" vraagt Laura en trekt haar wenkbrauwen op. "Laura, muziek heeft geen tijd. Dat komt met golven en gaat weg met de wind." zegt Martijn op een kakkerige manier. Ik grinnik. "Ja, wat. Dat is toch zo." zegt Martijn. "Ja, ik zie het allemaal wel. Dag Shakespeare, fijne vlucht morgen." zegt Laura en wrijft door Martijns haren. "Ja, doeidoei." zegt Martijn en maakt de voordeur dicht.

Hij blijft met zijn rug tegen de voordeur staan en maakt geen geluid. Ik kijk hem verbaasd aan.
"Oké, ze is met de lift weg." zegt Martijn en loopt daarna naar mij toe.
Hij begint me te zoenen en ik loop naar achter totdat ik tegen de muur sta. Dit voelt zo goed. Zijn lippen zijn echt geweldig. Dan geeft hij kusjes in mijn nek. Ik begin te lachen. "Dat kietelt, Martijn, dat kietelt." lach ik en hij staart mij aan. "Weet jij wat pas kietelt..." zegt Martijn en ik ga al op de grond zitten en maak me klein. "Dit!" zegt hij en begint helemaal te kietelen. Ik hap naar adem tijdens het lachen. "S-s-s-top, stop!" roep ik tijdens het lachen. Martijn staat op en wilt mijn hand pakken zodat ik ook op kan staan. Ik wil mijn hand geven maar dan tikt hij mij ineens aan. "Tikkie, jij bent hem!" roept hij en rent naar boven. Niet te geloven hoeveel energie hij heeft. Ik loop ook naar boven, maar wel op mijn eigen tempo. Dan komt hij tevoorschijn uit een kamer. "Ohw, shit." zegt hij schrikkend omdat ik daar sta. "Gevonden!" zeg ik en tik hem aan. "Kom eens." zegt Martijn en trekt mij mee. Hij maakt een deur open en we zijn in zijn slaapkamer. Hij begint me te zoenen en laat mij vallen op bed. Martijn zoent me verder. "Martijn," zeg ik. Martijn stopt maar blijft boven me hangen. "Ja?" vraagt Martijn  verbaasd en ik voel zijn adem. "Dit kunnen we beter doen als je weer terug bent van je reisje." zeg ik. Martijn staat op. "Want?" vraagt hij. "Laura wacht op mij en jij moet ook uitgerust zijn." zeg ik. "Dat maakt toch allemaal niks uit gekkie." zegt Martijn. "Tuurlijk wel, we kunnen het beste gewoon nog eventjes wachten." zeg ik en ga rechtop zitten. "Als jij dat wilt, dan doen we dat maar." zegt Martijn. "Dankje." zeg ik en sta op. "Ik moet maar eens gaan." zeg ik. "Veel plezier op je reisje en ik zie je volgende week wel weer ergens." zeg ik en geef hem een kus. "Ja, see u." zegt Martijn en ploft op z'n bed. Ik ga de slaapkamer uit, loop naar onder en ga met de lift weer naar huis.