"babam hiçbir şey bilmiyor, bir hırs-" aniden kolumdan çekilip bir odaya sokulduğumda karşımdaki bedene çevirdim bakışlarımı. Beni kendisi ile duvar arasına almıştı yine.
"bana hırsız demeyi kes!" diye bağırdığında kaşlarımı çattım. "hırsız değil m...
Annem kısmış olduğu gözlerini ikimizde eşit aralıklarla gezdirirken Jungkook'a döndüm. O da bana dönmüş ve göz göze gelmiştik. Annem neden öyle bakıyordu?
Öldürecekmiş gibi?
Derin bir nefes aldım ve gülümsemeye çalıştım.
"hoşgeldin."
O da karşılık olarak bana gülümsedi ve kollarını açtı sarılmam için. Doğrusunu söylemek gerekirse şuan ona sarılasım hiç gelmiyordu. Yurtdışına çıktığında beni bir kez bile arayıp sormamış kadının neyine sarılacaktım? Bir de anne sevgisini bana tattıramamış olan kadına.
Tek kaşını kaldırmış gelmemi beklerken istemeye istemeye yanına ulaşmış ve kollarımı isteksizce dolamıştım bedenine. Unutmamış olduğum kokusu aynıydı, sadece birazcık zayıflamıştı. O da kollarını belime doladı.
Gözlerim hafiften dolmaya başlamıştı, neden bilmiyordum. Bir süre sonra hemen geri çekildim.
"seni çok özledim meleğim."
Nedensizce söyledikleri hiç de gerçeği yansıtmıyormuş gibi geliyordu bana, başımı olumlu anlamda salladım. Ona sormam gereken tonla hesap vardı ama şuan olmazdı. Jungkook'un önünde olmazdı.
"merhaba, sen sanırım kızımın korumasısın?" deyip elini uzattığında annem, Jungkook gözlerini kıstı ve annemin uzatmış olduğu elini sıktı.
"evet, öyleyim."
İçimde bir yerlerde, nedensizce sanki ikisi de önceden tanışıyormuş hissi yeşermişti. Dudaklarımı yaladım ve odama gittim. Şuan hiçbir şey görmek veya duymak istemiyordum, zaten ayaklarımın da beni taşıyacak hali yoktu. Dinlenmek için yatağıma uzandığım sıra anında kapı tıklatılmıştı.
Gir dememi beklemeden içeriye girdi, bu kişi beni hiç şaşırtmamıştı. Jungkook'tu.
"girmen için onay vermedim?" dediğimde geniş omuzlarını kaldırıp indirdi.
"senden dünki davranışım için özür dilemeye gelmiştim. Sana öyle bağırmamalıydım." dediğinde sırtımı yatağımın başlığına yasladım.
"önemi yok, geçti bitti." yatağıma oturdu.
"hayır, var. Bu akşam yemeğe çıkalım mı? Telafi etmek istiyorum." gülümsedim.
"cidden beni önemsiyor musun, Jungkook?" alaycı bir bakış attım.
Kaşlarını çattı ve elleriyle oynamaya başladı.
"önemsemesem niye özür dilemek için buraya kadar geleyim?" dediğinde ona bir tık hak verdiğimi hissetmiştim.
"neden buraya geldin? bu eve? benim korumam olmak istedin?" dedim ve sonra hafifçe alnıma vurdum. "ah pardon, benim korumam olmak senin için bir bahaneydi, amacın bu eve girmekti."
"gerçekten bunu merak ediyor musun, Alkyone?" Başımı olumlu anlamda salladım. "merak etmesem niye sorayım?" dedim onu taklit ederek. Gülümsedi.
"o zaman benimle bu akşam yemeğe çık."
-o-
Ufak bir merak beni nerelere sürüklemişti.. Şuan Jungkook'la yemeğe çıkmıştık ve verdiğimiz siparişlerin gelmesini bekliyorduk. Karşımda takım elbisesiyle durup bana bakarken kendimi hiç rahat hissetmiyordum. Sertçe yutkundum ve beklemeye devam ettim.
"söz verdiğin gibi, anlatacaksın her şeyi." dediğimde gözlerini devirdi.
"neden geceyi mahvediyorsun ki?"
"mahvetmiyorum," deyip sırtımı sandalyeye yasladım. "sadece verdiğin sözü hatırlatıyorum."
Kaşlarını çattı.
"söyleyeceğim dedim ya."
Yemekler önümüze konduğunda yavaş yavaş yemeye başladım. Jungkook da benimle birlikte yemeye başlamıştı, onunla hiç yemeğe çıkmadığım için kendimi rahatsız hissediyordum.
"ee konuşmayacak mıyız, put gibi yemeğimizi mi yiyeceğiz?" dediğinde şarabımdan bir yudum almıştım.
"agrasif değilim, Jungkook. Sadece bana bugün her zamankinden daha iyi davrandığın için şaşkınım ve anlatacığın şeyden dolayı da gerginim sadece." dedim ve biten kadehim için yeni bir tane daha içki istedim.
"geceni mahvediyorsam, çok üzgünüm." dedim ve garsonun içkiyi doldurmasını bekledim.
İçinden ne kadar patavatsız olduğumu düşünüyor olması muhtemeldi, peki bu Alkyone'nin umrunda mıydı?
Tabii ki de koca bir hayır!
Havadan sudan konuştuk, yemeğimizi yedik ve içkimizi içtik, tabii ben fazla kaçırdığım için sarhoş olmuştum. Buna da hiç şaşırmamıştım.
Jungkook arabadan indirip salona kadar kucağında taşımıştı, sarhoş olmama tağmen onu hatırlıyordum.
"kızımın üstünden ellerini çek, Jungkook!"
Bu annem değil miydi?
"neden bu kadar rahatsız oldun?"
"senin ne işin var burada?"
Ne dediklerini anlamaya çalışıyordum ama sesler beynime boğuk boğuk ulaşıyordu.
"sen gayet iyi biliyorsun ne için burada olduğumu."
"tabii ya, dosyalar için. Kızımla iletişimini kes."
"çok üzgünüm, Yora. Bunu ben kızına aşık olmaya başlamadan önce söylemen gerekirdi."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
çok güzel gif buldum oynatmıyor telefon neyse, yarın bilgisayardan tekrar güncelleyip atarımm
18 olmanın şerefine yeni bölüm kutlu olsunn💕 yeni bölüm için 170 oy 100 yorum
