Özet:
______________________________________
"Beni barda neden kurtardın?Hani benden nefret ediyodun?Neden beni Luka ile görünce kapıyı çarpıp gittin."
"Senden nefret etmiyorum, anlasana"
Adrien kollarımı daha çok sıkıyordu, beni sarstı.
"Ama Adrien...Dur ne?"
"Senden nefret etmiyorum."
"Ama benden nefret ettiğini söyledin, Luka yüzünden..."
Adrien'ın gözleri dolmuştu.Bir elini yanağıma götürüp baş parmağıyla yanağımım okşadı.
"Güzelim;senin her dediğine, yalan olduğunu bildiğim halde inanırım.Biliyorum sen beni aldatmazsın."
"Ama neden bunları yapıyosun.Bana, bize..."
"Ben yapmıyorum ki, içimden birşey beni yönetiyor.Ve şuan seninle konuşmama izin verdi.Seni üzmek isteyen o, ben değilim"
Adrien başını saçlarıma gömdü ve bana sarıldı.Bende kollarımı ona doladım.
"Ö-zür d-dilerim."
Saçlarını karıştırdım.
"Önemli değil, Melezcik"
______________________________________
Marinette:
Ne yani?Bi iblis gelip aşkımızı yıkacakmıydı?Bizi ayıracak mıydı?Benim adım Marinette ise ben bu aşkı bozmam.Bozdurtmam.Aslında hala ne olduğunu anlayabilmiş değildim.Adrien bunları söyledikten sonra koşarak gitti, bende yatakhaneye geçtim ve odama girdim.Hâlâ şoktaydım.Hiç bir şey düşünmek istemiyodum çünkü düşünücek durumda değildim.Bu yüzden hemen yatağa yattım ve uykuya daldım.
"Sabah"
Uyandığımda saatin 10:59 olduğunu fark ettim.Tam okula geç kaldım diyecekken bu günün cumartesi olduğu aklıma geldi.Çok canım sıkılmıştı ve dün olanlardan sonra kafa dinlemem gerekiyordu.Bu yüzden ormana gitmeye karar verdim.Lacivert çizgili, kısa kollu bir t-shirt, beyaz kısa kot pantolon giydim ve belime oduncu gömleğimi bağladım. [Medyada Kombin Var.]
İki çırpıda odadan ormana ışınlandım.Etraf çok sessizdi, sadece kuş sesleri ve yaprak hışırtılarından başka bir ses yoktu. Bende zaten bunu istiyordum. Etrafta yavaşça gezinmeye başladım ve kendimi ormanın mükemmelliğine bıraktım.
"Saat:20:30"
5 saattir dolanıyodum ve bu umrumda değildi.Güneş neredeyse batmak üzereydi.Gece orman daha bir güzel oluyodu.Biraz daha yürüdükten sonra önümden hızla bir karartının geçtiğini fark ettim.Bu beni ürkütmemişti.Kuştur diye düşünüp dolanmaya devam ettim.Fakat tekrardan bir karartı geçti.İşte bu sefer tırsmıştım.Yürümeyi bıraktım ve etrafıma bakınmaya başladım.Arkamı döndüğümde hiç beklemediğim bir şey çıktı karşıma.
Bir Kurt
Kurt üzerime gelmeye başladı.O benim üzerime geldikçe ben geri gidiyodum.Korktuğum için büyü de yapamıyodum, şansa bak işte!Kurt bir anda hızlandı ve çok geçmeden beni kovalamaya başladı.Hızla koşmaya başladım ama bir kurtla yarıştığımın farkındaydım. Ayağım bir taşa takıldı ve bir kütüğün önüne düştüm.Ayağa kalkmaya çalıştım fakat ayağım burkulmuştu.Kurt da çok yaklaşmıştı.Kütüğe yaslandım.Kurtla aramızda 2 metra vardı.Sadece sessizce ağlıyordum.Kurtun üstüme atlayacağını düşünüp ellerimle yüzümü kapattım.Artık bitmişti.Buraya kadardı.Herşeyin bittiğini düşünüyordum ama hiçbir şey olmadı.Ellerimi yüzümden çektiğimde kurt bana bakıyodu.Bir anda bir ışık çıktı ve kurt insana dönüştü.Bi dakka bi dakka.
Bu bir kurt adam?
"Bizden korktuğunuzu biliyodum ama bu kadar korktuğunuzu tahmin etmemiştim" dedi sırıtarak.
"S-sen"
"Evet kurt adamım."
"Beni öldüreceğini düşünmüştüm."
"Canım istemedi, şanslısın." diyip göz kırptı.
"Galiba ayağın burkuldu."
"Ben iyiyim" dedim ve ayağa kalktım fakat ayaklarım bana ihanet etti. Ve dengemi kaybettim.Fakat beni kovalayıp ayağımın burkulmasını sağlayan çocuk yaptığı büyük bir marifetmiş gibi ilk canımı yaktığı yetmezmiş gibi beni tuttu.(Cümle muazzamlık beni benden aldı 👌)
"Ben Aaron."
"Ben de Marinette"
Bu yeni kişi kim acaba?
Bizi nasıl maceralar bekliyor?
Best Shipiniz Hangisi?
Adrienette?
Lukanette?
Aaronette?
Gençler, Yeni Bölüm İçin Hatta Kalın.
Yb=20 vote.
Takip edip vote atmayı unutmayın.
Bu heyecanın devamı sizin elinizde.
Sizce sonraki bölümde ne olacak?
Yeni Bölüm İçin Hatta Kalın ;)
HERŞEY DAHİL : 506 KELİME
