Lânet olası yeni okul!,Lânet olası ilk gün!, Lânet olası zengin veletler
Kasvetli , bir hava vardı dışarda. Şansım varsa bugün yağmur yağmazdı , hayatım hep şanssızlıklara doluydu , daha 8 yaşındayken ailemi kaybetmiştim şimdi ise 19 yaşındaydım. Onları kaybettikten sonra yurtta kalmaya başlamıştım dedem,halam,teyzelerim hiç biri beni istemedi. O yurtta fazla arkadaşım yoktu aslında , sadece berranla yakın arkadaştım , çünkü herşeyimiz aynı gibiydi . Çok korkmuştum oraya, ilk gittiğimde , o olmasa kendimi toplayamazdım zaten o hep yanımdaydı.
Şimdi ise o yurtta kaldı ve ben istanbula gidiyordum onu şimdiden özledim , yurt müdürümüz çok soğuktu ama sağolsun beni Ertuğrul Kolejine burslu olarak yerleştirdi.
Sırada kalacak bir yer bulmak vardı bi otelde kısa bir süreliğine kalmak için anlaştım.
Daha ilk günden okula yarım saat geç kalmıştım . Bunun hoş karşılanacağını pek sanmıyordum.
Bahçeye ilk girdiğimde arabalar dikkatimi çekti nerdeyse hepsinin üstü açıktı.
İçeri girdim , okul sandığımdan ve tahmin ettiğim konumundan daha büyüktü ,hemen danışman yazan bölüme gittim ama kimse yoktu. Müdürün odasını bulmak için yukarı çıktım tam 3.kata gelmiştim ki bi ses duydum;
-yardım edin,imdat
Çocuklar kavga ediyorlardı,koridorda kimse onlara karışmıyordu sınıf kapılarının ordan izliyorlardı.
Güvenimş toparladım ve döven çocuğa bağırdım
-yeter artık,bırak onu
Bana baktı, çok korkuyordum. Daha önceki sözlerime dayanarak yeniden ürekek bir sesle
-yalvarırım, dedim.
Bana doğru ilerlemeye başladı daha çok titremeye başladım çocuk siyah giyimliydi ona şöyle diyebilirdim siyahlı çocuk ,ayakkabısı,pantolonu ve sweeti siyahtı ve çok yakışıklıydı gördüğümde dudağım uçukladı sanki .
Bide baktım ki yanımda belirdi ve bana
-sınıfa git ,dedi
Yutkunarak ,onu öldürecektin dedim.
Tekrarladı
-Sınıfa git dedim...
-Ben yeni geldim.
-Biliyorum
ne? aklımdaki tek soru buydu şuan...
