Hoofdstuk20

2K 36 0
                                    


Pov.Celeste
Mijn laarsjes ploffen met een dof geluid neer op de grond en ik laat me op het grote bed vallen, nog geen twee tellen later probeert Duke het bed op te springen maar dat mislukt dus hef ik hem het bed op. Hij nestelt zich op één van de hoofdkussens, op dat moment loopt Easton met mijn tas de kamer binnen en zet hem naast de badkamer deur neer "ik snap nog steeds niet waarom ik die tas niet zelf mocht dragen" zeg ik. Hij loopt op me af en ploft neer naast me op bed, in plaats van te antwoorden op mijn vraag zegt hij " jouw kleine lichaam kon die tas nooit naar boven dragen". Met een mislukte boze blik kijk ik hem aan " heyyyy, ik ben wel sterk" zeg ik op een zagerige toon terwijl ik mijn niet bestaande arm spieren opspan. Hij grinnikt en knijpt in mijn arm "auw!" Roep ik terwijl ik over mijn arm  wrijf "was dat nu echt nodig" pruil ik. Easton begint te lachen en schud zijn hoofd " stop maar met dat zielige gedoe tijger, ik heb je bijna niet aangeraakt". Ik steek mijn tong naar hem uit en laat me terug op bed vallen.

" Ik heb iemand vermoord East". Hij knikt en komt met een zucht naast me zitten " ik weet het" zegt hij enkel. De tranen biggelen over mijn wangen maar ik doe niet de moeite om ze weg te wrijven in tegenstelling tot Easton, zijn lang vingers gaan veder licht over mijn wangen " shhhh, het is oké" stelt hij me gerust. Ik knik enkel en staar wat voor me uit, na een lange comfortabele stilte zeg ik " je zit bij de maffia toch?". Hij knikt zo licht dat ik bijna zou denken dat hij het niet eens deed maar hij heeft het wel degelijk gedaan. Ook ik knik kort, zo liggen we daar een tijdje naast elkaar, aan het nadenken over van alles. " ben je bang" vraagt hij " nee" fluister ik terug.
Weer knikt hij enkel, dan staat hij op en trekt me mee recht. Daar staan we dan, tegenover elkaar. Easton kijkt naar beneden terwijl ik op kijk naar hem, in zijn ogen spelen zo veel emoties verdriet, vastberadenheid, spijt en ergens ook wat adoratie.

" bedankt" fluistert hij met zijn heerlijk lage stem" kiss my pain away" fluister ik terug. Hij drukt zijn lippen tegen de mijne alsof het de laatste keer is. Met zijn duimen streelt hij zacht mijn wangen terwijl hij naar voor stapt, mijn kneeholtes komen in contact met het bed en samen vallen we er op. Hij drukt zijn lippen nog een laatste keer op de mijne en laat ze dan via mijn mond hoek over mijn kaak naar mijn hals glijden. Hij zuigt en likt en af en toe schraapt hij zelfs met zijn tanden over mijn hals waardoor een rilling over mijn rug gaat. Dan gaat hij door naar mijn sleutel been, hij laat zijn neus er liefkozend overgaan en drukt dan een kus op het bovenste van mijn boezem. Mijn hart gaat hevig tekeer en zonder dat ik het door heb krom ik mijn rug naar hem toe waardoor alles nog toegankelijker is. Hij schuift mijn beha en topje naar onder  waardoor mijn borsten volledig van hem zijn. De koele lucht zorgt ervoor dat mijn tepels recht gaan staan. Hij kust mijn ene borst terwijl hij de andere met zijn grote hand omvat ,een zachte kreun rolt over mijn lippen wanneer hij in mijn tepel bijt. Ik krom mijn rug nog harder en knijp in het dekbed. Ik voel overal tintelingen als hij verder gaat met een patroon van kusjes over mijn borst te planten, zo naar de andere toe. Ook daar vind zijn mond al snel een weg naar mijn tepel terwijl zijn grote hand mijn borst zacht kneed. Nog wat lichte kreunen rollen over mijn lippen. Ik pak zijn schouders stevig vast als hij zijn weg terug naar boven vind. Hij kijkt diep in mijn ogen terwijl mijn borst hevig op en neer gaat. Hij buigt voorover en bijt zacht op mijn gezwollen onder lip. Ik friemel zacht aan de onderkant van zijn t-shirt tot dat hij hem uit trekt, ik volg de lijnen van zijn v-line en zijn sixpack zo door naar zijn borst daar laat ik mijn hand net boven zijn hart liggen, het klopt op een vertrouwd en rustgevend ritme. Een dikke eenzame traan rolt over mijn wang. Easton kust hem weg en gaat naast me op het bed gaan liggen, hij trekt me tegen zijn borst aan en zo liggen we in stilte op zijn bed allebei half naakt. Met mijn vinger maak ik kleine cirkeltjes op zijn borstkas " ik zou het zo opnieuw doen" fluister ik. Hij kijkt me met een vragende blik aan " als het betekent dat jij blijft leven". De blik op zijn gezicht verandert naar één vol met ongeloof en... liefde? gemixt, hij drukt me nog wat steviger tegen zijn borst aan " slaap maar tijger". Het licht word uitgedaan en daarmee vallen mijn ogen dicht van pure uitputting.

"Do I need to be afraid of the badboy ?"Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu