The Living Bible (Completed)

Chapter 13: Confusion

13: Confusion

NAPAKA-MEMORABLE NG heart's day. Kung anu-ano ang nagiging usapan namin ni Yari. Basta sobrang kuntento talaga ako na siya ang kasama ko. Hindi ako magsasawa sa kanya kahit araw-araw ko pa siya nakikita. Gusto ko rin na magkahawak kami ng kamay. Lalo na kapag ginagawa niya sa 'kin ang something sa private part ko. Hindi kami pero para kaming nag-se-sex dahil sa images na nasa mga utak namin. Feeling ko nga masiyado pa akong bata sa pagka-expose ukol sa bagay na 'to pero sabi sa 'kin ni Yari, it's okay dahil it's just a knowledge. We have the right daw to experiment our own body.

Saturday ngayon. Nandito kami sa bahay nila Mariam. Nagkita-kita kami ng aming mga kagrupo sa research dahil defense na namin sa Lunes. Hindi ko sukat akalain na mag-de-defense na. Dati palang ay nagpapa-approve palang kami ng title.

Naalala ko si Mariam ay panay sorry sa 'kin pagkatapos mangyari ang sigawan nila ni Yari pero hindi ko tinatanggap dahil nagtatampo pa rin ako until now sa kanya. Until now hindi pa rin kami nag-uusap.

"C-Carmiah," tawag niya sa 'kin. May tinuro siya sa paper na hawak ko- research paper namin, ang part ng significance of the study and scope and delimitations. "Iyan ang part mo sa presentation."

"Okay," sabi ko. Ang cold ng dating ko 'no.

"Miss you na, Carmiah," sabi niya. "Still hoping na maging okay tayo." Hindi ko siya sinagot.

Sana naintindihan na niya iyon.

Sinabihan na niya ang iba naming kasama sa magiging part nila. Siya ang ni-assign ni Rene sa presentation kasi. Kami ni Karyn ay sa magiging pagkain ng mga panelists. Napag-usapan na rin kung ano ang mga susuotin. Pinahiram ako ni Mariam kasi wala naman akong mga pang-formal costume. Hindi pa rin siya nagbabago. Mabait pa rin siya sa 'kin kahit napakasama ko.

Pinahiram ka lang niya kasi kagrupo ka niya. May naririnig akong something sa mind ko na minamasama ang ginawa ni Mariam. Naisip ko rin naman na p'wedeng hindi naman niya ako pahiramin kung madamot siya. Nagtatalo na naman ako sa isip kaya hinilot ko ang gilid ng noo ko.

"Are you okay, Carmiah?" nag-aalalang tinig ni Mariam.

"I am," sabi ko na lang. Inabutan niya ako ng isang basong tubig. Tinanggap ko na lang at ininom ito. Ngumiti siya sa 'kin.

Bakit ang concern mo rin? Ang sama ko sa 'yo pero bakit ganito ka makitungo? Parang wala akong ginawang nakakasakit sa 'yo? Bakit ka ganiyan?

"Bakit?" Nasabi ko ito dahil sa nasa isip ko.

"Ha?" confusion ang naghari sa kanya.

Ay, an'tanga lang, Miah. Bakit lang kaya ang tanong mo.

"Bakit ganiyan ka- I mean, masama ako makitungo sa 'yo. Bakit ganiyan ka makitungo pa rin sa 'kin? Parang dati pa rin?" sunod-sunod ko ng tanong. Nabigla si Mariam sa tanong ko pero nag-iisip na siya ng isasagot sa 'kin. Napapatingin na sa 'min sina Rene at Karyn. Naka-focus na sila sa direksyon namin pero hindi ko na lang sila pinansin.

"Kasi C-Carmiah..." Para siyang naluluha at may naalala. "Ang Lord, Siya ang dahilan bakit ako ganito. He loved me at my darkest. He still love me whatever happen. Grabe ang pag-ibig Niya. Grabe makapagbago ng sinuman. Sobrang makasalanan ako pero inibig Niya pa ang isang tulad ko. Kaya ako ganito dahil sa ginawa Niya sa buhay ko. Mabuti Siya sa buhay ko kaya gagawin ko rin iyon sa kapwa ko. Aminado ako na mahirap 'yon but nothing is impossible with Him," mahabang pag-e-explain niya. Nag-Amen ang mga kasama namin dito. Hindi ko alam pero gusto ko lang muna makinig sa sasabihin niya.

"Maliligtas ka ba ng magandang pakikitungo sa 'kin?" tanong ko. Alam ko lang 'yang pagliligtas dahil sa ni-share ni Rene noong first time ko mag-attend ng Bible study. Naging sharing pala ng salvation.