ÇOK SEVMEK.

I.

Ben çok sevmekten böyleydim galiba.Hiç kimseyi umursamayıp delice beynimi ona yorduğum zamanlar işte .Canımdan çok sevmiştim oysaki.O kötü olduğunda ben kötü o iyiyken bende iyi gibiydim.Çok mu çok sevdim işte.Ayrıyken ayı havayı soluyoruz,aynı şehirdeyiz diyerek seviyordum.Peki o? Sahiden sevdi mi beni,sahiden sahiplendi mi? Sonradan anladım ya çok sevmekten onun her dediğini yaptığım gel dese git dese de sevdiğim insan,sevmemiş meğerse.Bi ümit diyerek devam ettim sevmeye her geldiğinde gelişini kabul ettiğim,gidişine öldüğüm insan diyerek.Bir mesaj için günlerce,aylarca bekleyendim ben ama yok,giden geri gelmiyor işte.Her zaman doya doya mesaj attığım şimdi ise utancımdan mesaj atamadığım insanı seviyordum ben.Her uyanışımda,her günümde ve her uyumaya çalışırken düşündüğüm insan işte.Sonradan olan şeyse bu gitgide özlüyor ve üzülüyorsun hiç değmeyecek birini ve önceden çok sevdiğini.Ve dahası soğuyorsun gelmediği için soğuyorsun ondan.Ve benim ona hissettiğim tek şey nefret gittiği için.