Ben o zamanlar sekiz ve ya dokuz yaşındaydım Fatih Abim ise tam 20 yaşındaydı. Ve denize aşık biriydi. Sanki denizin diplerinde doğmuş da denize girince evindeymiş gibi mutlu oluyordu.
İzmir Mordoğan'da denize girdiğinde hiç bir yerde denize girmekte istemezsin. Fatih Abim çok iyi bir yüzücü. Ve herkes de bunun bilincindeydi. İşinde kötüsü herkesin bunun bilincinde olması ve Fatih abimin aklıyla milletin uğraşması beni sinirlendirmişti o gün. Ama sekiz dokuz yasında ki çocuk ne yapabilir ki millete hiç bir şey.
Ayıbalığı diye bir koy bulunur Mordoğan'da ve " dağ " denilen bir yerden denize atlanır. Dağ denmesinin sebebi doğal olarak bildiğimiz denize sıfır bir dağdan denize atlamaktır. O dağdan o zamanlar sadece Fatih abimin atlayabildiği bir yerdi. Bir gün yine Fatih abim beni evden alıp denize götürtmek istedi.
Ve asla yalan söyleyemeyen, saf, temiz kalpli Fatih abim annemden izini benim için alabilmişti. Ve sordum Fatih abime;
+ Abi, yüzmeye nereye gideceğiz?
- Nereye istersen oraya gideriz Hasan'ım.
+Vallahi abi, atlamalı zıplamalı bir yer istiyorum, annem beni hep kumsal yerlere götürüyor denize zıplayarak giremiyorum
- Tamam Hasan'ım o zaman Ayıbalığı'na gidelim. Ama ailene ve ya bir başkasına söylemek yok tamam mı? Bana emanetsin çünkü.
+Söz veriyorum abi, gidelim yeter ki.
Oysa nerden bilebilirdim ki çocukken istediğim, denize zıplamalı yerde, Fatih abimi sonsuza denk kaybedeceğimi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ ADAM
PoetryYazın kavurucu sıcakları, ağaçlar da ses çıkartan Ağustos Böcekleri, sivri sinekleri, korna sesleri, yazlıkcılarla dolmuş bir belde. Her sabah balığa çıkan tekne sesleri ve bu belde de bir doğa olayı olan, güneşin mor doğumuyla uyanan bir halk. Ufak...
