Chapter 4
Xander's POV
"Ismael, please stop giving anyone informations about me. Hindi na nakakatuwa." seryoso at may diin 'kong bigkas nang makabalik ako sa upuan, pagkatapos itapon ang chocolate na inabot ni Ismael sa akin kanina. Yes, I was craving for deserts, but that doesn't give Ismael the right to sell me off to someone I don't know.
"Tol naman, It's just a chocolate. Atsaka, hindi naman masamang tanggapin yan. By just accepthing the chocolate, you can make Celestine happy." anito naman, and him, mentioning woman's name makes me more angry.
I send him a death glare before I spoke. "I don't know who that Celestine is, but I don't care about her. So tell her to stop pestering me." I said, before I stand up, since I'm planning to leave them alone here. "And also tell that woman that I'm getting married soon." I said, and left them there, having their jaw drop in shock.
***
Tin's POV
From: Ismael 💙
Love, there's a sad news that I am going to tell you and Celestine. Xander just dropped this news earlier, and it made us all shock. He said he's getting married. At sa mukha at tono nito habang sinasabi iyon, I'm hundred and one percent sure ma totoo "yon.
I felt a lone tear managed to escape from my eyes, after reading the text message coming from Ismael. Pakiramdam ko durog na naman ang puso ko, dahil sa nalaman ko. So, after all, my instict was right. That post, it's true.
He's really getting married. Shit! Pero bakit? Bakit ang aga niya namang magpakasal? Nabuntis nya ba 'yung girl na 'yon? Shete naman e! Kakaamin ko lang e. Ano ba naman 'to oh! Ang sakit kaya!
"Celestiaaaaa~" rinig 'kong tawag ni Glenzyl sa pangalan ko, pero hindi ko pa rin ito nilingon. Hindi pa rin kasi ako maka-move on. Nasasaktan ako. Bakit parang palagi na lang ata akong umiiyak? At dahil lang palagi kay Xander.
"Tama na ang iyak mo. Wala namang magagawa yan e." narinig 'kong sabi pa ni Glenzyl, na lihim 'kong sinang-ayunan.
Tama naman sya. Kahit magmukmok pa ako at umiyak nang umiyak, balewala pa din dahil hindi nito mapipigil ang kasal ni Xander sa iba.
And by just thinking of this, sunud-sunod na namang tumulo ang luha mula sa mga mata ko, kaya this time, nang makita iyon ni Glenzyl, kaagad ako nitong niyakap ng mahigpit.
"Hindi ako sanay na ganito ka, Celestia." ani nito, at base sa nanginginig nitong boses, alam 'kong umiiyak na din ito. "Alam mo, naiinis na talaga ko sa Xander na yan. Kung ako lang, mas gugustuhin ko pa na mag-move on ka na lang at maghanap ng iba e. Wala ka namang napapalang maganda dyan sa lalaki na yan. Oo nga, gwapo sya tsaka matalino, mayaman, pero lagapak naman sa ugali, tapos lagi ka 'pang pinapaiyak. Feeling ko, wala syang magandang maidudulot sayo e." anito, na mas ikinahagulgol ko naman.
Kung tutuusin, may punto siya e. Mas maganda nga siguro na kalimutan ko na si Xander, kaso nga lang, di ko naman kayang basta bastang utusan ang puso ko na ibaling na lang sa iba 'yung nararamdaman ko. Kung nauutusan lang sana ang puso, edi walang problema. Hayst.
Pinahid ko ang basa 'kong pisngi, bago nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. "Kahit gustuhin ko 'pang kalimutan sya agad, hindi ko naman magagawa 'yon. I might as well, do everything I can to make him change his mind, Glenzyl." desididong sabi ko na, na agad ikinalaki ng mata ni Glenzyl. "Ano? Anong ibig 'mong sabihin, Celestia?" gulat na wika naman nito.
BINABASA MO ANG
You are Exclusively Mine (Available On Dreame/Yugto)
Teen Fiction[Completed ☑] Matagal ko na siyang gusto, at matagal tagal na rin akong hanggang tanaw lang sa kanya. Paano ba naman hindi? Sa oras na makikita ko siya, lagi siyang napapalibutan ng mga fangirls niya. Kapag naman makakasalubong ko siya, imbes na gum...
